Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2012

"Με τ' όνειρο που εσβήστη, ταξιδιώτης"

Που την μιά ενας ευαισθητος ποιητής, τζαι που την άλλη ενας αναποφάσιστος αντρας. Ενας ποιητής πεποισμένος οτι το ποιητικο του έργο έσhει λογοτέχνικη αξία, αλλά ένας άντρας με χαμηλη αυτοπεποίθηση.

Που την μιά μια ερωτευμένη ποιήτρια παλευει για τον έρωτα της, τζαι που την άλλη μια γυναικα αδύναμη που δεν παλεύει για την ίδια της την ζωή. Μια γυναικα εξυπνη, ταλαντουχα, "μπροστά απο την εποχή της" τζαι ταυτοχρονα μια γυναίκα μίζερα κολλημένη στο παρελθόν.

Ετσι βλέπω εγω των Κωνσταντίνο Καρυωτάκη τζαι την Μαρία Πολυδουρη. Πέραν του οτι τους έφερε η ζωη μαζί, εστω για ενα μικρό χρονικό διάστημα, νομιζω ο κοινός παρονομαστής  μεταξύ των δύο τους εν τουτη η αντίθεση που είσhεν ο χαρακτήρας τους.

Ο Καρυωτάκης γεννηθηκεν το 1896 στην Τριπολη αλλά εζησεν σε διάφορους τοπος λογω του παπά του που ήταν νομομηχανικός τζαι έπιανε συνέχεια μεταθέσεις. Το 1914 κατεβαίνει στην Αθήνα για να σπουδάσει νομική στο Πανεπιστήμιο τζαι κατα την διάρκεια δημοσιεύει τα πρώτα του ποιήματα. Συχνά δεν επιανε καθόλου καλές κριτικές απο αλλους ποιητές τζαι εξαγριώνετουν τζαι απαντουσεν με δημόσιες επιστολές.

Η Πολυδούρη γεννηθηκε το 1902 στην Καλαμάτα. Στα 16 της  διορίζεται στην Νομαρχία Μεσσηνίας τζαι το 1920 σε διαστημα 40 ημερών χανει τζαι τους δυο γονεις της τζαι κλωνίζεται. Το 1921 μεταφέρεται στην νομαρχία Αθηνών οπου τον Γενάρη 1922 συναντά τον Τάκη οπως τον αποκαλούσε τζαι τον ερωτεύκετε σφοδρά. Ο Τάκης το 1923 πιάνει δουλειά στο Υπουργείο Υγιεινής Προνοιας και Κοινωνικών Αντιλήψεων. Ανεβαίνει σιγά σιγα την ιεραρχία τζαι προσπαθεί να εσhει μια εντιμότητα τζαι να μεν καλύπτει της κομπίνες της εποχής. Ανακατώνετε με τις συνδικαλιστικές οργανώσεις των δημοσίων υπαλληλων.

Ο Τακης ομως ειχεν ενα "χομπι" απο το οποίο εκολλησεν  σύφιλη, αφροδίσιο νόσημα και ανιάτο τω καιρώ εκείνω. Το καλοκαίρι του 22 ειπεν της Πολυδούρης οτι δεν μπορεί να συνεχίσουν την σχέση τους. Τζεινη ειπεν του να παντρευτουν τζαι εμπειράζει, ας μεν καμουν ποτέ μωρα. Τζεινος ειπεν της όι. Η Πολυδουρη εβαψεν τα μαυρα.

Το 1924 η Πολυδούρη γνωρίζει τζαι αρραβωνιάζεται τον δικηγόρο Αριστοτέλη Γεωργίου, περιζήτητο εργένη της εποχής.Φοιτά για λίο στην σχολή του Εθνικού Θεάτρου αλλα μετα το 1926 αφήνει σύξυλο τον Αριστοτέλη τζαι πάει στο Παρίσι να σπουδάσει ραπτική. Επιστρέφει στην Ελλάδα γιατι επιδεινωνεται η υγεία της γιατι πάσχει απο φυματίωση.

Το 1928 ο Καρυωτάκης πιάνει μετάθεση στην Πάτρα τζαι μετά στην Πρέβεζα, όπου τζαι σε ηλικία 31 ετών, αυτοκτονεί.

Το 1929 η Πολυδούρη κυκλοφορεί δύο ποιητικές συλλογές ενω το 1930 πεθαίνει απο την ασθένεια που την έισhεν εξασθενίσει.



"Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ'αγαπησες" της Πολυδούρης με την Ε. Αρβανιτάκη σε μουσική Δ. Παπαδημητρίου.





Το ίδιο ποίημα που έβαλα πιο πάνω, "Γιατί με αγάπησες" σε μουσική του Βασίλη Δημητρίου ερμηνευμένο που την Μάγδα Πένσου, απο την εξαίρετη σειρα "Καρυωτάκης" της ΕΡΤ του 2010. Καρυωτάκης ο Δημοσθένης Παπαδόπουλος. Νομίζω πιο τέλειος για τον Καρυωτάκη δεν εμπορουσε να υπάρξει. Για τον ρολο του επιασε τζαι το τηλεοπτικό βραβείο της χρονιας. Μαρία Πολυδούρη η Μαρία Κίτσου, η οποία ηταν επισης εξαιρετική τζαι εκλεψε τις εντυπώσεις. Για εσάς αγαπάτε τις σειρές εποχής, την προτείνω ανεπιφύλακτα.




Η "Πρέβεζα"του Καρυωτάκη  με τον Θανάση Γκαϊφυλλιά σε μουσική Γ. Γλέζου




Προσωπικά οι δύο τους μαζί τζαι ξεχωριστά με συγκινουν τζαι με εκνευρίζουν ταυτόχρονα. Η εντιμότητα του Καρυωτάκη στην δουλεια του ηταν καθοριστική, αλλα ταυτοχρονα ηταν  εκνευριστικά απαισιόδοξος τζαι ζουσε μεσα μια καταθλιπτική ζωή. Η ευαισθησία, η πίστη στα δικαιώματα των γυναικών της Πολυδουρη αλλά ταυτόχρονα το χωρίς αντίκρισμα κολλημα της με ένα αντρα τζαι η παράδοση των όπλων μετά τον χαμό του.

Ο τίτλος της ανάρτησης  ειναι στιχος του Καρυωτάκη απο το ποίημα "Σε παλιο συμφοιτητη", (του οποίου το youtube δεν επιτρέπει ακρόαση εχτος της σελίδας τους) μπορείται να το απολαυσετε δαμέ σε μουσική Δ. Παπαδημητρίου τζαι ερμηνευμένο απο την Ε. Αρβανιτάκη. Ενα εξαιρετικο τραγουδι κατα την άποψη μου τζαι  το αγαπημένο μου απο τα μελοποιημένα του Καρυωτάκη.

Φίλε, η καρδιά μου τώρα σαν να εγέρασε
Τελείωσεν η ζωή μου της Αθήνας,
που όμοια γλυκά και με το γλέντι επέρασε
και με την πίκρα κάποτε της πείνας.

Δε θα 'ρθω πια στον τόπο που η πατρίδα μου
τον έδωσε το γιόρτασμα της νιότης,
παρά περαστικός, με την ελπίδα μου,
με τ' όνειρο που εσβήστη, ταξιδιώτης.

Προσκυνητής θα πάω κατά το σπίτι σου
και θα μου πουν δεν ξέρουν τι εγίνης.
Μ' άλλον μαζί θα ιδώ την Αφροδίτη σου
κι άλλοι το σπίτι θα 'χουν της Ειρήνης.

Θα πάω προς την ταβέρνα, το σαμιώτικο
που επίναμε για να ξαναζητήσω.
Θα λείπεις, το κρασί τους θα' ναι αλλιώτικο,
όμως εγώ θα πιω και θα μεθύσω.

Θ' ανέβω τραγουδώντας και τρεκλίζοντας
στο Ζάππειο που ετραβούσαμεν αντάμα.
Τριγύρω θα 'ναι ωραία πλατύς ο ορίζοντας,
και θα 'ναι το τραγούδι μου σαν κλάμα.


Υ.Γ.1 Το ποστ ειναι μια προσωπική αποψη μιας ασχετης με το θέμα.

Υ.Γ.2 Τζαι επειδή το εζήτησαν ο Νόνης τζαι ο HeatJo, εν εμπορουσα μεν τα συμπεριλάβω τα τρία που εζητήσαν. Το πρώτο δαμέ (εν παίζει εχτός youtube), το δευτερο δαμέ τζαι το τρίτο.  Βαζω λινκ γιατί ειναι ήδη μεγάλο το ποστ. Τους ευχαριστώ πολύ τζαι τους δύο. Τις υπολοιπες αναρτήσεις της σειράς των τριών μας για την μελοποιημένη ποίηση μπορείτε να τις έβρετε στο πλάι στο μπλογκ κάτω απο τίτλο "Οταν η ποίηση συναντά την μουσική".

