Το δίλημμα της αλήθειας

Μια που τις "φιλοσοφίες" που έχω στην ζωή, συνοψίζεται σε ενα απλο παράδειγμα.

Εισαι καταστήματα με ενα ατομο που εκτιμας/αγαπάς/θέλεις να έσhεις στην ζωή σου τζαι ρωτα σε αν εν ωραίο το φορεμα που δοκιμάζει.  Κατα την αποψη μου η πιθανές απαντήσεις είναι τρεις.

1. Εν τέλειο! Εν πολλά όμορφο τζαι πάει σου. Να το πιάσεις.

2. Ρε εν ωραίο το φορεμα, αλλά εν σε κολακεύει, εν σου πάει. 

3. Πάει σου ρε, εν του στυλ σου. Εν μου αρέσκει σαν φόρεμα ομως, εγω εν θα το εφόρουν. Αλλά για σενα, για το στυλ σου εν πολλά ωραίο.

4. Ουτε ο χειρότερος εχθρός μου εν θα ήθελα να το φορήσει! Οπως το εβαλες πίαινε να το φκαλεις!

Το να πεις ψέμα ή το να "χρυσώσεις" το χάπι, θεωρω οτι δεν ειναι επιλογη. Μην ξεχνάς αλλωστε οτι τζεινος/τζεινη σε ερωτησεν την γνώμη σου μιας εξαρχής, αρα περιμένει την απάντηση σου. Τζαι επειδή τουτο το πλάσμα που έσhεις απέναντι σου, το αγαπάς/εκτιμας/θελεις να έσhεις στην ζωή σου, οφειλεις να πεις την ειλικρινέστατη σου γνώμη. Φυσικά χωρις να προσπαθείς να προσβάλλεις τζεινο το ατομο που έσhεις απέναντι σου. Ο/Η απέναντι επειδη εσhει αμοιβαία ασθήματα δεχεται τζαι εκτιμά το γεγονός οτι εισαι ειλικρινής. Τζαι αφου εν τέθκοια τα δεδομένα της σχέσης, η πιθανότητα ζήλειας, ανταγωνισμού κτλ εν εχουν θέση. Το καλο της υποθεσης εν οτι σε ετσι σχέσεις, ξερουν τζαι τα 2 ατομα οτι εχουν στην ζωή τους ενα ατομο που θα τους λαλεί την αλήθκεια τζαι μπορουν να βασιστουν πάνω του τζαι αν ποτέ ξεφυγουν θα τους επαναφέρει στην "πραγματικότητα".  

Τέθκοια σχέση εχω με πολλά λιους ανθρωπους στην ζωή μου, μετριουνται στο ενα σhερι. 

Τζαι τωρα ερκεται το ερώτημα, τί κάμνεις οταν σου ζητουν την άποψη σου, εσυ έσhεις μιαν αποψη, αλλά ξέρεις οτι εν σκληρή τζαι θα πληγώσει τον αλλον. Το γεγονός οτι δεν ειναι μεσα σε τζεινα τα ατομα τους ενος σhερκου, εν με αφήνει να πω της συγκεκριμένης την γνωμη μου χωρίς φοβο και πάθος. Που την αλλη ειμαστε φιλες (με την λιο πιο ευρήτερη έννοια του όρου). Ξερω οτι δουλευκει σκληρά, τζαι προσπαθεί, αλλα επισης ξέρω οτι δεν κάμνει για τουτο το επαγγελμα που θέλει να κάμει. Εν θελω ομως να της κοψω τα φτερά της γιατι ποιά ειμαι εγω στο κάτω κάτω να της πω αν κάμνει η όι για το επαγγελμα. Απλα θωρω την να προσπαθεί, να δουλευκει ωρες τζαι να μεν πιαίνει που ποτε. Προσπαθω να την βοηθώ, μιας τζαι ειμαστε του ιδίου κλαδου, τζαι συχνα λυω απορίες της, στέλλω ολοκληρα ήμειλ με συμβουλες για το πως να κάμει πειράματα αλλα θωρω οτι δυσκολευκεται. Τους 5-6 μήνες που ειμασταν στο ίδιο εργαστήριο, εμαθα τις πάρα πολλά πράματα, αλλα με το που έφυα, εν μπορω να καμω πολλά πραματα που μακρια. 

Νομίζω οτι απλά εφτασα στο συμπερασμά οτι θα την βοηθώ οπως την βοηθώ πάντα, θα την συμβουλευκω να τελειώσει το διδακτορικό που άρχισε, τζαι μεσα που τις συμβουλές μου, θα προσπαθήσω να την καθοδηγήσω σε αλλες μελλοντικές οδους, π.χ. θα εγίνετουν μια τέλεια τεχνικός εργαστηρίου, τζαι όι στην ακαδημαϊκή καρίερα που σκέφτεται. Νομιζω εν το λιγοτερο που μπορώ να κάμω εν τουτο.