Δευτέρα 1 Ιουλίου 2013

Λάιφ ιν Σάιπρους (15)

Η αποφαση για να επιστρέψω Κύπρο δεν ήταν μια αποφαση μεταξύ Αμερικής και Κύπρου. Ηταν μια αποφαση μεταξυ καριέρας τζαι ζωής. Εμιλουσαμεν πριν λιες μέρες με ένα συνάδελφο που ειμαστε στην ιδια μοίρα περίπου, ότι πρεπει να δεχτούμε το γεγονός ότι ζωντας στην Κύπρο η καριέρα μας όπως την εξέραμε τελειώνει. Πρεπει να κτίσουμε μια νέα καριέρα, που ακομα τζαι επιτυχημένη να είναι, δεν θα είναι ποτέ όπως θα ηταν στο εξωτερικό. Η Κύπρος όμως θα μας προσφέρει μια ζωή που το εξωτερικό εν θα εμπορουσε να μας προσφέρει.

Δεν λέω ότι η ζωή στην Αμερική εν μόνο δουλεια. Σιουρα εν ισχύει για ολους. Αλλα στον κλάδο το δικό μου ετσι ηταν. Δουλεια από τις 8:30-9 το πρωί τζαι αν την νύχτα εσχολανα κατά τις 7, ελαλουν ότι εσχόλασα νωρίς. Ασε που επιαινα τζαι τα Σαββατα. Μετα εμεινισκεν μου η Κυριακή. Λίο να καθαρίσεις το διαμέρισμα, λιο να πάεις σουπερμάρκετ, λιο να μιλησεις με την οικογένεια στο Σκάιπ, επερναν τζαι η μια μέρα ξεκούρασης. Τις υπολοιπες μέρες επροσπάθας να πιντώνεις ποτζει ποδά κανενα καφέ, κανενα εστιατοριο Σαββατο νύχτα, καμια μαγειρική. Ημεϊλς 24 ώρες το 24ώρο τζαι το ιδιο τζαι οι έγνοιες.  Τζαι τουτα μετα μια μέρα με κούραση τζαι ενταση στην δουλεια. Στην Κύπρο σχολανω το αργοτερο κατά τις 5. Εχω μέρες που εν μιση μέρα η δουλειά. Φκαινω πιο συχνα εξω, περιποιούμαι τον εαυτο μου παραπάνω, περνω χρονο με την οικογένεια.  Στην ζωη μου στην Αμερική, δεν ειχα χρονο για νέες σχέσεις. Στο πρόγραμμα μονο τις λίες μου φιλίες εμπορούσα να διατηρω. Για σχέση αλλου ειδους δεν ειχα χρονο. Αν υπήρχε μια σχέση άλλη, θα ηταν σιγουρα παραμελημένη.

Από μια μέρα στην άλλη εβρέθηκα από ένα κόσμο σε ένα άλλο τελείως διαφορετικό. Επροσαρμόστηκα ως ένα βαθμο στο νέο τροπο ζωής αλλα δεν θελω ποτέ να πω επροσαρμοστηκα τελείως γιατι μετα  νοιωθω ότι θα είναι ένα βημα πιο κοντα στο να με καταπιεί το «Κυπριακό συστημα» τζαι είναι κατι που δεν θέλω.

Πεθυμώ πολλά πράματα που την Αμερική. Κυριως όμως πεθυμώ καποιες μικρές ελευθερίες. Να ειμαι σπίτι για παραδειγμα με το νυχτικό ή τα εσωρουχα χωρις να φοουμαι ότι ανα πάσα θα κτυπήσει το κουδουνι. Λειπει μου το πράιβασι. Τζαι ενεν ότι εν που ζω με τους γονεις μου. Τζεινο δεν με πειραζει καθόλου. Εν το ουσιαστικό πράιβασι που μου λείπει.

