Τελικά εγεννήθηκα μεγάλη....

Η πασίγνωστη πλέον Πρασινομήτωρ, πάντα ελάλεν μου "εσύ μάνα μου εγεννήθηκες μεγαλη".

Δεν εννοούσε μόνο μεγάλη στο μέγεθος...μαλιστα την Πρασινομήτωρ εταλαιπώρησα την γιατί (μεν γελάσεις) είχα μεγάλη κελλέ!! Εγώ βέβαια είμαι πεποισμένη ότι εν γιατί που μιτσιά είχα μεγάλο εγκέφαλο....Επίσης δεν εννούσε βέβαια μεγάλη σαν την Μεγάλη Αικατερίνη ή σαν την Μεγάλη Παρασκεύη. Η Πρασινομήτωρ  εννούσε μεγάλη με την έννοια ότι είμουν πάντα πιο ώριμη που την ηλικία μου τζαι μάλιστα που πολλά μιτσιά!

Σε μια πρόσφατη συζήτησε με μια νέα φίλη, εκταλάβα ότι η Πρασινομήτωρ γουάνς αγκέν έσhει δίκαιο. Η φίλη που λες ερώτησεν με ποιο ήταν το αγαπημένο μου παραμύθι όταν ήμουν μιτσια. Εμ...εμάγκωσα...Ειπα της εγω θυμούμαι να θκιεβάζω πάντα ελληνική μυθολογία, είχα μεγάλη πόρωση, παραμύθκια εν θυμούμαι να εθκιέβαζα.  Μετα ερώταν με τι έπαιζα που ήμουν μιτσιά. Είπα της το αγαπημένο μου ήταν να παίζω "δασκάλες". Εκαμνα μάθημα πανω στον πίνακα μου σε φανταστικούς μαθητές τζαι μετα στην καημένη Ξιπ. Μάλιστα θυμουμαι να "διδάσκω" στους μαθητές μου λονγκ ντιβίζιον στα αγγλικα!! Μετα στους μαθητές μου έκαμνα τζαι διαγωνίσματα. Μετα ελάλουν τους να κάμουν διάλειμμα τζαι εγω έλυα τα διαγωνίσματα. Ξεπιτηδες εφρόντιζα να πιάσει πάντα ένας 100%, ένας 80-90, ένας 60-70 τζαι ένας δεν θα επαιρναν! Σπάνια είχα πάνω που 4-5 φανταστικους μαθητές. Μετα εδιορθωνα τα τζαι είχα τζαι βαθμολόγιο. Μετα η καημένη η Ξιπ έκαμνε τζείνη τα διαγωνίσματα....ποιος να μας το ελάλεν ότι χρονια μετά θα ήταν η ίδια καθηγήτρια.....

Μετα λαλεί μου η νέα φίλη, εξω έν επαιζες;
Καλό εν έπαιζα! Επαιζα κουμέρες, εμαίρευκα με φύλλα της αυλής, ετύλια κουπέπια με φύλλα που την λεμονιά μας τζαι με γέμιση χώμα με λιους ανθους που τα δέντρα. Επισης εν μου αρέσκαν τα τρεχτα, τα πολλά φυσικάλ πράματα γιατί εφοούμουν μεν χτυπήσω γιατί έιχα (τζαι έχω ακόμα δηλαδή) μια φοβία στο αίμα...Για να φανταστείς τον μισο Χάους ή παλια το ΕR "θωρώ" τα πίσω που ένα μαξιλάρι, κοτζάμ επιστήμων γεναίκα! Το πιο ριψοκίνδυνο εν που έπαιζα λάστιχο τζαι βασιλέα!

Στα 9-10 στο εξοχικό της γιαγιάς, ενω όλα τα παιδάκια επαίζαν, εγω εκάθουμουν με την γιαγιά, τζαι δύο θείες τζαι εστήναμε καρέ τζαι επαίζαμε χαρτια...Θανάση, Κουγκάν κτλ κτλ. Τα άλλα παιδάκια ενόμιζαν ότι εσνόμπαρα τα. Εγω όμως απλα "άι γουός τζαστ οβερ δατ".

Κάθε Κυριακή με την Ξιπ εξυπνουσαμεν πρωί τζαι επαίζαμε μπάρμπι. Η Ξιπ 4-5 τζαι εγω 8-9. Η Ξιπ η καημένη ήθελεν να κάμνουμε γάμους τζαι πάρτυ κτλ, εγω ήθελα να είμαι η μπαρμπι που έσhει μωρό (αλλόπως εχτύπαν τοτε το βιολογικό ρολόι γι'αυτό τωρα εν στο σνούζ) τζαι καριέρα. Τζαι για εναλλαχτική είχα ιστορίες που εδιαδραματίζουνταν σε άλλες δεκαετίες για να ντυνουμε τες μπάρμπι ανάλογα (Σημείωση ελαλουσαμεν τες ούλλες μπαρμπι, αλλά που μιαν "πραγματική" μπάρμπι είσhεν η κάθε μια).

Η Πρασινομήτωρ λαλεί ότι όταν εγεννήθηκεν η Ξιπ ελάλεν μου Πρας μου κάτσε με το μωρο τζαι αν κλάψει φώναξε μου κτλ, τζαι εγω έκαμνα το τζαι γενικά ήμουν πολλά φρόνιμο μωρό.

Στα 10-11 θυμούμαι αντί να παίζω να κάμνω σhοκολατάκια με ράις κρίσπις, με κούνες. Τζέλια με φρούτα τζαι άλλα έτσι απλά πράματα που μου αρέσκαν.

Επίσης με την γιαγιά μου την Πρασινάδα εκαθουμασταν ώρες τζαι εμπλέκαμε με τες σμίλες μας τζαι εθωρούσαμε τηλεόραση.

Έκαμνα πάντα παρέα με τες 2 μου ανηψιές που η πιο μιτσιά ήταν 6 χρόνια πιο μεγάλη μου τζαι είμασταν κολλητές. Ακουαμε μουσικές, ετρωάμεν τσιπς ξύδι με νουτέλα, εθκιεβάζαμε περιοδικά, τζαι εβλέπαμε τζαι ηχογραφουσαμε σε κασέτες βίντεο κλιπς τζαι τραούθκια που το ράδιο.

Στα 12 μου εγγενήθηκε η Πελλ...ε τοτε ήμουν ολόκληρη κοπέλα. Εμαίρευκα της, ετάιζα την, επαίζαμε. Μανα μου το μωρό μας...

Στα 14-15 μου άρχισα να πιαίνω 2-3 απογευματα στην άλλη μου την γιαγια τζαι εβοήθουν την στην "επιχείρηση" ραβιολες. Εκάμναμεν ραβιόλες για την ταβέρνα του παπά, για ένα κρεοπωλείο της γειτονιάς, για φίλους, συγγενείς, γείτονες κτλ. Εφκαλαμε τζαι τα έξτρα μας κάθε μήνα.

Φέρνοντας τα τουτα ουλλα στον μυαλό μου τελικα εσhει (για ακόμα μια φορά) δικαιο η Πρασινομήτωρ. Εγεννήθηκα μεγάλη. Ποτε κανένας δεν με επίεσεν για κάτι. Απλά έτσι ήμουν, ήταν πολλά φυσιολογικο για μένα.

Τελικά από ότι φαίνετε έν αλλαξα τζαι πολλά....απλά εμεγάλωσα λίο.