Τετάρτη 26 Φεβρουαρίου 2014

Those who can, teach.

Όταν είμασταν μιτσιές με την αδερφή μου την Ξιππασμένη, είχαμεν ενα πίνακα με τον Μίκυ πάνω τζαι επαίζαμε τις δασκάλες. Επειδή ημουν 4 χρόνια πιο μεγάλη (τωρα είμαι μόνο 2!), ημουν φυσικά η δασκάλα. Εμάθαινα της Ξιπ κυρίως μαθηματικά τζαι φυσικά μετά εβαλα την να γράφει και διαγώνισμα. Βασικά ήμουν η αδερφή που κάθε παιδάκι ονειρεύτουν να έχει. Σε κάποια φάση η Ξιπ επαναστάτησεν αλλά εγώ εσυνέχισα την καριέρα μου ακάθεκτη διδάσκοντας long division σε αόρατους μαθητές. Το μάθημα εγινετουν στα αγγλικά και οι αόρατοι μαθητες ειχεν Ελληνικά αλλα και ξένα ονόματα για να δικαιολογείται έτσι το γεγονός οτι το μάθημα γίνεται στα Αγγλικά!


Σήμερα, μετα 20+ χρόνια συνεχίζουμε να παίζουμε τις δασκάλες. Η Ξιπ εχει το δυσκολο έργο να διδασκει  εφήβους. Αλλα επειδηείναι επαναστάτρια η ίδια (εξάλλου δεν ηταν και το πιο ευκολο πράμα να μου πάεις κόντρα και να μεν δέχεσαι να σου κάμνω μάθημα) καταφέρνει τα μια χαρα! Εγω πλεον μια επαναπατρισμένη που το επαγγελμα της συμπεριλαμβάνει την διδασκαλία. Προσωπικά, βρισκω μεγάλη ευχαριστηση τζαι ικανοποιηση στην διδασκαλία.  Το απολαμβάνω πραγματικα! Αγαπώ τα σπάσματα, λατρευω τους φοιτητές που με διορθώνουν οταν καμω κανένα λάθος τζαι σέβομαι αφάνταστα τους φοιτητες που θκιεβάζουν αλλα στο τέλος με το ζόρι περνουν, όπως επισης με χαρά θα κόψο κάποιον αν πραγματικά του αξίζει να κοπεί.

Τον τελευταίο καιρό νομίζω αρχισε η ζωή να μου δειχνει διαφορες πορείες.....Το Αρχοντικό εργαστήριο δεν προκειται να το εβρω στην Κυπρο. Αν θελω να αναπνέω σε ενα αρχοντικού τύπου εργαστήριο, τοτε θα πρέπει να σκεφτω λύσεις εκτος Κύπρου. Αν θελω ομως να μείνω, πρέπει να εβρω την σωστή θέση μου (ισως η λέξη niche ταιριαζει παραπάνω) στην κοινωνία. Η θέση μου θέλω να αφορα την επιστήμη αλλα να εχει και ως σημα αναφοράς τον ανθρωπο. Να ειναι δημιουργική, παραγωγική που να μου προσφέρει νεες εμπειρίες.  Τον πίνακα με τον Μίκυ τον εχουν πλεον αντικαταστήσει τα προτζέκτορς, τις κιμωλίες οι μαρκαδόροι τζαι τα λέιζερ πόιντερς αλλά η πρώτη ύλη τζαι η ευχαρίστηση παραμένει η ιδια. Ισως τελικά να ειναι αυτος ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσω.

Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου 2014

❤❤❤❤

Σήμερα είναι μια μέρα δύσκολη. Κυρίως γιατι εν Παρασκευή τζαι εν περνά η ώρα στην δουλεια. Ειναι ομως τζαι μπλογκικά δύσκολη. Αν γράψεις ποστ για την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, σύρεις τζαι καμια καρδιουλα, κανένα τριαντάφυλλο τζαι κανενα σοκολατάκι ετσι για εφφε, θα θεωρηθείς πολλά mainstream. Μη κακόν να σε πουν μέινστριμ! Σαν και εμένα καμιά! Κύριε ελέισον! 

Αν πάλε γράψεις ποστ σε στυλ "καλός ο Άγιος αλλά  την αγάπη πρέπει να την εκφράζεις κάθε μέρα" τοτε θα είσαι, στην καλύτερη των περιπτώσεων, κλισέ.

