Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2014

2

Πριν δύο χρόνια έτσι μέρα επακέταρα μια ζωή 11 χρόνων στο Σικάγο και επέστρεψα στα πάτρια εδάφη. Δεν ξέρω ακόμα αν έπραξα σωστά αλλά νοιώθω οτι οι στιγμές που μετανοιώνω για την επιστροφή ειναι πιο λίες απο τις στιγμές που δεν το μετανοιώνω αρα ακόμα η ζυγαρία γέρνει στο να μείνω. Φυσικά το ότι άλλαξε ο τόπος και το περιβάλλον που εργάζομαι εβοήθησεν αρκετα γιατι την προηγούμενη μου δουλεια στο χρυσοπράσινο φύλλο εφτασα στο σημείο να την μισήσω. Τζαι τουτο το λαλώ εγω που γενικά δεν μισώ τζαι που ουτε καν χρησιμοποιώ τουτη την λέξη συχνά για να εκφράσω τα συναισθήματα μου.

Τους φοιτητές αγαπώ τους. Σίουρα μερικους παραπάνω που άλλους. Αλλά ακόμα τζαι τζείνοι που με εκνευρίζουν με την συμπεριφορά τους ειναι για μένα ένας τρόπος να μαθω να χειρίζομαι όλων των ειδών φοιτητών τζαι σιουρα μαθαίνω πολλά που τζείνους για το πως να γινομαι καλύτερη καθηγήτρια. Την διδασκαλία την πέρνω πολλά σοβαρά. Θεωρω πως ο ρόλος μου δεν ειναι μόνο να τους διδάξω μια συγκεκριμένη ύλη. Νομίζω αν δεν εγινετουν τουτη η επαγγελματική αλλαγή, τοτε οι τάσεις φυγείς μου μπορεί  να ξαναερκουνταν στην επιφάνεια.

Ο λόγος που άφησα στην άκρη το μπλογκ μου τζαι τις συνταγές στα Ιστομαγειρέματα ειναι γιατι αρχισα να ασχολουμαι με πολλά αλλα πραματα. Εγραφτηκα επιτέλους κοπτικη-ραπτική στα επιμορφωτικά τζαι εμπηκαμεν στην τελική ευθεία για να ράψουμε την πρώτη μας φουστα. Η δασκαλα εν πολλά καλη τζαι εχει μεγάλη πειρα στην διδασκαλία της ραπτικής ετσι νοιώθω πως μπορώ να μαθω πολλα. Ελπίζω οτι θα "πιάνει το χέρι μου" τζαι θα μπορω να κάμνω τόσο καλές τις φουστες μου οσο τα πατρόν που αρχισα να μαθαίνω σιγά σιγα. Εγραφτηκα τζαι με την μάμα μου σμίλες-σμιλί, τζαι ηδη αρχισαμε ενα πολλά πιο μεγάλο προτζεκτ απο οσα εκαμναμεν ως τωρα, με νέα σχέδια και τεχνικές.

Γενικά περνώ μια πολλά δημιουργική φάση. Περνώ καλά στην δουλεια τζαι ασχολουμαι τζαι με αλλα πραματα που πάντα ηθελα να ασχοληθω αλλά δεν ειχα χρονο. Σκέφτομαι που θελω να πάω για το επομενο μου ταξιδι τζαι γενικα απέβαλλα που πάνω μου τα αρνητικά συναισθήματα που μου εδημιουργούσεν η παλιά μου δουλεια. Το μονο θετικό ειναι οτι απο την εμπειρία απέκτησα 2-3 φίλους που κάθε τόσο πάμε για κανένα φαί και λέμε τα νέα μας.

Εχτες είπεν μου μια φοιτήτρια οτι θαυμάζει μια συμμαθήτρια της γιατι εν πολλά αφοσιωμένη στις σπουδές τις τζαι οτι την θεωρεί την καλύτερη της τάξης. Λαλώ της αν σου πω οτι εγω σε θεωρώ εσένα την καλύτερη της τάξης και αν σου πω οτι εσένα οι βαθμοί σου γενικά ειναι πολλά πιο ψηλοί;; Τζεινη εν το ήξερε οτι ειχε καλύτερο βαθμο. Τις ειπα ομως για μένα ο βαθμός εν απλα ενας τροπος αξιολογησης. Εσυ λέω της ζεις μια πιο υγιή ζωή. Διαβάζεις, εισαι πολλα επιμελής φοιτητρια, ερκεσαι με τις απορίες σου και εισαι η μόνη ως τωρα που έγραψε 100 σε διαγωνισμα μου! Αλλά περαν τούτων εσυ φκαινεις εξω, περιποιήσαι τον εαυτό σου, την εμφάνιση σου, τζαι γενικά εχεις μια all-round προσωπικότητα. Εγω αν θελεις να ξέρεις για τουτο τον λογο ηρτα Κυπρο. Γιατί η ζωή εν πολλά πραματα και οχι μόνο ένα.

Τρίτη 14 Οκτωβρίου 2014

Επάγγελμα: Κυρία

Όταν με φωνάζουν οι φοιτητές κυρία σπάζουν τα νευρα μου για πολλους και διαφορους λόγους τους οποίους και θα αναλύσω.

1. Δεν είμαστε σχολείο! Ειμαστε πανεπιστήμιο! Πάντα δίνω την επιλογή στους φοιτητές να μου μιλούν στον ενικό. Πιστεύω ότι ο σεβασμός προς τον καθηγήτη/ρια είναι κάτι που κερδίζεται απο τον καθηγητή/ρια με τις γνώσεις του και το πως συμπεριφέρεται μεσα στο μάθημα και στους φοιτητές. Δεν εχει σχέση αν με αποκαλούν Δρ. Πρασινωτού ή σκέτο Πρας. Το 95% ομως τον φοιτητών, φυσικά δεν μπορεί να διανοηθεί να με αποκαλέσει Πρας με αποτελεσμα να με φωνάζει κυρία. Ενα απο τα μειονεκτήματα των φοιτητών τουλάχιστον στο πανεπιστήμιο που είμαι εγω, ειναι οτι εχουν οι φοιτητές μια συμπεριφορά σχολική αντι πανεπιστημιακή τζαι ένα μεγάλο μερίδιο της ευθύνης το έχουν οι καθηγητές γιατι τους συμπεριφέρονται τζαι τζείνη λες και ειμαστε στο λύκειο. Αν θελουν να μου μιλουν στον πληθυντικό, τοτε ειμαι η Δρ. Πρασινωτού και όχι κυρία.

2. Μιας και διδασκω μαθήματα τρίτου-τέταρτου έτους, οι πιο μικροί σε ηλικία μαθητες ειναι περίπου μια δεκαετία πιο μικροί μου. Εχει τύχει να εχω φοιτητή που με το ζόρι τον επερνούσα 4 χρονια. Ναι μεν μας χωρίζει ένα χάσμα μορφωτικού επιπέδου, αλλα στην ουσία ειμαστε ατομα τις ίδιας γενιάς, με τους ίδιους προβληματισμους. Το "κυρία" δεν αρμόζει σε έτσι περίπτωση.

