Η αβάσταχτη αγανάκτηση του επιστήμονα

Φαντάστου ντήαρ αναγνώστη ότι εν Πασχα. Επειδή είσαι προκομένος/η έκαμες φλαούνες. Μόλις εφκήκαν αχνιστές που το φουρνο τζαι είσαι έτοιμος να δοκιμάσεις το δημιουργημα σου. Ενα δημιούργημα, που για να φτάσει ώς δαμέ, επαραγγειλες τυρί που χωρκό 3 εφτομάδες πριν, "ετζοίμιζες--εξύπνας-εποτζοίμιζες" (κάπως έτσι το λαλεί η θεία μου), ζυμάρκα τζαι προζύμια 4-5 μέρες πριν, εγόρασες σταφυδάκια πρώτο πράμα τζαι επιστράτευσες κόρες τζαι ανηψιές να σε βοηθήσουν με αντάλλαγμα λίες φλαουνες. Κρατάς την φλαουνα "πατωτήν" σταφυδάκια όπως σου αρέσκει (3-4 σταφυδάκια ανα μπουκιά εν το ιδανικό)  τζαι μυρίζεσε την.. Λαλείς "Ωχω μάνα μου" τζαι ακάνεις!

Τζαι όπως άκασες τζαι άρχισες να μασάς ανιλαμβάνεσε ότι είναι μια φλαουνα τέλεια στότσιν. Με το ζόρι καταπίνετε. Τζαι αγευστη...τζαι απογοητεύκεσε... Νευριάζεις γιατί ο κοπος της εφτομάδας σου επίεν έτσι του κώλου. Καταριεσαι τον τυπά που σου επουλησεν το τυρί. Θέλεις να ανοίξεις το παράθυρο τζαι να τες πετάξεις μιαν μιαν ώσπου φτάνει η κουτάλα σου τζαι να πάεις να γοράσεις που τον φουρνο, τζαι να βάλλεις της κόρες, ανηψιές κτλ να σου δώσουν όρκους αιώνιας σιωπης.

Έτσι έπαθα τζαι εγω σήμερα....απλά στην θέση της φλαουνας, βάλλε μια πρωτείνη, τζαι στην θέση του στόματος που ακάνει με αγωνία την αχνιστή φλαούνα, βαλλε ένα μηχάνημα αξίας ~$200,000.

Μάσhεσαι μέρες να μεγαλώσεις με αγάπη τα βακτηρίδια σου τζαι ας βρωμούν όπως τα αντρικά ποθκια που έσhει μιαν εφτομάδαν να αλλάξουν κλάτσες. Απομονώνεις με επίσης πολλήν αγάπη την πρωτείνην που σου εκάμαν. Της συμπεριφέρεσε με σεβασμό, αγάπη τζαι εκτίμηση...Τζαι πάεις να την βάλλεις μες το μηχάνημα, τζαι πας την οθόνη του κομπιουτερ ξαφνικά εμφανίζετε μια σκέτη απογοήτευση. Θέλεις να πιάσεις ουλλα τα φλασκς του λαπ τζαι να τα σπάσεις, να πιάσεις ουλλα τα σερολότζικάλ πιπετς  τζαι να τα τσακράς που την μέση τζαι να πετάσεις με μανία τιπς που το πιπέτ σου.

Όμως ντήαρ φέλλου σάιεντιστ, μαθημένα τα βουνά απο τα χιόνια....έτσι καταστάσεις όπως την σημερινή επέρασα τες πολλές φορές. Ουλλοι που ασχολουνται με την ερευνα σε εργαστήρια, επεράσαν την. Μάλιστα τα 3/4 της εργαστηριακής ζωής είναι αποτυχίες. Υπάρχουν όμως πολλά θετικά. Τα παραπάνω πράματα εν που τες αποτυχίες που τα μαθαίνεις. Στο κάτω κάτω κάμνουμε πράματα που πιθανότατα εν έκαμε ποτέ κανένας. Εν τουτο αφού το ωραίο της δουλειάς. Ότι το κάθε τι εν καινούριο. Προσπαθείς να διορθώσεις πρότοκολς, να σκεφτείς τρόπους να ξεπεράσεις τα τεχνικά εμπόδια τζαι αγωνίζεσαι... Αγωνίζεσαι για την ώρα που πα'στην οθόνη ενός κομπιούτερ ή πάνω σε ένα "τζέλλην" θα δέις το πολυπόθητο καλο αποτέλεσμα. Τζαι τζείνη η στιγμή καταλαβαίνεις ποιός εν ο λόγος που ασχολείσε με τουτη την δουλειά. Ο λόγος που ξυπνάς το πρωί. Γιατί "ανακαλύπτεις" μετα μετά που τόσο κόπο που εν κάτι καινούριο... Ξαφνικά ουτε καν θυμάσαι την σικκίρτιση.

(Χάτε ειπα σας τον πόνο μου. Μέρα αγανάκτησης σήμερα...αλλά ευτυχώς υπάρχουν τζαι άλλα πρότζεκτς που δουλευκουν.... Αμαν περιμένεις τζαι τα "περιοδικά" σου εν ακόμα πιο δυσκολο....Ερκετε σου να τα σπάσεις ουλλά τζαι να πάεις σπιτι τζαι να φάεις γλυκό κεραζάκι!! Εμαθα όμως πλέον ότι τες ημέρες αγανάκτησης, ακολουθουν μέρες θριάμβου, έτσι τζαι αύριο θα έβρω την δύναμη να πάω....)