Αν γράψεις ένα ετσι χαρτ-κορ ΑντιΒαλεντινιακό ποστ, θα θεωρηθείς ……………..εμμμμμμ πώς να το πω ευγενικα…………ένας μίζερος/η σίνγκολ που τα λαλεί ενώ μέσα του/της ξέρει πως πολύ θα ήθελε να επιανε εστω και μια τσικνίθα που ένα κήπο ή ας εν τζαι μια μάτσα αγριέλια τζαι δύο αυγα. 

Αν γράψεις για ένα θέμα τελείως ασχετο με τον Άγιο Βαλ, τότε θα ερωτηθείς για την τοποθεσία στην οποία ζεις! Μα που ζεις κύριε/α μου! Εν του Αγίου Βαλεντίνου, μεγάλη η χάρη του, τζαι εσυ γράφεις μου για το φαινόμενο του θερμοκηπίου! Αφήστε τουτα για αυριο καλέ μου τζαι ελατε να αγαπηθούμε ντάρλινγκς!

Θέλει αρετή και τόλμη να γράψεις ποστ έτσι μέρα. Ο,τι γράψεις can be used against you in a court of law! 

Δεν θα σου γράψω αγαπητέ αναγνώστη ότι δεν μου αρέσκει η σημερινή μέρα. Θεωρω ότι αν με διαβάζεις τουτο θεωρείς το δεδομένο. Αν δεν το θεωρείς δεδομένο, τοτε για τιμωρία πρεπει να θκιεβάσεις ουλλο το μπλογκ μου.Μεν ανησυχεις….ενεν δυσκολο εγχείρημα. Αν εξαιρέσουμε τουτο το ποστ που το διαβάζεις τωρά, τότε σου έχουν μείνει μόνο ακομα 399 ποστ. Κάμε θκυό καπήρες, μια κούπα σιταροπούλες τζαι εισαι έτοιμος/η. Αν δεν εισαι σίνγκολ, τοτε θα περάσει τζαι τούτη η αποφράδα μέρα χωρίς να πάρεις είδηση!

Δεν θα σου γράψω  ένα φεμινιστικο του τύπου «αν μου κάμει δώρο καποιος καμια τούρτα σε σχήμα καρδιούλας, θα του την πετάξω στα μούτρα» γιατι θα ήταν ψέμα. Την τούρτα θα την έτρωα πολύ ευχαρίστως! Εξάλλου τζει’μέσα που θα πάει το σχήμα της εν παίζει ρόλο!!!

Θα σου πω όμως για μια απορία που ειχα εδώ και καιρό και σήμερα επιτέλους αποφάσισα να ρωτήσω τον κολλητό μου τον Google για να μου δώσει τα φώτα του.  (Η λέξη φώτα παρακαλώ να μην θεωρηθεί ότι έχει σχέση με τις απεργίες της ΑΗΚ σήμερα………εν απλή συμπτωση #not). Η απορία μου λοιπόν είναι η εξης. Ουλοι ξέρουμε τούτη την καρδία τζαι ούλλοι ξέρουμεν την τζαι τούτη.  Πως γίνεται τουτα τα δύο πράματα να έχουν το ίδιο όνομα. Ευτυχως ο κολλητός μου έδωσε την απαντηση τζαι με ευγένια με εστειλε στην φίλη μου την Wikipedia δαμε. Στα ιντερνετικά χρόνια που ζουμε ηρτεν και η διαδικτυακί <3  καρδιουλα βέβαια.

Τέλος επειδή η κουμέρα μου συχνά λαλεί ότι η λογική μου είναι τετράγωνη, θελω να της πω, ότι η αγαπημένη μου καρδιούλα εν τουτη δαμε. Μεν ανησυχεις ομως, ξέρεις οτι δεν φτάνω σε εξτριμ καταστάσεις


Υ.Γ. Ευχαριστώ την Wikipedia για το κοπι-πέισ, το οποίο μου επέτρεψε να βάλλω αυτό τον λαμπρό τίτλο στο ποστ.

Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου 2014

Σύνδεσμος Πρόληψης και Αντιμετώπισης της Βίας στην Οικογένεια (ΣΠΑΒΟ)

Φέτος ομολογώ δεν εκαμα καθόλου καλή δουλειά στο να μαζέψω χρήματα μέσω του Σίκρετ Σάντα για τον Σύνδεσμο Πρόληψης και Αντιμετώπισης της Βίας στην Οικογένεια (ΣΠΑΒΟ). Ενω πέρσι μαζέψαμε 600 ευρώ, φέτος εμαζέψαμε 220 και μάλιστα μονο απο 4 άτομα τα οποία και ευχαριστώ πάρα πολύ. Ο ΣΠΑΒΟ με ενημέρωσε για τις ανάγκες του χώρου φιλοξενίας τις οποίες και αγόρασα. Με την βοήθεια μιας μπλογκικής φίλης τα πράγματα παραδώθηκαν στον συνδεσμο την Δευτέρα. Ο Συνδεσμος μαζί με τις ευχαριστίες του, μας ζήτησε να προωθήσουμε τον ΣΠΑΒΟ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Τον ΣΠΑΒΟ λοιπον μπορείτε να τον βρείτε στο Φέισμπουκ κάνωντας κλίκ εδώ και στο twitter account SPAVO1440.