3. Το να απαντώ στο "κυρία" με κάμνει να νοιώθω οτι παίζω σε ντουμπλαρισμένη βραζιλιάνικη σαπουνόπερα με τίτλο "Πρασινάδα, η κυρία με τα Ροζ",  τζαι οτι κανονικά θα έπρεπε να φορώ ταγιέρ με το μαλλι Κυπραίας θείας στο γάμο του αρφότεχνου της, σκουλαρίτζια κλιπ τύπου 80ς με πολύ μπλινγκ και βεβαίως φρύδι τρίγωνο το οποίο και θα υψώνω στα κοντινα πλάνα οταν με σικκιρτά η άμυαλη υπηρέτρια η οποία ετόλμισε να βάλλει στο μάτι τον μονάκριβο γιο μου τον Χοσέ Μαρία Αρμάντο ντε λα Κόντε.

4. Οι φοιτητές απο το εξωτερικό αντι κυρία χρησιμοποιούν το "Miss/Ms/Mrs" και το " Madam". Μις;;; Σοβαρά;;; Το Μις ("συγχαρητήρια!") εν για καλλιστεία τζαι για να φωνάξεις κάττον! Το μάνταμ το αφηνω ασχολιαστο.....ακόμα αναρρώνω που το εγκεφαλικό που επαθα οτι με αποκαλεσε Madam σε ήμεϊλ μια φοιτήτρια απο την Ζιμπάπουε.



Πέμπτη 25 Σεπτεμβρίου 2014

Δύο μήνες μετά.

Απο την ημέρα που επαραιτήθηκα που την παλιά μου δουλειά, ηρεμήσαν τα μονίμως σπασμένα μου νεύρα. Επιντωσα τζαι την αρκετή άδεια που ειχα με αποτελεσμα να κάτσω 2 μηνες! Ειμαι έτοιμη ομως για την επιστροφή στα θρανία. Η κασετίνα μου που τα Τζάμπο ειναι ηδη γεμάτη με μαρκαδόρους και κόκκινες πέννες,  γιατι εβαρεθηκα να καμνω την νοικοκυρα τζαι την περσοναλ σόππερ του παππού μου, ο οποίος στα σχεδον 80 του αποφασισε να μην ανανεώσει την αδεια οδηγού του. Ο παππους μου μαγειρεύει για την οικογένεια Πρασινωτου καθε μεσημέρι ετσι το να εισαι η περσοναλ σοπερ του εν φουλ τάιμ δουλεια. Ασε που σε ενα παράλληλο σύμπαν ο παππούς ειναι κριτής σε τηλεοπτικό σόου. I am sorry, Pras. You are being chopped. You chose the worst louvi possible and the pears you brought me were tasteless.

Εις αλλα νέα επια διακοπες σε ενα χωριό λίγο εξω απο το Ηράκλειο. Επερασα παρα πολλά ωραία, ειδα εναν αγαπημένο φίλο, ερωτευτηκα το γκρίζο αναμαλλιασμένο μαλλι του Γιάννη Χαρούλη το οποιο ειδα στο Αρκαλοχώρι Ηρακλείου. Θα επρεπε καπου δαμέ να απολογηθω στο μαλλί του Γιάννη Κότσιρα αλλα μετα απο τοσα χρονια που τρώω χυλοπιττα, νομιζω εχω το δικαίωμα να γυρευτώ αλλου!

Εγινα μια μεγάλη μαρμελαδοποιός με την μαρμελάδα νεκταρίνι να ειναι το σουξέ του καλοκαιριού. Ευχαριστώ την κυριούλα της Λαϊκής του Όχι που μου το επρότεινε και που ειχεν ζουμερά νεκταρίνια 1 ευρώ το κιλό.

Περνώ ωρες με τον τετράποδο φίλο μου. Πριν λίες μέρες αντι να πάμε το πρωίνο μας περίπατο στις 7:30, επιαμε μια ωρα πιο μετα και μια γειτονισσα (ανταποκρίτρια του Ρόιτερ της γειτονιας) ειπεν μου "μα αρκήσετε σήμερα".

Θεωρώ θαυμα το γεγονός που στους 2 αυτούς μηνες δεν εβαλα ουτε 1 κιλό, αν τζαι εκαμνα τροφικές παρανομίες. Το χαριτωμένο μου πωπουδάκι εν εκαθετουν ενα τοπο (εκαμα και μαστερ στην κηπουρική) ετσι εφκηκε μου σε καλο.

Για να πω την αλήθκεια, εχει 2 μήνες να ανοιξω το μπλογκ μου ή να διαβάσω μπλογκς. Ειπα πολλές φορές οτι μαλλον ηρτεν ο καιρός να το κλείσω. Τελικά αποφάσισα να μεν το κλεισω. Θα το αφήσω ανοιχτο δαμέ, και οποτε εχω εμπνευση να γράψω, θα γραφω.

Τρίτη 22 Ιουλίου 2014

Εξελίξεις στην Κυπριακή μπλογκομπίζ

Έγκυρες πληροφορίες θέλουν γνωστή Κύπρια μπλόγκερ να εχει παραιτηθεί απο την δουλειά της και απο Σεπτέμβριο να εμφανίζεται αποκλειστικά σε ιδιωτικό πανεπιστήμιο του χρυσοπράσινου φύλλου. Οπως μας είπε άτομο του οικογενειακού της κύκλου, η συμπαθέστατη μπλογκερ δεν ηταν ευχαριστημένη με την δουλειά της και η αποχώρηση της ηταν θέμα χρόνου. Η ιδια η μπλογκερ δεν εχει προβεί σε δηλώσεις αλλά οι πληροφορίες λεν οτι θα γινει και αυτο εν καιρώ και ότι θα επανέλθει δριμύτερη στις μπλογκικές και άλλες διαδικτυακές συνήθειες της. Συμφωνα με την ίδια εγκυρη πηγή, η γνωστή μπλογκερ ειναι ευγνώμων για την θέση της γιατι της εδωσε την ευκαιρία του επαναπατρισμού, αλλα ειναι καιρός για κάτι άλλο.

Παρασκευή 11 Ιουλίου 2014

Those who can, teach. (2)

Ο καθηγητής που με έκαμε να αγαπήσω την χημεία:
4η – 5η τάξη, Ο-Λέβελ χημείας με ένα επαναπατρισμένο πι-έιτς-ντα που έκαμε την χημεία το αγαπημένο μου μάθημα. Ερωτήσεις κρίσεως, ενδιαφέρον συζητήσεις επιστημονικές πέραν του μαθήματος τζαι που ηθελε να σκεφτούμαστε τζαι όι απλα να γράφουμε παπαγαλία. Σήμερα είμαστε συνάδελφοι…..οι φοιτητές εχουν να πουν μόνο τα καλύτερα για τζείνον.

Η καθηγήτρια που με έκαμε να αγαπησω την βιοχημεία:
6η – 7η τάξη, Α-λεβελ χημείας με μια καθηγήτρια που εσπουδασε στην Αμερική με υποτροφίες. Καθηγήτρια από επιλογή, πολλά σημαντικό και δυσεύρετο στοιχείο πλέον. Στο μάθημα της εκαταλαβα ότι η εφαρμογή της χημείας στην βιολογία είναι για μένα το επιστημονικό πεδίο που καλύπτει παραπάνω τις απορίες που είχα τότε και εχω ακόμα. Σήμερα μιλουμε στο τηλέφωνο αραιά και που και το καλοκαίρι είχα την κόρη της μαζί μου στην δουλειά για 10 μέρες. Ούτε μου το εζήτησε. Εγω επροσφέρθηκα ως μια ανταπόδοση.