Στον νέο τουτο κόσμο που ζω, παραπάνω σημασία πιάνει το χρώμα του μανικιουρ μου (ναι γιατι τωρα εχω χρονο και για μανικιουρ αγαπητε αναγνώστη), τζαι το γεγονός ότι δεν κάμνω αποτρίχωση τα χέρια μου σε μια χωρα που οι μισοί αντρες εν πιο αποτριχωμένοι από τις γυναίκες.  Στο νέο τουτο κόσμο όμως εχω και χρονο να καλλιεργω νέα χομπυ, να ασχολουμαι παραπάνω με τον εαυτό μου, τον οποιο κακά τα ψέματα τον ειχα παραμελημένο.


Εκλεισα αισίως 7 μήνες επαναπατρισμού…..Περνώ καλα τζαι τουτο εν σημαντικό, αλλα εν σας κρυβω ότι υποβόσκει τζαι μια μεγάλη φοβία. Στην Αμερική, τζαι κυρίως στο πιο πανεπιστήμιο που ημουν πιο πρόσφατα, ημουν περικυκλωμένη από ανθρωπους πολλα πιο εξυπνους τζαι μορφωμένους που μένα. Τουτο με επορωνεν, εκαμνεν με να θελω να φανω αντάξια των προσδοκιών των άλλων αλλα τζαι του ίδιου του εαυτού μου. Με ρίσκο να ακουστώ ψωνάρα, θα σας πω ότι δαμέ που δουλεύκω στο χρυσοπράσινο, ενεν έτσι. Κάθε τοσο θα εβρω καποιον να μιλουμε «επι ισοις όροις». Λειπει μου τουτη η πνευματική πρόκληση δαμε τζαι φοουμαι μην επαναπαυθώ με τουτο. Μεν σκουριάσω….

Στους 7 μήνες του επαναπατρισμού, νοιωθω ότι δεν θέλω να φύω. Μεσα σε τουτους τους δυσκολους καιρούς ειμαι θετική. Περνώ καλα τζαι χαιρομαι που επήρα την αποφαση.  Στα γεράματα, αν καταφέρω τζαι τα φτάσω, θελω να σκέφτουμαι ότι έζησα μια ζωή γεμάτη από ολες τις πλευρές τζαι όταν κοιτάζω πίσω να μην βλέπω ότι το μονο που ειχα ηταν μια καριέρα. Εν σημαίνει ότι δεν θέλω μια καριέρα, αλλα σημαινει ότι δεν θέλω ΜΟΝΟ μια καρίερα. Ετσι λοιπόν ψαχνω ακόμα τις ισορροποίες τζαι παραμένω αισιόδοξη.

18 σχόλια:

  1. Τζιαι αισιόδοξη τζιαι προσγειωμένη σε βρίσκω κορούδα μου.

    Ο αποτριχωμένος στα χέρια άνδρας, δεν μυρίζει και πολύ άνδρας. Αν πάλι έχει τρίχες στην πλάτη (ίου, ίου, ίου), του δίνουμε άφεση και τον αφήνουμε να τις βγάλει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θενξ ρε...το προσπαθω...

      Οσον αφορα τους αντρες, συμφωνω! :)

      Διαγραφή
  2. Αρέσκουν μου πολλά τούτες οι ανασκοπήσεις που κάμνεις! :)
    Εγώ έμαθα ότι τα πάντα στη ζωή μας εν επιλογές και οι επιλογές μας μπαίνουν στην εσωτερική ζυγαριά κάθε φορά. Πάντα κάθε επιλογή έσιει και τα υπέρ και τα κατά της, το θέμα είναι πού βαρεί η δική μας ζυγαρριά τη δεδομένη στιγμή!
    Έννε?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι! Καθε φορα παιρνουμε μια αποφαση με τα δεδομενη που εχουμε μπροστα μας τζαι εχεις απολυτο δικαιο για την εσωτερική ζυγαριά.

      Διαγραφή
  3. "Λειπει μου τουτη η πνευματική πρόκληση δαμε τζαι φοουμαι μην επαναπαυθώ με τουτο."