Παρασκευή 7 Φεβρουαρίου 2014

Συζήτηση ανάμεσα σε 2 Πρασινάδες

-"Στην Κύπρο ζω απο επιλογή".
- Χαχαχα μα ποιόν περιπαίζεις;;; Θέλεις να πεις οτι αν σε εφέρναν που τον Άρη τζαι ελαλούσαν σου θκιάλεξε σε ποιά χώρα του κόσμου θέλεις να ζήσεις, εσυ θα ελάλες "στην Κύπρο ΕΤ, στην Κύπρο;;"
- Εν το εννοώ έτσι τζαι ξέρεις το. Εννοώ οτι επιλέγω να ζω στην Κύπρο. Πριν επαναπατριστώ επέλεγα να μην ζω στην Κύπρο.
-Ξέρω το. Τζείνο που θέλω να σου πω ειναι οτι εν λάθος να λαλείς οτι ζεις στην Κύπρο απο επιλογή. Θα ηταν πιο σωστό να ελάλες οτι ζείς στην ίδια χωρα με την οικογένεια σου απο επιλογή. Θα εμπορούσες να εζουσες στο Μπουρούντι από επιλογή αν τζαμέ ηταν η οικογένεια σου ενεν;;
-Ναι, εχεις δίκαιο.
-Τζαι μιας τζαι επεισα σε οτι εχω δίκαιο, εχει τζαι κάτι άλλο που θέλω να σου πω. Θυμάσαι  τον τζαιρό του σχολείου που το ονειρο σου ήταν να πάεις πανεπιστήμιο;;
-Ναι θυμούμαι.
-Θυμάσαι που στο πρώτο πτυχίο το ονειρο σου ηταν να κάμεις διδακτορικό;;;
-Εννοείται θυμούμαι
-Θυμάσαι που στο διδακτορικό ηταν το όνειρο σου να τελειώσεις τζαι να εβρεις ενα καλό ποστ-ντοκ;;
-Θυμούμαι...
-Θυμάσαι που μετα το ονειρο σου ηταν να εβρεις δουλειά στην Κύπρο.
-Ναι
-Γιατι η δουλειά ηταν προϋπόθεση!
-Ναι! Χωρις δουλειά δεν θα επέστρεφα. Θα εμίσουν τον εαυτό μου.
-Τζαι τωρά ηρτες πίσω. Είσαι με την οικογένεια σου. Είσαι διπλα τους, προσπαθείς να προσαρμοστείς τζαι να ενσωματωθείς σαν εργαζόμενος ενήλικας πλέον σε μια κοινωνία που την ξαναγνωρίζεις που την αρχή. Τωρά;;; Τωρά τι εν το νέο σου όνειρο;;;
-Χμ.....ενιξερω...σκεφτουμαι το.....προσπαθώ να αποφασίσω.......
-Τέλειωνε ομως....μεν σου πέρνει καιρο.......αποφάσισε! Ξεκινα να το κυνηγάς! Εγω ξέρω σε καλά! Εν τζαι μπορεις να μείνεις στάσιμη εσυ. Πάντα θέλεις το παραπάνω. Παντα θέλεις το παρακατω βήμα. Γι'αυτο κατσε τζαι σκέφτου τζαι δράσε!
-Εχεις δίκαιο.......σκεφτουμαι τα...απλα θέλω ακόμα λιο χρονο.
- Εχεις οσο χρόνο θέλεις........αλλά μεν ξεχάνεις οτι η ζωή εν μικρή, το αυριο δεν ξέρεις ποτέ τι φέρει.
-Οκ δώσμου ως το καλοκαίρι!
-Αρχή ή τέλος;;;
-Ως τα γενέθλια μου!
-Εγινε!

Τετάρτη 5 Φεβρουαρίου 2014

Zητείται Ελπίς

Η καθηγήτρια με την οποία εκαμα το διδακτορικό μου ειπεν μας μια φορά το εξης πολύ σοφό. «Πριν φκειτε στους διαδρόμους να φωνάζετε εύρηκα τζαι να πιστέψετε ότι τα αποτελεσματα των πειραμάτων σας θα σας οδηγήσουν σε ένα βραβείο Νόμπελ, επαναλάβετε τα πειράμα τζαι βεβαιωθείτε ότι δεν εκαμετε κανένα λαθος ή ότι τελοσπάντων κάτι εν επιε καλα.»

