Για κάτι κόλλες με άριθμους

Άφηκα το μπλογκ μου στην ησυχία του τουτες τις μέρες....It's my happy place for the most part τζαι ειδικά τωρα τελευταία εν θελω να το γεμώνω με μαυρίλες. Αφου εν πράσινο και ανοιξιάτικο ολ γίαρ ράουντ! Τις τελευταίες μέρες επερασα πολλές ωρες μπροστά στην τηλεόραση. Αναλυσεις, ειδικοί, κομματοσκυλα, ανίδεοι τζαι 2-3 πλασματα που είπαν τζαι καμιά κουβέντα της προκοπής.

Τα οικονομικά τζαι τούτα ουλλα για μένα την άσχετη εν σαν την Μονόπολη. Ενα δηλαδή παιχνίδι, ανθρώπινης επινόησης που έχει τάχα κανόνες αλλα εχει και παραθυράκια τζαι που ανα πάσα στιγμή ο διπλανός σου μπορεί να σε κλέφκει τζαι να μεν το πάρεις είδηση. Μπορεί να εισαι ενας που τους παίχτες τζαι να παίρνεις τις αποφάσεις, να κινείς νήματα. Μπορεί ομως να είσαι ενας απλός κάτοικος ενος ξενοδοχείου ενος μεγαλοκαρχαρία παίχτη.  Οταν είσαι ο μεγαλοκαρχαρίας τζαι πρέπει να πάρεις μια αποφαση, εν πολλά ευκολο να πείς οτι θα πουλήσεις το ενα σου ξενοδοχείο. Στο κατω κατω εν τζαι ανακατώθηκες μαζί του...ετο μια φορά επέρασες που έξω. Οταν είσαι ομως ενας απλός υπάλληλος του ξενοδοχείου τοτε μπορεί με μια μικρή αποφαση του μεγαλοκαρχαρία, να γκρεμιστεί όλος ο κόσμος σου. Υπάρχει η περίπτωση που απλά θα αλλάξει το ξενοδοχείο διαχείρηση. Σε τουτη την περίπτωση μπορεί να μεν πάρεις χαπάρι οτι αλλαξεν κάτι. Υπάρχει ομως τζαι η περίπτωση που μπορεί να ερτει καποιος τζαι να πει, "εν γινεται να ξαναμείνει κανένας πελάτης δαμε" τζαι τοτε ζωή σε λόγου μας.

Το χειρότερο νομίζω που άκουσα τουτες τις μέρες ειναι το "ολοι μαζί να σώσουμε την πατρίδα μας" τζαι μαλιστα απο στόματα που τζεινοι όχι μόνο δεν την σωζουν αλλα την προδίδουν. Εν σαν να τζαι πάεις διαιτολόγο που σαν σου λαλεί οτι πρέπει να κόψεις τα λιξιά για το καλό σου, τζεινος/η καταβροχθίζει 2 καντμπουρι φρουτ τζαι 1 Ιον αμυγδάλου, ενω μες το συρτάρι εσhει κρυμμένες τζαι μια τυρόπιττα, μια χαλουμόπιττα τζαι 2 κούπες βραστές που θα τες φάει μπροστά σου οταν εσύ πεινας.

Τζαι ξαφνικά εγίναν όλοι ειδικοί! Τζαι ξαφνικά θα γίνουν ούλλοι σωτήρες της πατρίδας που τον καναπέ! Μα εν τζαι ηταν καρναβάλια ήταν διαδηλωση...ετο απλα εντυθήκαν ετσι για το καλό! Τζαι εμεις εν φταίουμε, ειμαστε αντιπολίτευση τωρα! Μα ούτε εμεις φταιουμε γιατί επαραλάβαμε το χάος! Τζαι ουτε εμεις φταίουμεν γιατι όλοι γνωρίζουν τους αγώνες μας! Τζαι ουτε εμεις φταίουμεν, γιατι για ουλλα φταιν οι άλλοι που λαϊκίζουν τζαι που απλά ζηλεύκουν μας! Τζαι ουτε εμεις φταίουμεν! Ηταν απλά αναδρομος ο Ερμής τζαι η Αφροδίτη επήρεν ανάποδες!

Τα €100 ή τα €5000 ή το οποιοδήποτε ποσο που θα πιασουν που το κάθε ενας μας, εν τραγικό. Εν για πολλους οικονομίες που αποκτηθηκαν με κόπο. Το πιο τραγικό ομως είναι που οχι μονο θα βαλλουν χέρι στις οικονομίες αλλα που 1. μπορεί ανα πάσα στιγμή να το ξανακάμουν τζαι που 2. καταστρέφουν τον επιχειρηματικό κόσμο στην Κύπρο τζαι που εμέσως πλην σαφώς μας αφαιρούν την καθε ελπίδα για να ξαναγεννηθούμεν απο τις στάχτες. Εν σαν να τζαι αφαιρας ενα ντόμινο τζαι σιγα σιγα θα πέσουν ουλλα τα τουβλούθκια. Τζαι ουλλοι ξέρουμεν ποσο δύσκολο ενι να τα ξαναστήσουμε. Τζαι το πιο φοητσιάρικο που ουλλα εν που μερικοί παίρνουν τις αποφάσεις για ουλλους μας, τζαι που τζεινοι οι μερικοί ως επι το πλείστον δεν εχουν καμια συναίσθηση του κοινού καλού. Μονο την τζέπη τους κοιτάζουν.

Νομίζω εν ωρα να κατσουμε ουλλοι να πουμε στον εαυτό μας  λίες ξεκαθαρες κουβέντες. Εχουμεν ενα τοπο τόσο ωραίο τζαι καταστρέφουμεν τον μονοι μας. Τζαι δεν εννοώ την παρούσα φάση μόνο. Ο κάθε ενας να αναλάβει την ευθύνη που του αναλογεί για τουτη την κατάντια τζαι στο σημείο που του αναλογει. Να αναθεωρήσουμε σαν λαός της αξίες της ζωής που δεν ειναι τα ακριβά αυτοκίνητα τζαι ρούχα. Τα λεφτα εν απλα χαρτια με κάτι νουμερα πάνω. Πόσο παθέτικ είναι να κυβερνούν την ζωή σου κατι κόλλες χρωματιστές με νουμερα! Ειμαστεν λαος που επέζησεν τοσους κατακτητές με οπλα τζαι τανκς. Τωρα εχουμεν απέναντι μας τους κοστουμάτους τζαι τα ταγιέρ. Ενας πόλεμος εν τζαι τούτος.