16 σχόλια:

  1. άρεσε μου πολλά που λαλείς λία λόγια για τον Κώστα τζαι μετά λία για την Μαρία, ζωές παράλληλες με τραγικό τέλος...

    υ.γ. ευχαριστώ εκ μέρους τζαι του HeatJo που έβαλες τζαι δικές μας επιλογές... :)
    υ.γ.2 ααα.., άρεσε μου που έβαλες τζαι αυτούσιο το ποίημα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πω πω φιλενάδα... μας συγκλονίζεις πρωί πρωί... Η πολυδούρη μου σημάδεψε την εφηβεία για πολλούς λόγους...μου άρεσε πολύ ο λυρισμός της... πιστεύω πως χαραμίστηκε κι αυτή και ο καρυωτάκης...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. εγώ εν τους ξέρω τους κύριους περαν που κανένα μελοποιημένο τους δηλαδή. Όπως μας τα λαλείς όμως εν νομίζω η Πολυδούρη να είχεν απλώς κόλλημα με τον Καρυωτάκη. Ήταν ερωτευμένη που τα καλά και εν ακριβώς επειδή ήταν γενέκα μπροστά που την εποχή της που είχε τόσο πάθος και έθελεν τον τόσο πολλά. Τζίνος που την άλλη φαίνεται μου τιπικαλ άνθρωπος που σκέφτεται πολλά και τελικά υποφέρει και τζίνος και κάμνει τους γυρών του να υποφέρουν.
    Εν ωραία η ιστορία τους. Ίσως επειδή εν τόσο συνδεδεμένη με ένα μεγάλο έρωτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πρασινάδα. Πολλά ωραίο αφιέρωμα. Πολλά βασανισμένη ψυχή ο Καρυωτάκης. Και η ιστορία του με την Πολυδούρη... Προσωπική επιλογή και που τα πιο αγαπημένα μου που τον Ποιητή είναι το Ανδρείκελα, δαμέ εν μελοποιημένο που τα Υπόγεια Ρεύματα.

    http://www.youtube.com/watch?v=AfDlVzKXbis

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πολλά ωραίο αφιέρωμα. Ευχαριστώ τζαι 'γω για τα τραγούδια που έβαλες στην ανάρτηση. :))
    Η Πρέβεζα με το θανάση Γκαϊφύλλια εν το πιο αγαπημένο μου, τζαι μετά ακολουθούν το Gala τζαι τα Ανδρείκελα! Φαίνεται που τες επιλογές μου, πόσο αισιόδοξο άτομο είμαι....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ενδιαφέρον αφιέρωμα. Ομολογώ πως εν έξερα σχεδόν τίποτε που τα πιο πάνω..
    Περιμένουμε τζιαι άλλα παρόμοια ποστς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Μπορεί να συναντηθούμε κάπου στη μέση,το γνωρίζεις Πρας μου
    :)))))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Πολλά όμορφο το ποστ σου Πρασινάδα μου. Μιας τζιαι ήμουν φαν που τα σχολικά μου χρόνια του μίστερ Τάκη τζιαι της Μαριγώς, τζιαι μετέπειτα τζιαι της τηλεοπτικής σειράς, άρεσε μου πολλά η περιγραφή σου για τες ζωές τους.

    Συμφωνώ με τις απόψεις σου για τούντο μοιραίο ζευγάρι. Όσο ήταν το πάθος τους ο ένας για τον άλλον, αλλό τόσο ήταν τζιαι το πάθος τους για την ίδια την πτώση τους.

    Αγαπημένο τραγούδι το 'Γιατί μ'αγάπησες'.

    Ευχαριστούμε για αυτό το υπέροχο αφιέρωμα ντίαρεστ! :) xxx

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αγαπώ Καρυωτάκη. Εν που τους αγαπημένους που ποιητές, ίσως ο αγαπημένος. Η Πολυδούρη φακκά μου λίο γιατί ήταν αρκετά drama queen. Εν μπορώ τον κόσμο που εν μπορεί να "let go". Καταντά πρίχτης, σπαστικός τζαι μίζερος. Κάπως έτσι την έχω μες το νου μου, αν τζαι έγραψε αρκετά καλά πράματα.