Η καθηγήτρια που με εμαθε ότι η υπομονή και η μεθοδικότητα είναι επιστημονικές αρετές.
Αν δεις ποτέ στην Αμερική, μια κινέζα με ταγιέρ και στο πέτο του σακακίου μια καρφίτσα τριφουρένια που τα Λεύκαρα με τα ασορτι, μικρά και διακριτικά σκουλαρίκια, τοτε μόλις ειδες την καθηγήτρια του διδακτορικού μου. Το άτομο που μου εδωσε την μεγαλύτερη μου επιστημονική επιτευξη. Ένα PhD μετά το όνομα μου. Που μπορεί να ηταν αυστηρή και μερικές φορές ανυποφορή αλλα ηταν από το λεγομενο tough love της. Σημερα ανταλάσσουμε ήμειλ και γραφει μου για τον γάμο του γιου της και τον αντρα της που πλεον είναι συνταξιουχος ενώ τζείνη στα 68 της ακομα εργαζεται όπως πάντα.

Ο καθηγητής που με εμαθε we are in it for the science.
Θα τον θαυμάζω πάντα για το γεγονός ότι ενώ είναι ενας υπευθυνος τμήματος σε ένα κορυφαίο πανεπιστήμιο, παραμένει ενας απλός ανθρωπος. Οι σπουδαίοι ανθρωποι είναι πάντα απλοι τζαι ξερουν να ανταμοιβουν τον κόπο του αλλου διακριτικά και ουσιαστικά. Ο γνωστός στο μπλογκ ως Άρχων ειναι επιστημονικά ο ανθρωπος που πεθυμώ παραπάνω που ουλλους τζαι νοιωθω περήφανη που εδουλεψα μαζί του. Σήμερα κρατουμε επαφη μέσω ήμειλ και ελπιζω να συνεχιστεί.


Αυτά εις απαντηση μιας ερωτησης φοιτήτριας δικής μου για το αν με εχουν επηρεάσει αλλοι στον τρόπο που διδασκω εγω.

Πέμπτη 19 Ιουνίου 2014

Μy first world problems

Αυτή την εποχή, πέραν του ότι είμαι σε μία φάση που περιμένω αλλαγές, με προβληματίζουν δύο θέματα.

1. Δεν έχω μάστερ! Αν ειναι δυνατόν δηλαδή εν έτη 2014 εις γην εναλίαν Κύπρο, οπου η κάθε μάνα λαλεί οτι το παιδι της έχει ΜΑΣΤΕΡ ενω εσυ εχεις μόνο διδακτορικούλι.
Σοβαρά ομως, που τον τζαιρό που ήρτα στην Κύπρο νοιωθω πως αρχισα να σκουριάζω λίο ετσι περνά τωρα τελευταία που το μυαλό μου η σκέψη να κάμω μάστερ. Τζαι μάλιστα σκεφτουμαι να κάμω ενα μαστερ  για κάτι που με ενδιαφερει, νοτ νεσεσάριλι κάτι που αφορά την δουλεια μου. Σκεφτουμαι κάτι σε forensic genetics, forensic anthropology, criminology, criminal justice.  Αν εξαιρέσουμε το γεγονός οτι πρέπει επειγόντος να κόψω τα αμερικάνικα σήριαλ, το θέμα πραγματικά ενδιαφέρει με. (Επίσης πρέπει να εξαιρεθεί και το γεγονός οτι αυτή την εποχή εχω ένα θεματάκι με τον γλυκούλη 28χρονο δρ. Σουίτς στο "Μπόουνς".  <3<3<3)

2. (α) Το κελεπούρι είμαι εγω! Μεν μου λαλείς αγαπητή/έ γουόνα-μπι προξενήτρα οτι ο τάδε εν τέλειος γαμπρός, μορφωμένος, με σπίτι τζαι καλή δουλεια τζαι οτι εν ενα κελεπούρι που ανα πάσα στιγμή, θα βρεθεί μια  καπάτσα "σιεροκουτάλα" να τον τυλίξει. Στην περίπτωση μου αγαπητέ γουόνα-μπι, εγω είμαι το κελεπούρι! Εγω είμαι η μορφωμένη (αν τζαι δεν έχω μάστερ) με την καλή δουλεια! Τζαι ντύνουμε τζαι καλύτερα που την Έιμυ Φάρα Φάουλερ!

(β). Ξέρω να μαϊρέυκω, να πλέκω, να καθαρίζω (αν τζαι τουτο βαρκούμαι το), πάω στην λαϊκή αγορα του Οχι τα Σάββατα, φυτευκω μαρούλια, μπρόκολα, ντοματίνια κτλ και εχω και ενα μητρικό ένστικτο. Τουτα δεν σημαίνει οτι μόλις μου πιάσεις το χερούδι θα θέλω να σε παντρευτω. Καμία σχέση! Τουτα κάμνω τα γιατί μου αρέσκουν τζαι όι γιατι θελω να χορέψω τον χορό του Ησαΐα με τον πρώτο που θα τυλίξω. Μην βλέπετε μονο την επιφάνεια, τα φαινόμενα συχνα απατούν.

Πέμπτη 12 Ιουνίου 2014

Μαίρη ετών 32



«Επαγγελματικά, που θα σας βρίσκουμε τη νέα σεζον;;;»
«Κάτι σχεδιάζω αλλά δεν μπορώ ακόμα να σας πω μέχρι να επισημοποιηθεί».

Όπως δηλώνουν πολλοί σελέπριτις ετσι και εγω αγαπητέ αναγνωστη. Όχι δεν θα παντρευτώ/αρραβωνιαστώ/χαρτωθώ/λογιαστώ. Αν προσέξεις η ερώτηση λαλεί επαγγελματικά! Καθώς περιμένω τις αλλαγές με την νέα σεζον, επιδεικνύω επιμονή και ασχολούμαι με πολλά και διάφορα. 

Ετοιμάζω την κολεξιόν από πλεχτά για τον Χειμώνα 2014-2015 (μόλις ηρταν και τα Χριστουγεννιάτικα κουμπιά που επαραγγειλα που το ίντερνετ…εμεις οι σχεδιαστές πρέπει να είμαστε πάντα ένα βήμα πιο μπροστά), ασχολουμαι με τον κήπο της οικογένειας (εφυτεψα 24 μαρούλια, μπρόκολι, ντοματίνια, βασιλικό, θκυόσμη, αγγουράκια, κουλούμπρες και πολλά αλλα λουλουδια). Κάθε απογευμα με τον πιστό τετράποδο μου φίλο, ποτίζουμε, ξιχορτίζουμε, και γενικα καμνουμε κηπουρικη. Η αλήθκεια να λέγεται εσκοτωσα και λία λουλουδια αλλα σε γενικές γραμμες πάω τα καλα. Λαλείτε να καμω κανένα μπλοκοδιαγωνισμό τζαι ο νικητής να κερδίσει ένα μαρούλι Πρασινοβιολογικής καλλιέργειας;;

Ασχολουμαστε και με μαγειρικές αλλα προσέχουμε…εχασαμε και 4 κιλά και προσπαθουμε να σουλουπωθούμε λιο γιατι συν τοις αλλοις μεγαλωνουμε και ο μεταβολισμός μας πέφτει στα πατώματα. Ο πληθυντικός μαλλον εν γιατί εχουν παρανοήσει όλοι οι εαυτοί μου. (Ειμαι τζαι Δίδυμος ας μην ξεχνιόμαστε ρε Νεράιδα).