    Αχ πως σε νιώθω, αχ πως σε νιώθω. Τζιαι πας το πράιβασι φάκτορ. Αλλά ντάξει. Ούλοι οι τόποι έχουν τα καλά τζιαι τα κακά τους. Τζιαι ανάλογα με το τι θέλουμε, we make do.

    Μακάρι να μείνει έτσι αισιοόδοξη. Η νήσος εν όμορφη σαν χώρα. Γενικά ούλες οι χώρες εν όμορφες. Εν οι νοοτροπίες τζιαι οι κοινωνίες που την κυληδώνουν. Μπατ. Δε μπεστ ις γιέτ του καμ, έννε;!

    Πολλά φιλάκια. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εννοείται ουλλοι οι τόποι οπως και οι ανθρωποι εχουν τα καλά και τα κακά τους....απλα προσπαθουμε να επιλεγουμεν τοπους και ανθρωπους που μπορουμε να ζήσουμε ΚΑΙ με τα, κατα την γνώμη μας, ελαττώματα τους. χχχ

      Διαγραφή
  4. Πρασινομήτωρ μου, σάζε τα καπνιστομέρρεχα τζαι η πρόταση-ρεζουμέ της ανάρτησης εν τούτη: "Στην ζωη μου στην Αμερική, δεν ειχα χρονο για νέες σχέσεις."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχαχα Η Πρασινομητωρ σιουρα θα εκτιμήσει το κομμεντ σου αν τζαι αρχισε να απελπίζεται η καημένη.....

      Διαγραφή
  5. Χαίρομαι που είσαι εδω. Εκέρδισα μια φίλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Κάποιος που θέλει όντως καριέρα δεν έρχεται να ζήσει στην Κύπρο. Η Κύπρος είναι για άλλα πράματα. Παλιά όταν άκουγα κανένα να λέει κάνω καριέρα, ήθελα να πέσω χαμέ από τα γέλια. Εναπόκειται σε εσένα να κρατήσεις τον εαυτό σου σε εγρήγορση. Καλημέρες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. "Στον νέο τουτο κόσμο που ζω, παραπάνω σημασία πιάνει το χρώμα του μανικιουρ μου"

    Ε ρε κουμερίνι μου, έπιασες με εξ απροόπτου με το τελευταίο χρώμα που έκαμες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχαχα η αλήθκεια να λέγεται εν το επεριμένετε που μένα τουτο το χρωμα ενεν;;;!!!

      Διαγραφή
  8. ντάξει φαντάζουμαι όμως πρέπει να παίρνεις τζαι νακκουρίν τη χαρά αν νιώθεις ότι έφερες κάτι νέο ή κάτι καλλίτερο που εν είχαν πριν στο χώρο εργασίας σου.
    Cos it is all about giving back i guess.
    Ναι ούτε μένα ούτε σένα εν μας εσπούδασεν η χώρα μας καθ αυτόν αλλά εν νομίζω να νιώσω ποττέ 100% ευτυχής αν δεν κάμω ποττέ πρακτις το επάγγελμα μου στη Κύπρο / Κυπραίους.
    (get me point?)
    άλλοσπως, όπως εσυζητούσαμε τζαι χτες με την φίλενάδα Κούλλα, τα πάντα στη Κύπρο εν να μείνουν στάσιμα.
    Οι του εξωτερικού πρέπει να φέρνουν πράματα μαζί τους για να αλλάσσουν το current reality ας το πούμε.

    Φαντάζουμαι το challenge του τούτου εν κάμποσο τζαι αρκετό σκόρσο ειδικά αν σου παν κόντρα άλλοι γιατί απλά φοούνται τες αλλαγές but we must try.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Mα τουτο εν το challenge! Intellectually μπορω να σου πω ως τωρα εν εχει challenge. To θέμα εν οι ρυθμοί χελώνας τζαι τουτος ο δισταγμός για αλλαγή τζαι για το οτιδήποτε καινούριο.
      Π.χ τωρα μπαινουν πολλά προτζεκτς που εχω ον χόλντ γιατι λαλουν μου "οκ που Σεπτέμβη".

      Διαγραφή