    Thanx Πρας για το ποστ.

    Υ.Γ Εμελοποίησε τζαι ο Λάγιος κάποια του Καρυωτάκη, τζαι εν πάρα πολλά ωραία, αλλά εν ανέκδοτα, όπως πχ το "Τώρα η βραδιά", που ετραγουδήθηκε επίσης που τον Παπακωνσταντίνου νομίζω (αλλά εν είμαι σίγουρη), αλλά του Λάγιου εν πολλά πιο ωραίο.

    Υ.Γ Που μένα ενεν μελοποίηση, εν απαγγελία... Αλλά <3
    http://www.youtube.com/watch?v=pn1lA9LRI1Y

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @Νόνης
    :) Ετσι το εσκέφτηκα...πολλά παράλληλες ζωές...

    Υ.Γ. Ουτε λόγος! Ενα λινκ έβαλα!
    Υ.Γ.2 :))) Το αγαπημένο μου...ισως γιατι εν που τα λία που ενεν στην κατηγορία "κοψοφλεβικά".

    @Ωραία Ελένη
    Χαίρομαι που σου άρεσεν! :))) Εγω στην εφήβεια ειχα άλλες πορώσεις..."προσφατα" τους ανακάλυψα. Χαραμιστήκαν σίουρα...τζαι το λυπηρο εν που αυτοχαραμιστήκαν...

    @Μαριλου
    Εισhεν κόλλημα με την έννοια ερωτευτηκεν τον τζαι εκολλησεν σε "ανθυγιεινά" επιπεδα κατα την άποψη μου. Τζεινος νομιζω εν ηταν τυπικαλ...ηταν λιο σκοτεινος, μεσα στην μαυριλα...τζαι απολεμουσεν τον τζαι το "συστημα" στην δουλεια....

    @ΑΕνιμα
    Να'σαι καλά ρε! :)) Το λινκ που εβαλες εν ενα που τα λινξ που εβαλα τζαμε στις επιλογές του HeatJo τζαι του Νόνη...Εμένα εν με ενθουσιάζει για να πω την αλήθκεια...αλλα γουστα ειναι αυτα!

    @HeatJo
    Ευχαριστώ τζαι σιγα...3 λινκ εβαλα, ουτε λόγος! Αν θελεις μια "κωμική" βερσιον της αγαπημένης σου Πρέβεζας, τσεκ άουτ δις λινκ http://www.youtube.com/watch?v=ur3he-f2tUk
    Αναμένουμε τζαι το δικό σου ποστ για την σειρα! :)))

    @Φουρνόφκιος
    Χαιρομαι που σου άρεσε. Να σου πω την αλήθκεια βαρκουμαι αφόρητα να θκιεβάζω που τζεινα τα πεζα κειμενα για να μαθω κάτι. Προτιμω να τα θκιεβάζω λες τζαι λαλεί μου την ιστορία μια φιλη/ενας φιλος. Ελπζω να επετυχα το σκοπο μου! :))

    @Μωβ
    Εννοείς εσhεις αλλη αποψη αλλά μπορει να τα εβρουμε κάπου στην μέση;;; Οξα εν με επιασεν ο καφες που ηπια τζαι εν εκαταλαβα τι λαλείς... :)))

    @Λου
    Ευχαριστώ Λου! Να'σαι καλα!! :))Χαίρομαι πολλά που σου άρεσε....
    Ναι...μοιραίο παθος οπως λαλουν τζαι στα τρέιλερ των σήριαλ! :Ρ

    @Μικρός Χείμαρρος
    Τζαι τζείνος ηταν λίο ντράμα κινγκ νομίζω!! :Ρ
    Ακριβως τουτο που εννοούσα με το κόλλημα....εγινεν της εμμονή!