Τον τελευταίο καιρό καμνω συνέχεια τέθκοια ριάλιτι τσεκς. Όχι για τα πειράματα (λέμε τώρα) στην δουλειά αλλα για κοινωνικά θέματα. Μπας τζαι εγώ κάμνω λάθος;;; Μπας τζαι ειμαι εγω η περίεργη, η παράξενη τζαι ιδιοτροπή;;;; Μπας τζαι εγω τζαι οι αλλοι 1-2 στην γειτονιά ειμαστε οι περιεργοι που μαζεύκουμε τα κακά των σκύλων μας γιατί το λογικό είναι να αφήνουμε τον τόπο να γεμωσει;;; Μπας τζαι το νορμάλ είναι να πετάσσεις τα ψυχούθκια που το σαντουιτς σου χαμέ όπως τον ένα συγκατοικό μου στο γραφείο τζαι εμεις οι αλλοι που προσέχουμε είμαστε παρανοϊκοί;;; Μήπως το γεγονός ότι τηρώ τον ΚΟΚ σημαίνει είμαι παλαβή τζαι οι άλλοι ουλλοι τέρατα ευφυϊας;;;


Προχτές επια σε ένα «συνάδελφο» να μου δώσει κάτι δειγματα. Ειχα την τύχη να πέσω σε φάση «προσφοράς»! Εδωσεν μου και δείγματα και δωρεάν συμβουλές!! Γιατί εγω ειμαι μικρή και αμυαλη! Που να ξέρω κατι τόοοοοοοοοσο δύσκολο! Ειχα του πει βέβαια ότι εκαμα οσα ελάλεν τζαι παραπάνω αλλα επέμενε να μου δείξει τον τρόπο του. (Σημείωση ο τρόπος του χρονολογείται στην εποχή του χαλκού). Όταν εφτασε μετά από 1.5 ώρες στο συμπέρασμα που έφτασα εγω σε 30 λεπτά εκηρυξεν λήξη τζαι ειπεν μου ότι δεν ξερει τι να κάμω μετα αλλα οποτε θέλω να μιλησουμε. (Μαρούσκα το εβιάν).

Πριν κάτι μέρες σαν επερνα το μωρό μου περίπατο, επεσαμε σε ένα εμφανίσιμο νεαρό με την σκυλίτσα του. «Αχά» λαλώ που μέσα μου! «Πρας εν η ευκαιρία σου να ζήσεις μια Παπακαλιατική ιστορία ή εστω μια ταινία που επιασεν (σχετικά) πάτο». «Αφησ’τον να της κοντέψει» λαλεί μου, να παίξουν». Σημειωσει το μωρό μου ηταν 5-6 φορές πιο μετάλος της σε μέγεθος. «Λαλώ του μα εν πολλά μικρούλα ετσι σιγά σιγά θα τον αφησω.» «Αφησ’΄τον να της κοντέψει γιατι επηρεν πολλήν αέρα τωρα τελευταία τζαι πρέπει καποιος να την βάλλει στην θέση της». Εκαμα πως ταχα εγέλασα. Η σκυλίτσα εφοηθηκεν το γλυκο μωρό μου τζαι επιαν την τζαι εφύασειν.  Λία βήματα πιο κάτω τζαι αφου εφυεν το τυπας, ηβραμεν τα φρεσκοχεσμένα κακά της κατά τα αλλα συμπαθέστατης σκυλίτσας. Τζαι τότε η Παπακαλιατική ιστορία μου εμετρατρέπηκε σε βαλς με 12 θεούς.(Μαρούσκα ζάναξ!)

Παρανοώ! Παραλογίζομαι! Τζαι έχω τζαι PMS!! Aαααααααααχ!!Ξυπνά ο Σαμαράκης μέσα μου τζαι θέλει να βάλλει αγγελία «Ζητείται ελπίς»!  Οσο ζω ελπίζω και οσο ελπίζω απελπίζομαι κ. Αντώνη μου.  Οσον τζαι να καρτερούμεν μέραν νυχτα, αέρας εν θα φυσησει ποτέ σε τουτο τον τόπο. Θα μείνει μόνιμα καμμένος! Τζαι στο ερώτημα «πότε θα κάνει ξαστεριά» η απάντηση κ. Ξυλούρη μου είναι ποτέ!