Ο παπάς μου

Το αγαπημένο μου τραγούδι του Φοίβου Δεληβοριά είναι μπάι φαρ τούτο που μιλά για τον παπά του. Ο Δεληβοριάς αρέσκει μου γιατί έχει ενα μοναδικό τρόπο να διηγήται ιστορίες τζαι όταν ακούω τα τραούθκια του, αμέσως στο νού μου τα βλέπω ταινίες ή βίντεο κλιπ. Αρέσκει μου που σε τζείνο το τραούδιν τζείνα που αθθυμάται που την παιδική του ηλικία εν τα μικρά όπως βόλτες, τα περιοδικά του παπά του τζαι να τον παρακαλεί να του γοράσει πακοτίνια, τζαι συγκινεί με που στο τέλος λαλεί ότι καποια μέρα θα πέρνει τζείνος περίπατο ένα μωρό με το όνομα του παπά του. Προχτές άκουα τούτο το τραγούδι τζαι εσκέφτουμουν ανάλογες δικές μου εμπειρίες με τον παπά μου.

Ο παπάς μου εν ίσως ο πιο ευαίσθητος άνθρωπος που ξέρω. Δεν μιλά ποτέ όμως για τα συναισθήματα του, μάλλον γιατί εμεγάλωσε σε μια κοινωνία τζαι σε μια εποχή που έτσι «εμεγαλώναν τους άντρες». Το κακό είναι όμως ότι τα κρατά ούλλα που μέσα. Ποτέ εν θα σου πει κάτι αλλά πολλές φορές σου το δείχνει με διάφορους τρόπους. Όταν ήρτα Αμερική για τους πρώτους μήνες έπιανε με κάθε πρωί που εξύπνουν τηλέφωνο. Την απόγευμα εμίλουν της μάμας που το ιντερνέτ, αλλά για την μάμα μου θα σας τα πώ μια άλλη φορά. Ποτέ δεν με «εχούμισεν» μπροστά σε άλλους άμαν είμαι παρών. Πολλές φορές όμως εγνώρισα ή εσυνάντησα φίλους του τζαι εξέραν τα πάντα για μένα τζαι τα το τι κάμνω κτλ.

Ο παπάς μου δεν ξέρει καν να σου θυμώσει. Εν θα ξεχάσω την πρώτη φορά που επροσπάθησε να θυμώσει της αδερφής μου της μιτσιάς, τζαι εγώ τζαι η Ξιππασμένη εφυρτήκαμε που το γέλιο γιατί ήταν τόσο αστείο!

Ο παπάς μου εν πολλά καλός τζαι «δίνεται» στους ανθρώπους τζαι πολλές φορές πληγώνεται, αλλά εξακολουθεί να μεν σκέφτεται πονηρά τζαι να προσπαθεί να δει το καλό στους άλλους. Ένιξερει να λαλεί «όι» έστω αν το ναι που θα πει θα εν μια σκέτη ταλαιπωρία για τζείνον ή για την οικογένεια γενικά.

Ο παπάς μου εν «δάσκαλος»με την παλιά την έννοια. Παραδίδει μαθήματα κιθάρας τζαι μπουζουκιού τζαι shερουμε που οι πιο μεγάλοι μαθητές αντί να τον αποκαλούν κύριο ή με το μικρό του, λαλούν τον «δάσκαλο», ως τζαι οι μαθητές που μπορεί να εν συνομήλικοι του. Πολλές φορές άκουα τον να τους λαλεί για τους βαθμούς τους τζαι να τους λαλεί ότι πρέπει να θκιεβάζουν τζαι να πιαίνουν καλά στο σχολείο. Σhερουμε που οι παλιοί μαθητές του έρκουνται να τον δουν, να πιούν ένα καφέ μαζί τους τζαι να του πουν τα νέα τους.

Ο παπάς μου ποτέ δεν μου είπε τι να κάμω. Πάντα είshεν μας εμπιστοσύνη τζαι πάντα είχαμε ελευθερία τζαι που τζείνον τζαι που την μάμα. Τζαι εμείς όμως δεν το εκμεταλλευτήκαμε ποτέ, αντιθέτως.

Ο παπάς μου άμαν γελά, γελούν τζαι τα μουστάτζια του κυριολεκτικά (που λαλέι τζαι η μάμα). Τζαι τζείνος λαλεί ότι ενεν κοντός αλλά μετρίου αναστήματος. Η αρφή μου η Ξιπ που ήταν μιτσά ελάλεν ότι ο παπας αμαν κάθετε φτάνει ως το ταβάνι, τζαι άμα σταθεί φτάνει ως τον ουρανό, αν τζαι ο παπάς με το ζόρι φτάνει το 1.67m!

Ο παπάς μου εν ο παπάς μου τζαι δεν θα άλλασα τίποτε πάνω του. Το μόνο που θέλω είναι να κόψει το τσιγάρο.......

Ένα αγαπημένο τραγούδι που την αγαπημένη του (τζαι δική μου αγαπημένη) τραγουδίστρια..........