Τα πρωινά του Σαββάτου συχνάζω στην λαϊκή στο «Όχι» and loving it!

Σε μια συζήτηση που ειχα με τον εαυτό μου, εκατέληξα στο συμπέρασμα ότι το συνδρομο της Μαίρης Παναγιωταρα απο το οποίο πάσχω είναι μια αναγκη που εχω για να διοχετεύω ενέργεια. «Ακρα του τάφου σιωπή, στην δουλειά μου βασιλεύει» αγαπητέ αναγνώστη τζαι επειδη ειμαι ανθρωπος που εμαθα να επενδύω ενέργεια στην δουλεια τζαι τωρα δεν υπάρχει τουτη η διέξοδος, φκαινει μου ουλλοι η ενέργεια υπο την μορφή του the Panagiotara syndrome.

Ελπίζω η αλλαγές που περιμένω να μην είναι σαν τους βαρβάρους ή τον Γκοντώ που (σπόιλερ αλερτ) εν ερκουνται ποτέ. Ως τοτε, long live Mary!


Υ.Γ. Αποχαιρέτισα τα 31 πριν λιγες μέρες.


Τετάρτη 21 Μαΐου 2014

Thank you Maria from Florida!

Dear Ellen,

First of all, I am a huge fan! Watching videos of the Ellen Show is listed under hobbies on my CV (which I am attaching in case you are looking for a biochemist for your show or are kind enough to pass it on to the writers of the Big Bang Theory).

Before I go into the reason why I am writing to you today, allow me to wish you "Happy Name Day!". For the Orthodox Church today is the day when St. Helen & St Constantine are celebrated and so anyone who is named accordingly gets to celebrate their "name-day". In the American culture, and other cultures, the person who has a birthday, or a name day in this case, gets to celebrate by having his friends/family take him out or buy him/her a gift. It's basically a day of free stuff. In the Greek/Cypriot culture though, it is the opposite! The person who is celebrating gets to offer a cake or snacks to everyone else. So you can celebrate your name day the American or the Greek way. If decide to do so the Greek way (after all we are celebrating your Greek name) then feel free to pass my CV to Johnny Galecki as a thank you for my wishes.

Anyway, what inspired me to write this email to you, is the video below.




I personally think you were better off with cat videos, but oh well....better luck next time! I am very grateful to Maria from Florida for sending you this because I never imagined that Brousko could be so funny (believe it or not it is not a comedy!). Many thanks Maria! Andreas Georgiou, Brousko director, protagonist, writer, producer, etc (the financial crisis has hit the world of television so one person does it all) has send you some tweets so check them out. You might want to invite him over to your show. I am sure that will be a good laugh for all involved. What drives me insane is how did your picture get there?  If it was from a random google search, then I want to know what key words they searched for!

Anyway I just wanted to thank you and Maria from FL for the laughs.

Take care and say hi to Mayim Bialik and Jim Parsons.






Δευτέρα 12 Μαΐου 2014

Υπαρξιακές ανησυχίες.



Eχαθηκα ξέρω το…... Αλλά αυτές τις μέρες τα υπαρξιακά μου προβλήματα με έσπρωξαν στο γράψιμο για ακόμα μία φόρα έτσι είπα να κάμω και εγώ ένα καμ-μπακ*. Άκου να δεις** αγαπητέ αναγνώστη τον πόνο μου. 

Στο Voice ήμουν με τον Άλεξ Οικονόμου. Λίο η φωνή που τζαι να θέλει να χάσει μια νότα δεν μπορεί, λιο το ότι he is a Paphitis man in New York, λιο το ότι ετελειωσεν το Berklee με 3.7, λιο το λόου πρόφαιλ τζαι λιο το γεγονός ότι ακόμα τζαι με ροδακινί κουστούμι τον έβρισκα cute με εκαμαν μια μεγάλη φαν. Η πικρή αλήθεια είναι όμως ότι με ανησυχεί λιο το τελευταίο πόιντ στην λίστα που μόλις ανέφερα, γιατί καταρχάς μπλιαξ τα ροδακινί κουστούμια και κατά δεύτερο, που πότε βρίσκω cute εγώ κάποιον που εν γέννημα του 1988;;;;; Και κάπως έτσι έπαθα μια κρίση ταυτότητας. Εγώ σε γενικές γραμμές προτιμώ τους άντρες που έχουν πάνω από τουλάχιστον 27.5 άσπρες τρίχες***.  Αντιλαμβάνεσαι τι υπαρξιακή κρίση έπαθα όταν είδα ότι ο Αλεξ είναι του 1988. Φορ Γκοντς σέικ όταν εγγενηθηκε εγώ επιαινα δημοτικό! Για να φανταστείτε, εγώ η Π. Πρασινωτού δηλώνω δημοσίως ότι για πρώτη φορά εψήφισα σε έτσι πράμα!****  Εκνευρίστηκα βέβαια με τον Ρέμο γιατί ήταν φανερό ότι  απλά ήθελεν τον άλλον (ο οποίος μερικές νότες που εχασεν ακόμα γυρεύκει τες αν και κατά τα άλλα μου ήταν γενικά συμπαθής) και που μου έφερνε τον Ρόκκο. Φέρε σιορ το Αλεξ μας μια Ζουγανέλη! Μετά ετοποθέτησα της ελπίδες μου στον κοτσινοχωρκάτη Γιούρι, αλλά εδεχτηκα ακόμα ένα χτύπημα.

Και αφότου ηρέμησα ηρτεν ο τελικός που για μένα ειχεν τόσο ενδιαφέρον, όσο και η ευρωεκλογές. Δηλαδή μηδέν. Εξάλλου δεν είχα ξεπεράσει ακόμα τον ημιτελικό. Αν μήτε άλλο εκερδισεν η Μαρία Έλενα (που με ένα Άννα μπροστά και χωρίς το πρώτο Ε στο Έλενα, μπορεί να πάει και Γιουροβίζιον) γιατί αν εκερδιζεν η Αρετή θα έπιανα την Cablenet να της πω να αφαιρέσει τον ΑΝΤ1 από τα κανάλια που εχουμεν.

Μετά είδα και την Γιουροβίζιον. Δράμα! Δεν μου άρεσε καθόλου. Καταρχάς γίνεται Γιουροβίζιον χωρίς το «Λα Γκρες ντουζ πουά», χωρίς ένα Χάματσο να δώσει τους βαθμούς;;; Ευτυχώς που εκαμεν ένα αφιέρωμα και είδα λιο Γιουροβίζιον οφ δι 80ς-90ς τζαι επήρα την δόση μου. Χάματσε καμ μπακ του Γιουροβίζιον! Τα παιθκια του Rise up αρεσαν μου…. Το Σάββατο είχα πάει τζαι σε παιδικά γενέθλια σε παιδότοπο όπου πολλά μωρά εχοροπηδουσαν σε τραμπολινο αλλά μετά την νύχτα τα παιδιά της Λα Γκρες άλλαξαν την εντύπωση που είχα για τα τραμπολίνα……….Αδικηθηκαν τζαι τούτα, (μαζί με τα παιθκιά)…….. Αλλά τι να πεις…… Η βραδιά Γιουροβίζιον του Your face sounds familiar ειχεν πιο πολύ ενδιαφέρον.  

Κάθε Κυριακή πάντως ανυπομονώ να δω τον Σαββιδακη…..Θυμίζει μου τα ένδοξα «Της Ελλάδος τα παιδιά»! Κάθε φορά εν τόσο διαβασμένος τζαι τόσο τέλειος! Ευτυχώς έχει πάνω από το 27.5 άσπρες τρίχες τζαι έτσι σημαίνει μπορώ να αφήσω της ανησυχίες μου για τα γούστα μου για πιο μετά.



Υ.Γ. Σε εσένα που όσον εθκιεβαζες τούτο το ποστ εσκεφτεσουν, «Πρας γκετ έι λάιφ»,  θα πω ότι έχεις δίκαιο. I should get one.


*Η Άντζελα εν καλύτερη μου;;
**Τούτο το «άκου να δεις» ποτέ εν το εκαταλαβα.
***Θέλω να τονίσω ότι δεν κάμνω διακρίσεις στους έχοντες ή μη έχοντες μαλλί. Απλά αν έχουν μαλλί, αρέσκει μου να εν έτσι ολιγον τι γκριζαρισμένο.
****Μια ψήφο μόνο γιατί εχουμεν και ένα όνομα σε αυτή την άτιμη κοινωνία.

Πέμπτη 27 Μαρτίου 2014

Handmade by Prasinotes

Μετα την επιτυχία του side-business των Πρασινωτών πριν και κατα την διάρκεια των γιορτών, αρχισαμε με την μάμα μου την νέα μας συλλογή για τον χειμώνα του 2014. Η νέα μας συλλογή θα εχει νέες δημιουργίες, οχι μόνο για βρέφη αλλα και για πιο μεγάλα παιδιά και γυναίκες. Τα πιο κάτω είναι 2 απο τις νέες μου δημιουργίες. Το κοριτσίστικο εκαμα το δώρο στην κόρη της ξάδερφης μου η οποια ειναι 2 χρονων και το καταχάρηκε! :)



Τετάρτη 19 Μαρτίου 2014

Λάιφ ιν Σάιπρους (22)

Στην γειτονιά μας, εχουμε μια κυρία που κάθε απογευμα φκαινει λιο να περπατήσει για να καμει λιγη ασκηση. Η κυριούλα εχει ενα είδος άνοιας εδω και αρκετα χρονια με αποτελεσμα μερικες φορες με αναγνωρίζει ενω αλλες φορες νομιζει οτι ειμαι μια απο τις αδερφες μου (ναι με συγχίζει και με 19χρονο κοριτσοπουλο). Θυμουμαι χρόνια μετα τον θάνατο της γιαγιάς μου της Πρασινάδας, τουτη η κυριούλα ερώταν με τι κάμνει. Προχτες σαν έπαιρνα το μωρό μου περίπατο, ειδεν με η εν λόγο κυρία.

-Γεια σου Πρας μου! (ωπας! Ειμαστε στα καλα μας! Με αναγνωρίζει!)
-Γεια σου κυρία Χρυστάλλα! Τι κάμνεις;;
-Καλα μανα μου εσυ;;
-Καλα και εγω.
-Η μάμα σου;
-Τζαι η μάμα μου καλα.
-Μα πε μου Πρας μου είσαι χαρτωμένη;;
-Όι κυρία Χρυστάλλα μου
-(με στεναχωρεμένο ύφος) Εμπειραζει μάνα μου.......εν να ερτει τζαι εσένα η σειρα σου.
-(χαμογελακι και μου υπένθυμιζω οτι η κυριουλα εχει άνοια )
- Μα πε μου Πρας μου, η αδερφη σου η Ξιπ (ωπ! Θυμαται τζαι τουτης το ονομα σωστα!) εν χαρτωμένη;;
-Όι κυρία Χρυστάλλα. Ουτε η Ξιπ εν χαρτωμένη (Αλλά θα βράζει στα καζάνια της κολάσεως γιατι εχει σχέση με ενα άντραν τζαι δεν ειναι χαρτωμένη).
-Εμπειραζει μάνα μου. Σιγά σιγα εν να ερτει τζαι τζεινης η σειρα της.
-(χαμογελακι και μου ξαναυπένθυμιζω οτι η κυριουλα εχει άνοια τζαι άννοια ξι-άννοια πάλε φόνος θεωρείται)
-Εμεις εχουμε πολύ προβλημα με την Ευαθία μας......
-(Ενιξερω ποιά εν η Ευανθία αλλα δεν ρωτω τζαι προσπαθω να πεισω το τετράποδο μωρο μου είτε να συνεχισουμε τον περιπατο μπας τζαι γλυτωσω είτε να την κάμει κανένα ΓΚΡΡΡΡΡΡ να την φοϊτσάσει μπας τζαι γλυτώσω).
-Εν 25 χρονων Πρας μου! Ναι! Μάλιστα 25 χρονων!! Τζαι λαλει μας εν μιτσιά για να χαρτωθεί ακομα τζαι εν δεχεται! Ε τί να καμει τζαι η μάνα της, καμνει υπομονη.....
-Εεεε την σημερον ημέρα 25 χρονων εν μιτσια ακομα κυρια Χρυστάλλα μου, μεν ανησυχεις.... εν να ερτει τζαι τζεινης η σειρα της (Here is a taste of your own medicine κυρία Χρυσταλλα μου.......αν φυσικα θυμασαι τι μου είπες πριν 1 λεπτο).
-Μητσιά εν ένι αλλα τι να καμουμε. Εν τζαι μπορεις να τους πεις τιποτε την σημερον ημέρα. Αλλαξεν ο κοσμος.
-Εεε ναι αλλαξεν o κόσμος (αλλα και ο αιώνας)...ατε κυρία Χρυστάλλα μου.....παμε να συνεχίσουμε το περιπατο μας (Για να μεν με ρωτησεις πόσο χρονο είμαι......αλλα τζαι να με ρωτήσεις, θα σου πω 19 τζαι οτι είμαι η μπέιμπι σις).
-Γεια σου Πρας μου τζαι χαιρετισματα στην μάμα σου.
-Ευχαριστω. Γεια σας!

Ηθικό διδαγμα: Mπορεί την Κυπραία μάνα/γιαγιά μια άνοια, ενα Άλτσχάιμερ να την κάμουν να ξεχασει το ονομα των παιθκιών της, αλλα την ανάγκη να σε χαρτωσουν δεν την ξεχάνουν ποτε! Γιατι τα ονόματα πολλοί εξίχασαν, το πάντρεμα ουδεις!


Τετάρτη 26 Φεβρουαρίου 2014

Those who can, teach.

Όταν είμασταν μιτσιές με την αδερφή μου την Ξιππασμένη, είχαμεν ενα πίνακα με τον Μίκυ πάνω τζαι επαίζαμε τις δασκάλες. Επειδή ημουν 4 χρόνια πιο μεγάλη (τωρα είμαι μόνο 2!), ημουν φυσικά η δασκάλα. Εμάθαινα της Ξιπ κυρίως μαθηματικά τζαι φυσικά μετά εβαλα την να γράφει και διαγώνισμα. Βασικά ήμουν η αδερφή που κάθε παιδάκι ονειρεύτουν να έχει. Σε κάποια φάση η Ξιπ επαναστάτησεν αλλά εγώ εσυνέχισα την καριέρα μου ακάθεκτη διδάσκοντας long division σε αόρατους μαθητές. Το μάθημα εγινετουν στα αγγλικά και οι αόρατοι μαθητες ειχεν Ελληνικά αλλα και ξένα ονόματα για να δικαιολογείται έτσι το γεγονός οτι το μάθημα γίνεται στα Αγγλικά!