    Ευχαριστώ τζαι εγω για τις πληροφορίες! :)))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. πολλά ωραίο! ευτυχώς που τα γράφεις και εσύ και ο Nonis και ο HeatJo και ξεστραβωνούμαστε δαμέσα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ευχαριστώ πάρα πολυ ρε Ράνια! :))) Τζαι εγω πολλά εν στην πορεία που τα μαθαίνω γι'αυτό μου αρέσκει να τα κάμνω ποστ. :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. πού να το φανταζόντουσαν ογδόντα χρόνια μετά να ταυτίζεται τζαι να τους αγαπά τόσος κόσμος... αγαπημένα τα ποιήματα / τραγούδια που έβαλες, έλα ακόμα ένα:
    http://www.youtube.com/watch?v=SafZ19eNQp0
    άτε, ακόμα ένα:
    http://www.youtube.com/watch?v=TjtxAlhu7y0
    ...το τελευταίο:
    http://www.youtube.com/watch?v=U4TAsOPRLdw

    :-)

    που ήμουν πιο μιτσιά ένοιωθα την πολλά τη Πολυδούρη. τωρά αν την είχα μπροστά μου θα της εδίουν θκυο τρεις πάτσους άνκαι πολυδουρίζω αρκετά ώρες ώρες :-)

    πολλά όμορφο ποστ Πρασινάδα :-)
    πλέον δεν είσαι άσχετη με το θέμα :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Πολλά ωραίο Πρας μου!! Αγαπημένος ο Καρυωτάκης! Είδα και την σειρά, όντως ο ηθοποιός ήταν ο κατάλληλος για τούτο το ρόλο. Ταυτίζομαι απόλυτα με την άποψη σου ότι σε εκνευρίζουν και συγκινούν σε ταυτόχρονα. Χαίρομαι! Το τραγούδι επίσης ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Πολύ ωραία όσα γράφεις.
    Είδα τη σειρά της ΕΡΤ. Είναι εξαιρετική και θέλω να τη δω ξανά. Εκτός απο την πολύ καλή παρουσίαση της ζωής των δυο παρουσιάζει πολύ καλά και την εποχή και τα ιστορικά γεγονότα.
    Απ΄ότι κατάλαβα ένας λόγος για τον οποίο αυτοκτόνησε ο Καρυοτάκης, ήταν γιατί φοβόταν της παραισθήσεις και το σάλεμα του μυαλού που προκαλούσε η σύφιλη. Αυτό νομίζω δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό.
    Κάτι άλλο που διαπίστωσα στη σειρά και δεν το είχα υπ όψη μου ήταν ότι ήταν δυναμικός ο καρυωτάκης και μάλιστα ηταν συνδικαλιστής τον καιρό εκείνο που ο συνδικαλισμός ήταν παράνομος.
    Όσο για την Πολυδούρη δυστυχώς την είχε την κατάθλιψη μέσα της, ίσως όμως αυτό την έκανε τόσο ευαίσθητη ώστε να γράψει τα ποιήματά της.
    Όσο για τα ποιήματά του με συγκινεί ιδιαίτερα το "κι αν έσβησε σαν ίσκιος τ' όνειρό μου" το άκουσα σε τρεις διαφορετικές μελοποιήσεις, προτιμώ αυτή των διάφανων κρίνων, και θέλω να γράψω μια ανάρτηση σε αυτό, όταν επιτέλους βρω χρόνο να ασχοληθώ ξανά με το μπλοκ μου που το έχω παραμελήσει πολύ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @Ουφ
    I hereby give you the copyright της λέξης Πολυδουρίζω! χαχαχα Τζαι εγω..ενιξερω αν την συμπονώ ή αν θέλω να της δώκω 2 πάτσος. Δυστυχως ετσι ανθρωπου δυσκολεύκουμαι να τους κατανοήσω για τον τροπο σκέψεως τους.

    Ευχαριστουμε για το έξτρα υλικο!! :)))

    @Ροκα
    Χαιρομαι που σου άρεσε! Το "σε παλιό συμφοιτητη" αρεσκει μου πολλά, τζαι νομιζω η μουσική του Παπαδημητρίου για τουτο εν ιδανική! :)))

    @Σκουλουκούιν
    Συμφωνω απολυτα για την σειρά! Τζαι εγω έμαθα πάρα πολλά πραματα που την σειρά τζαι μαλιστα με πολλά καλαίσθητο τροπο. Ναι εκαμε μου τζαι εμένα η δυναμικότητα τζαι το ρίσκο του Καρυωτάκη στην δουλεια, αλλα η έλλειψη της στην ζωή του.
    Γενικά εν το καλύτερο μου να βλέπω έτσι ωραίες σειρές που εν τοσο επιμορφωτικές.

    Ελπιζω να επανέλθεις στην μπλογκόσφαιρα τζαι να μας γράψεις την ανάρτηση! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή