"Ξιππασμένες" ιστορίες

Εδώ τζαι μέρες σκέφτουμαι οτι εν τζαιρός επιτέλους να σας πω για την αρφή μου την Ξιππασμένη. Είπα σας για τον παπά μου, για την Πρασινομήτορα τζαι για την μπέιμπι-σις (που πλέον ενεν τζαι τόσο μπέιμπι, τουλάχιστον για τους άλλους, για μένα ένιξερω). Τουτους τους 4 τους βάλλω πάνω απο όλους και όλα!

Η πρώτη μου ανάμνηση που τη εποχή που εγεννήθηκεν η Ξιπ είναι να πέφτω μαζί με την γιαγια μου την Πρασινάδα στο κρεβάτι της τζαι να μου λαλεί "Πρασιναδίτσα κοιμηθου τζαι άυριο εν να έρτει η μάμα με το μωρό". Θυμουμαι που την χαρά τζαι την αγωνία εν ετζοιμουμουν.

Παρ'όλα τα 4 χρόνια που μας χωρίζουν, τα γενέθλια μας εχουν μόνο 5 μέρες διαφορά. Παλια η Ξιπ εμουρμουραν οτι εν θα κάμει ποτέ γενέθλια μόνο για τζείνη...τωρα παρακαλουμεν να τα κάμνουμε μαζί!

Επειδή επιαιναμε σε σχολείο που τζαι το δημοτικό τζαι το γυμνάσιο/λυκειο ήταν στον ίδιο τόπο επιαίναμε πάντα μαζί. Όταν ήμουν 6η δημοτικου ήμουν μια απο τους 6 "πρίφεκτ" του δημοτικου. Βασικά πρίφεκτς ήταν οι καλοι μαθητες τζαι εβάλαν τους να βοηθουν τες δασκαλες στα διαλειμματα κτλ. Η Ξιπ έρκετουν τα διαλείμματα τζαι ελάλεν μου "Πρας πε της Κάθριν γιατί περιπαίζει με" τζαι επιανε με τζαι επιαίναμε να έβρουμεν την Κάθριν για να της παίξω τον παράγοντα τζαι να πω "Καθριν μεν περιπαίζεις την Ξιπ πλιζ...να παιζετε όμορφα!"

Εμείς κάθε μέρα επαιρναμε το σαντουιτς μας στο σχολείου που σπίτι. Άπειρες φορές εβρεθουμασταν να ανταλλάξουμε το σαντουιτς μας γιατί καταλάθος επιάναμεν η μια της άλλης τζαι εν εσυφωνούσαμε στα υλικά που είσhεν μέσα.  Μετά η Ξιπ ανακάλυψεν την καντίνα τζαι έρκετουν τα διαλείμματα τζαι εξάφριζεν με! Μετά που έφυα εξάφριζεν την μπέμπι σις!! Το εφτομαθκιάτικο μας τότε ήταν μία λίρα τζαι η Ξιπ όι μόνο έτρωεν την δική της αλλά τζαι το μεγαλύτερο μέρος της δικής μου. Η σχέση μας με το χρήμα πάντα έτσι ήταν. Η Ξιπ ήταν πιο σπάταλη ενω εγώ πάντα πιο μετρημένη.

Τότε όταν είμαστε στο δημοτικο, είχαμε με τον παπά ένα παιχνίδι που ελαλούσαμεν το "Φάκες". Βασικά έπιανεν την μιάν ο παπας στην "φάκα" τζαι έπρεπε να πάει η άλλη να την "σώσει". Επειδή η Ξιπ ήταν ένα ξερόπαστον μωρο, σιγά μεν με "εσωζεν" εμένα. Έτσι πάντα οι "φάκα" του παπά έπιανεν την τζείνη τζαι έσωζα την εγώ. Η μάμα πάντα ελάλεν "πάλε παίζετε φάκες;;; Κάποιος θα κλαίει στο τέλος!!" γιατί πάντα στο τέλος έκλαιεν η Ξιπ. Είτε γιατί ιμισh εχτύπησε, είτε γιατί κάτι εν ήταν δίκαιο κτλ. Ομώς καθε 1-2 μέρες επάιζαμεν τουτο το παιχνίδι τζαι μάλιστα η Ξιπ επίαινε στον παπά τζαι ελάλεν του "παπά εν μπορεί να με πιάσει η φάκα σου" τζαι έτσι άρχιζε ξανά. 

 Το 1991 όταν είμασταν επάθαμε πόρωση με την συμμετοχή της Κύπρου στην Γιουρόβιζιον. Είχαμε κάμει ολόκληρο χορευτικό τζαι επατουσαμεν σhίλιες φορές το ποζ τζαι το πλέι πάνω στην κασέτα για να το μαθουμε καλά.....Ένα θα σας πω. Στο "εδώ πλανήτης γή, εδώ πλανητης γή, SOS, SOS, SOoooooooS" ανοίαμεν ομπρέλες τζαι εγίνετουν πολλά φαντασμαγορικό!

Τα καλοκαίρια επιαίναμε στο εξοχικό της γιαγιάς της Πρασινάδας. Με το που ετέλειωνε το σχολείο την επόμενη μέρα είμασταν Λάρνακα. Εξυπνουσαμεν με την γιαγια το πρωι που το χάραμα του Φου, τζαι επιαίναμε θάλασσα. Η γιαγιά εψάρευκεν τζαι εμέις επαίζαμε χαρτια στην παραλία. Τα μεσημέρκα η γιαγιά ήθελα να κοψει κανένα υπνούι έτσι τζαι εμέις επιαίναμε στο δωμάτιο μας τάχα να τζοιμηθουμε. Σιγά μεν ετζοιμουμασταν όμως! Επιάναμε τα σεντόνια μας τζαι εγώ έκαμνα τον σχεδιαστή τζαι έκαμνα φορέματα της Ξιπ. Εφορουσα της τζαι κολιέ τζαι έσαζα της τζαι τα μαλλιά. Εκάμναμεν πολλά γέλια χαμηλόφωνα τάχα να μεν μας ακούσει η γιαγιά τζαι να ξυπνήσει. Όι γιατι θα μας εθύμωνε, αντιθέτως. Απλά εθέλαμεν να ξεκουραστεί. Σε κάποια φάση εκαταλάβαμε ότι η γιαγιά ήξερεν τι εκάμναμεν, αλλά επαίζαμεν ουλλοι πελλόν τζαι εσυνεχίζαμε τα δικά μας. Τα Σαββατοκυρίακα έρκετουν τζαι η Πρασινομήτωρ...(ο φάδερ εδουλευκεν τες νύχτες) τζαι επιαίναμε θάλασσα για κολύμπι. Με την Ξιπ εκάμναμεν χορευτικά συγχρονισμένης κολύμβησης τζαι εννοείται η υπεύθυνη χορογραφίας ήμουν εγώ! 

Σιγά σιγα εγυρίσαμεν το στο να παίζουμε δασκάλες τζαι η καημένη Ξιπ ήταν η μαθήτρια!

Μετά επέρασεν ο καιρός...στα 12 μου τζαι στα 8 της Ξιπ ήρτεν τζαι η μπέιμπι σις τζαι επολλύναμεν! 

Τα χρονια επεράσαν, τα ενδιαφέροντα αλλάξαν αλλά πάντα είμασταν κολλητές. Μετά ήρτα να σπουδάσω Αμερική τζαι 4 χρονια μετά ήρτεν τζαι τζείνη τζαι έκατσεν δαμέ 5 χρόνια. Το πρώτο μας πτυχείο είναι ακριβως το ίδιο τζαι που το ίδιο πανεπιστήμιο. Ένιξερω πως θα εκατάφερνα να τελειώσω το διδακτορικό μου αν δεν ήταν δαμέ για συμπαράσταση. Η Αμερική άρχισεν να μου αρέσκει μετά που τον ερχομο της Ξιπ. Ο τελευταίος χρόνος που άρχισα το ποστ ντοκ τζαι είσhεν τζαι τζείνη εισόδημα τζαι επιάσαμε αυτοκίνητο, ήταν ο πιο τέλειος!!! Για 5 χρόνια κάθε μέρα έκαμνα μας καπηρες το πρώι. Όταν έφυεν για Κύπρο ελάλεν μου ότι ουτε η ίδια εν καταφέρνει τον καφέ της όπως της τον εκατάφερνα εγω!

Αμαν πάμε κάπου για καφέ ή φαί κτλ, τα πάντα τα δοκιμάζει η Ξιπ τζαι μετά εγω. Εγώ εν αντέχω τα καυτερα τζαι επίσης εν μπορώ να πιω πολλά ζεστους καφέδες γιατί κρουζω πολλά ευκολα την γλώσσα μου τζαι περνει μέρες να μου περάσει έτσι προσέχω.. Η Ξιπ αμαν δοκιμάσει τον καφέ μου κάμνει την καλύτερη διάγνωση. "Εν πολλά βραστό, μεν πιεις" ή "Οκέι πιέ, για μένα εν τέλειο αλλά για σένα εν πικρό έτσι βάλε ζάχαρη" κτλ κτλ. Κανένας νομίζω εν με ξέρει τόσο καλά όσο η τζείνη. Ακόμα τζαι αμαν τσακωθουμεν για κάτι, μετα που 2 λεπτά λαλουμεν "κορη θέλεις να δουμε καμια ταινία, ή παμε σταρμπαξ να κάτσουμε".

Τωρα που τζείνη επίεν πίσω στο Χρυσοπράσινο τζαι εγώ έμεινα να φυλάω Θερμοπύλες, επικοινωνουμε κάθε μέρα έστω με ενα sms. Οταν ανακαινίζαν το μπάνιο μας, έστελε μου φωτορεπορταζ καθημερινο. Φκάλει φωτο τες μαγειρικες δημιουργίες της μπέιμπι-σις τζαι στέλει μου τες αμέσως.  Το καλοκαίρι που εφκαλε κατι πάνω στο ποδι, εστελλε μου φώτο να του ποθκιου της καθημερινα για να θωρω αν έγινε καλύτερο ή σhειρότερο.

Εν μπορείς νομίζω να μας διαχωρίσεις πλέον. Αν δεν με συμπαθάς αλλά συμπαθάς την Ξιπ, ταφ λακ, έρκουμαι πακέτο! Νομίζω οι 3 με τη  μπέιμπι σις μας θα είμαστεν πάντα ένα αχτύπητο τρίδυμο!!

Μια μέρα μας βλέπω να γίνουμαστεν όπως τες κοτζιακαρουδες στην φώτο, τζαι επειδή η μπέιμπι σις θα εν ακόμα μπέιμπι, γιαντκ εντ χιπ, τζείνη ενεν στην φώτο γιατί επίεν να μας φέρει τζαι κανέναν μεζέ για να μας σερβίρει μαζί με τα ντρινκς!

Υ.Γ. Στην μουσική έν έχουμε πάρα πολλά κοινα γουστα, έτσι πάντα αμαν ακούαμε δυνατα μουσική έπρεπε να εν κάτι που συμφωνούμε τζαι οι 2.  Ξιπ σου αφιερώνω τα Μικρά Βεγγαλικά που μια συναυλία που σίουρα θα επιαίναμε μαζι