Σήμερα, μετα 20+ χρόνια συνεχίζουμε να παίζουμε τις δασκάλες. Η Ξιπ εχει το δυσκολο έργο να διδασκει  εφήβους. Αλλα επειδηείναι επαναστάτρια η ίδια (εξάλλου δεν ηταν και το πιο ευκολο πράμα να μου πάεις κόντρα και να μεν δέχεσαι να σου κάμνω μάθημα) καταφέρνει τα μια χαρα! Εγω πλεον μια επαναπατρισμένη που το επαγγελμα της συμπεριλαμβάνει την διδασκαλία. Προσωπικά, βρισκω μεγάλη ευχαριστηση τζαι ικανοποιηση στην διδασκαλία.  Το απολαμβάνω πραγματικα! Αγαπώ τα σπάσματα, λατρευω τους φοιτητές που με διορθώνουν οταν καμω κανένα λάθος τζαι σέβομαι αφάνταστα τους φοιτητες που θκιεβάζουν αλλα στο τέλος με το ζόρι περνουν, όπως επισης με χαρά θα κόψο κάποιον αν πραγματικά του αξίζει να κοπεί.

Τον τελευταίο καιρό νομίζω αρχισε η ζωή να μου δειχνει διαφορες πορείες.....Το Αρχοντικό εργαστήριο δεν προκειται να το εβρω στην Κυπρο. Αν θελω να αναπνέω σε ενα αρχοντικού τύπου εργαστήριο, τοτε θα πρέπει να σκεφτω λύσεις εκτος Κύπρου. Αν θελω ομως να μείνω, πρέπει να εβρω την σωστή θέση μου (ισως η λέξη niche ταιριαζει παραπάνω) στην κοινωνία. Η θέση μου θέλω να αφορα την επιστήμη αλλα να εχει και ως σημα αναφοράς τον ανθρωπο. Να ειναι δημιουργική, παραγωγική που να μου προσφέρει νεες εμπειρίες.  Τον πίνακα με τον Μίκυ τον εχουν πλεον αντικαταστήσει τα προτζέκτορς, τις κιμωλίες οι μαρκαδόροι τζαι τα λέιζερ πόιντερς αλλά η πρώτη ύλη τζαι η ευχαρίστηση παραμένει η ιδια. Ισως τελικά να ειναι αυτος ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσω.

Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου 2014

❤❤❤❤

Σήμερα είναι μια μέρα δύσκολη. Κυρίως γιατι εν Παρασκευή τζαι εν περνά η ώρα στην δουλεια. Ειναι ομως τζαι μπλογκικά δύσκολη. Αν γράψεις ποστ για την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, σύρεις τζαι καμια καρδιουλα, κανένα τριαντάφυλλο τζαι κανενα σοκολατάκι ετσι για εφφε, θα θεωρηθείς πολλά mainstream. Μη κακόν να σε πουν μέινστριμ! Σαν και εμένα καμιά! Κύριε ελέισον! 

Αν πάλε γράψεις ποστ σε στυλ "καλός ο Άγιος αλλά  την αγάπη πρέπει να την εκφράζεις κάθε μέρα" τοτε θα είσαι, στην καλύτερη των περιπτώσεων, κλισέ.

Αν γράψεις ένα ετσι χαρτ-κορ ΑντιΒαλεντινιακό ποστ, θα θεωρηθείς ……………..εμμμμμμ πώς να το πω ευγενικα…………ένας μίζερος/η σίνγκολ που τα λαλεί ενώ μέσα του/της ξέρει πως πολύ θα ήθελε να επιανε εστω και μια τσικνίθα που ένα κήπο ή ας εν τζαι μια μάτσα αγριέλια τζαι δύο αυγα. 

Αν γράψεις για ένα θέμα τελείως ασχετο με τον Άγιο Βαλ, τότε θα ερωτηθείς για την τοποθεσία στην οποία ζεις! Μα που ζεις κύριε/α μου! Εν του Αγίου Βαλεντίνου, μεγάλη η χάρη του, τζαι εσυ γράφεις μου για το φαινόμενο του θερμοκηπίου! Αφήστε τουτα για αυριο καλέ μου τζαι ελατε να αγαπηθούμε ντάρλινγκς!

Θέλει αρετή και τόλμη να γράψεις ποστ έτσι μέρα. Ο,τι γράψεις can be used against you in a court of law! 

Δεν θα σου γράψω αγαπητέ αναγνώστη ότι δεν μου αρέσκει η σημερινή μέρα. Θεωρω ότι αν με διαβάζεις τουτο θεωρείς το δεδομένο. Αν δεν το θεωρείς δεδομένο, τοτε για τιμωρία πρεπει να θκιεβάσεις ουλλο το μπλογκ μου.Μεν ανησυχεις….ενεν δυσκολο εγχείρημα. Αν εξαιρέσουμε τουτο το ποστ που το διαβάζεις τωρά, τότε σου έχουν μείνει μόνο ακομα 399 ποστ. Κάμε θκυό καπήρες, μια κούπα σιταροπούλες τζαι εισαι έτοιμος/η. Αν δεν εισαι σίνγκολ, τοτε θα περάσει τζαι τούτη η αποφράδα μέρα χωρίς να πάρεις είδηση!

Δεν θα σου γράψω  ένα φεμινιστικο του τύπου «αν μου κάμει δώρο καποιος καμια τούρτα σε σχήμα καρδιούλας, θα του την πετάξω στα μούτρα» γιατι θα ήταν ψέμα. Την τούρτα θα την έτρωα πολύ ευχαρίστως! Εξάλλου τζει’μέσα που θα πάει το σχήμα της εν παίζει ρόλο!!!

Θα σου πω όμως για μια απορία που ειχα εδώ και καιρό και σήμερα επιτέλους αποφάσισα να ρωτήσω τον κολλητό μου τον Google για να μου δώσει τα φώτα του.  (Η λέξη φώτα παρακαλώ να μην θεωρηθεί ότι έχει σχέση με τις απεργίες της ΑΗΚ σήμερα………εν απλή συμπτωση #not). Η απορία μου λοιπόν είναι η εξης. Ουλοι ξέρουμε τούτη την καρδία τζαι ούλλοι ξέρουμεν την τζαι τούτη.  Πως γίνεται τουτα τα δύο πράματα να έχουν το ίδιο όνομα. Ευτυχως ο κολλητός μου έδωσε την απαντηση τζαι με ευγένια με εστειλε στην φίλη μου την Wikipedia δαμε. Στα ιντερνετικά χρόνια που ζουμε ηρτεν και η διαδικτυακί <3  καρδιουλα βέβαια.

Τέλος επειδή η κουμέρα μου συχνά λαλεί ότι η λογική μου είναι τετράγωνη, θελω να της πω, ότι η αγαπημένη μου καρδιούλα εν τουτη δαμε. Μεν ανησυχεις ομως, ξέρεις οτι δεν φτάνω σε εξτριμ καταστάσεις


Υ.Γ. Ευχαριστώ την Wikipedia για το κοπι-πέισ, το οποίο μου επέτρεψε να βάλλω αυτό τον λαμπρό τίτλο στο ποστ.

Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου 2014

Σύνδεσμος Πρόληψης και Αντιμετώπισης της Βίας στην Οικογένεια (ΣΠΑΒΟ)

Φέτος ομολογώ δεν εκαμα καθόλου καλή δουλειά στο να μαζέψω χρήματα μέσω του Σίκρετ Σάντα για τον Σύνδεσμο Πρόληψης και Αντιμετώπισης της Βίας στην Οικογένεια (ΣΠΑΒΟ). Ενω πέρσι μαζέψαμε 600 ευρώ, φέτος εμαζέψαμε 220 και μάλιστα μονο απο 4 άτομα τα οποία και ευχαριστώ πάρα πολύ. Ο ΣΠΑΒΟ με ενημέρωσε για τις ανάγκες του χώρου φιλοξενίας τις οποίες και αγόρασα. Με την βοήθεια μιας μπλογκικής φίλης τα πράγματα παραδώθηκαν στον συνδεσμο την Δευτέρα. Ο Συνδεσμος μαζί με τις ευχαριστίες του, μας ζήτησε να προωθήσουμε τον ΣΠΑΒΟ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Τον ΣΠΑΒΟ λοιπον μπορείτε να τον βρείτε στο Φέισμπουκ κάνωντας κλίκ εδώ και στο twitter account SPAVO1440.

Παρασκευή 7 Φεβρουαρίου 2014

Συζήτηση ανάμεσα σε 2 Πρασινάδες

-"Στην Κύπρο ζω απο επιλογή".
- Χαχαχα μα ποιόν περιπαίζεις;;; Θέλεις να πεις οτι αν σε εφέρναν που τον Άρη τζαι ελαλούσαν σου θκιάλεξε σε ποιά χώρα του κόσμου θέλεις να ζήσεις, εσυ θα ελάλες "στην Κύπρο ΕΤ, στην Κύπρο;;"
- Εν το εννοώ έτσι τζαι ξέρεις το. Εννοώ οτι επιλέγω να ζω στην Κύπρο. Πριν επαναπατριστώ επέλεγα να μην ζω στην Κύπρο.
-Ξέρω το. Τζείνο που θέλω να σου πω ειναι οτι εν λάθος να λαλείς οτι ζεις στην Κύπρο απο επιλογή. Θα ηταν πιο σωστό να ελάλες οτι ζείς στην ίδια χωρα με την οικογένεια σου απο επιλογή. Θα εμπορούσες να εζουσες στο Μπουρούντι από επιλογή αν τζαμέ ηταν η οικογένεια σου ενεν;;
-Ναι, εχεις δίκαιο.
-Τζαι μιας τζαι επεισα σε οτι εχω δίκαιο, εχει τζαι κάτι άλλο που θέλω να σου πω. Θυμάσαι  τον τζαιρό του σχολείου που το ονειρο σου ήταν να πάεις πανεπιστήμιο;;
-Ναι θυμούμαι.
-Θυμάσαι που στο πρώτο πτυχίο το ονειρο σου ηταν να κάμεις διδακτορικό;;;
-Εννοείται θυμούμαι
-Θυμάσαι που στο διδακτορικό ηταν το όνειρο σου να τελειώσεις τζαι να εβρεις ενα καλό ποστ-ντοκ;;
-Θυμούμαι...
-Θυμάσαι που μετα το ονειρο σου ηταν να εβρεις δουλειά στην Κύπρο.
-Ναι
-Γιατι η δουλειά ηταν προϋπόθεση!
-Ναι! Χωρις δουλειά δεν θα επέστρεφα. Θα εμίσουν τον εαυτό μου.
-Τζαι τωρά ηρτες πίσω. Είσαι με την οικογένεια σου. Είσαι διπλα τους, προσπαθείς να προσαρμοστείς τζαι να ενσωματωθείς σαν εργαζόμενος ενήλικας πλέον σε μια κοινωνία που την ξαναγνωρίζεις που την αρχή. Τωρά;;; Τωρά τι εν το νέο σου όνειρο;;;
-Χμ.....ενιξερω...σκεφτουμαι το.....προσπαθώ να αποφασίσω.......
-Τέλειωνε ομως....μεν σου πέρνει καιρο.......αποφάσισε! Ξεκινα να το κυνηγάς! Εγω ξέρω σε καλά! Εν τζαι μπορεις να μείνεις στάσιμη εσυ. Πάντα θέλεις το παραπάνω. Παντα θέλεις το παρακατω βήμα. Γι'αυτο κατσε τζαι σκέφτου τζαι δράσε!
-Εχεις δίκαιο.......σκεφτουμαι τα...απλα θέλω ακόμα λιο χρονο.
- Εχεις οσο χρόνο θέλεις........αλλά μεν ξεχάνεις οτι η ζωή εν μικρή, το αυριο δεν ξέρεις ποτέ τι φέρει.
-Οκ δώσμου ως το καλοκαίρι!
-Αρχή ή τέλος;;;
-Ως τα γενέθλια μου!
-Εγινε!

Τετάρτη 5 Φεβρουαρίου 2014

Zητείται Ελπίς

Η καθηγήτρια με την οποία εκαμα το διδακτορικό μου ειπεν μας μια φορά το εξης πολύ σοφό. «Πριν φκειτε στους διαδρόμους να φωνάζετε εύρηκα τζαι να πιστέψετε ότι τα αποτελεσματα των πειραμάτων σας θα σας οδηγήσουν σε ένα βραβείο Νόμπελ, επαναλάβετε τα πειράμα τζαι βεβαιωθείτε ότι δεν εκαμετε κανένα λαθος ή ότι τελοσπάντων κάτι εν επιε καλα.»

Τον τελευταίο καιρό καμνω συνέχεια τέθκοια ριάλιτι τσεκς. Όχι για τα πειράματα (λέμε τώρα) στην δουλειά αλλα για κοινωνικά θέματα. Μπας τζαι εγώ κάμνω λάθος;;; Μπας τζαι ειμαι εγω η περίεργη, η παράξενη τζαι ιδιοτροπή;;;; Μπας τζαι εγω τζαι οι αλλοι 1-2 στην γειτονιά ειμαστε οι περιεργοι που μαζεύκουμε τα κακά των σκύλων μας γιατί το λογικό είναι να αφήνουμε τον τόπο να γεμωσει;;; Μπας τζαι το νορμάλ είναι να πετάσσεις τα ψυχούθκια που το σαντουιτς σου χαμέ όπως τον ένα συγκατοικό μου στο γραφείο τζαι εμεις οι αλλοι που προσέχουμε είμαστε παρανοϊκοί;;; Μήπως το γεγονός ότι τηρώ τον ΚΟΚ σημαίνει είμαι παλαβή τζαι οι άλλοι ουλλοι τέρατα ευφυϊας;;;


Προχτές επια σε ένα «συνάδελφο» να μου δώσει κάτι δειγματα. Ειχα την τύχη να πέσω σε φάση «προσφοράς»! Εδωσεν μου και δείγματα και δωρεάν συμβουλές!! Γιατί εγω ειμαι μικρή και αμυαλη! Που να ξέρω κατι τόοοοοοοοοσο δύσκολο! Ειχα του πει βέβαια ότι εκαμα οσα ελάλεν τζαι παραπάνω αλλα επέμενε να μου δείξει τον τρόπο του. (Σημείωση ο τρόπος του χρονολογείται στην εποχή του χαλκού). Όταν εφτασε μετά από 1.5 ώρες στο συμπέρασμα που έφτασα εγω σε 30 λεπτά εκηρυξεν λήξη τζαι ειπεν μου ότι δεν ξερει τι να κάμω μετα αλλα οποτε θέλω να μιλησουμε. (Μαρούσκα το εβιάν).

Πριν κάτι μέρες σαν επερνα το μωρό μου περίπατο, επεσαμε σε ένα εμφανίσιμο νεαρό με την σκυλίτσα του. «Αχά» λαλώ που μέσα μου! «Πρας εν η ευκαιρία σου να ζήσεις μια Παπακαλιατική ιστορία ή εστω μια ταινία που επιασεν (σχετικά) πάτο». «Αφησ’τον να της κοντέψει» λαλεί μου, να παίξουν». Σημειωσει το μωρό μου ηταν 5-6 φορές πιο μετάλος της σε μέγεθος. «Λαλώ του μα εν πολλά μικρούλα ετσι σιγά σιγά θα τον αφησω.» «Αφησ’΄τον να της κοντέψει γιατι επηρεν πολλήν αέρα τωρα τελευταία τζαι πρέπει καποιος να την βάλλει στην θέση της». Εκαμα πως ταχα εγέλασα. Η σκυλίτσα εφοηθηκεν το γλυκο μωρό μου τζαι επιαν την τζαι εφύασειν.  Λία βήματα πιο κάτω τζαι αφου εφυεν το τυπας, ηβραμεν τα φρεσκοχεσμένα κακά της κατά τα αλλα συμπαθέστατης σκυλίτσας. Τζαι τότε η Παπακαλιατική ιστορία μου εμετρατρέπηκε σε βαλς με 12 θεούς.(Μαρούσκα ζάναξ!)

Παρανοώ! Παραλογίζομαι! Τζαι έχω τζαι PMS!! Aαααααααααχ!!Ξυπνά ο Σαμαράκης μέσα μου τζαι θέλει να βάλλει αγγελία «Ζητείται ελπίς»!  Οσο ζω ελπίζω και οσο ελπίζω απελπίζομαι κ. Αντώνη μου.  Οσον τζαι να καρτερούμεν μέραν νυχτα, αέρας εν θα φυσησει ποτέ σε τουτο τον τόπο. Θα μείνει μόνιμα καμμένος! Τζαι στο ερώτημα «πότε θα κάνει ξαστεριά» η απάντηση κ. Ξυλούρη μου είναι ποτέ!


Δευτέρα 27 Ιανουαρίου 2014

Χορωδιακές φούστες

Η παρούσα φάση της ζωής μου είναι κάτι σαν τις στολές χορωδίας κάποιου δήμου της Κύπρου. Δηλαδή ανιαρή τζαι γεμάτη βαρεμάρα σαν τις μαυρες φουστες τζαι τα ασπρα πουκάμισα τους.

Το πνεύμα μου θέλει να γεμώσει το μπλογκ με ποστ, αλλα η σάρξ ασθενεί. 

Θα μπορούσα να γράψω ενα σοβαρό ποστ για το σικκίρτισμά μου για την Κυπριακή κοινωνία αλλά βαρκούμε γιατι θα επαναλάβω πολλά που εξαναείπα. 

Θα εμπορούσα να γράψω ένα σοβαρό ποστ, σε στυλ μπλογκοαυτοψυχανάλυσης για το φλέγω ζήτημα 30+ & σινγκολ, αλλα θα εφτανα στο συμπέρασμα "τι να τον κάμω τον αντρα αφου μπορώ τζαι μόνη μου να φκάλω τα σκουπίθκια" τζαι να γίνει το μπλογκ "μισοανδρικό" τζαι αντι-chromosome Y.....ε τζαι βαρκούμαι!

Θα μπορούσα να γράψω κάτι πιο ανάλαφρο, ας πουμε ενα σχολιασμό της κυπριακής τηλεόρασης και να θίξω σοβαρά ζητήματα οπως "Το tablet στην ζωή του Τσουρούλη" τζαι το "ταλέντο" του γιου του Τζώρτζογλου που επεσεν κάτω απο την μηλιά, αλλα που δεν εδωκε πάνω σε κελλέ κάποιου Νεύτωνα. Εννοείται ομως βαρκούμαι.

Θα μπορούσα να διοργανώσω ενα μπλογκοπαιχνιδοποσκόλιο.....αλλά γκες γουότ;;;; Βαρκούμαι!

Νοιωθω οπως την Ούφ στις 12 Νοεμβρίου του 2011.

Πλησιάζουν και οι δυσκολές μέρες του μήνα....ετσι θα σύρω το φταίξιμο τζαμέ τζαι ως πάρατζει.


Παρασκευή 10 Ιανουαρίου 2014

Back to basics

Εχτες, μετά από 1 χρόνο εμπηκα πισω στο εργαστήριο. Τουτη την φορά εγω vs ένα δείγμα DNA από ένα ασθενή τζαι να υποβοσκει μια ελπίδα μπας τζαι εβρω μια μετάλλαξη που μπορεί να εξηγήσει την ασθένεια αυτου του ατόμου που όπως φαινεται από το οικογενειακό ιστορικό, ταλαιπωρεί πολλους στην οικογένεια. Τα πειράματα εν πολλά βασικα. Τίποτε το εξαιρετικά δύσκολο ή καινούργιο ή τελοσπαντων συναρπαστικό. Όμως για πρωτη φορα απεναντι μου εχω ένα δειγμα από ένα ανθρωπο. Σιγά το πράμα θα μου πεις! Χιλιαδες ερευνητές, τεχνικοί εργαστηρίων κτλ κρατούν ένα pipet στο χέρι τζαι pipetαρουν τέτοια δείγματα. Όμως για μένα εν η πρώτη φορά. Τζαι επειδη το wow factor του research μου εμεινεν πισω στην Αμερική, νοιωθω πως εχω την ανάγκη να εστιάσω σε ένα άλλο πράμα που είναι το γεγονός ότι τωρά ασχολουμαι με πραματα που εν πιο ανθρωποκεντρικα. Ετσι από εχτες εκαμα μια μικρή νεα αρχη στην δουλεια. Ο μπος λαλει να μεν πολλοασχολούμαι εγω…να βαλλω αλλους να καμνουν τα πολλά πολλα, αλλα ειπα του θελω να ασχοληθω εγω….επεθυμησα να κατσω σε εργαστηριακό πάγκο.

Τον τελευταίο μηνα εξαφαντιστηκα που την μπλογκοσφαιρα. Δεν υπάρχει κανένας ιδιαίτερος λόγος. Εχω πολλά να πω αλλα τζαι ταυτόχρονα τίποτε. Νομιζω ηταν απλα ενας μηνας που θα εχαρακτηρίζετουν από αδράνεια. Όχι με την έννοια ότι δεν εκαμνα πράματα. Αντιθέτως εκαμα πααααααρα πολλά πράματα. Αδρανεια με την έννοια ότι απλα επερναν ο καιρος χωρις κατι το αξιοσημείωτο. Απλά επέρναν ο χρονος…..

Ελπίζω η νέα χρονια να φέρει σε ολους μας ωραίες αλλαγές.