"Εγίναν σhιόνιν!"

Οκ, έβαλα σας τις φωτογραφίες με τα σhιόνια που την χιονοθύελλα, έδειξα τα σhιόνια πανω στην βεράντα μου στο σόι στην Κύπρο που Σκάιπ, τζαι όλα, μα όλα τα σχόλια ήταν  "Ααααα μα τι ωραία". Έτσι ένι όμως οι άνθρωποι, τις παραπάνω φορές θέλουν ότι δεν έχουν. Εγώ όμως εδυσανασχέτουν τζαι ενευρίαζα γιατί ήξερα τι θα γίνει στην συνέχεια. Εν λέω εκαθαρίσαν τους δρόμους, τζαι πεζοδρόμια αλλά για εμας εν μια σκέτη ταλαιπωρία.

Το Σικάγο εν μια πολλά ωραία πόλη. Για παραπάνω φώτο εδώ.

Αξίζει να την δει κάποιος. (Κοπιάστε, με χαρά σας φιλοξενώ. Προσφέρω τζαι καπίρες για πρόγευμα. Μεινίσκω 10 λεπτά με τα πόθκια που πίσω που τζείνο το ψηλό κτίριο στα αριστερά τις φώτο.)

Το πόιντ όμως ότι εμείς που ζούμε την καθημερινότητα μας δαμέ, μετά τα σhιόνια βλέπουμε μια πόλη που για μια μέρα ήταν πανέμορφη καλυμμένη στα άσπρα τζαι τωρά είναι χάλια.

Τούτες έφκαλα τες τούτες τις μέρες. Εν ούλλες που πιο μικρούς δρόμους της πόλης που περνώ καθημερινά.

Ένα σχετικά καθαρό πεζοδρόμιο στον πίσω δρόμο του διαμερίσματος μου.

Η διασταύρωση δρόμων δεν είναι τζαι τόσο απλό θέμα.

Έξω που το πάρκινγκ που παρκάρω το αυτοκίνητο μου.

Βουνά που πυλομένα σhιόνια παντού, που πιάνουν ολόκληρες λωρίδες του δρόμου. Άσε που εν τζαι τέλεια παγάκια τζαι εν ταράσσουν. Τόπους τόπους θωρείς τζαι "κίτρινο σhιόνι" επειδή εκατούρησαν οι σhύλλοι.  Οι σhύλλοι εν το συζητώ, επεράσαν τέλεια. Είδα ένα που εχάρηκεν τόσο πολλά που εβούραν  μεσα στο φρέσκο, αγνό, παρθένο σhιόνιν τζαι έβαλλεν τα μούτρα του μέσα τζαι έτρωεν το σhιόνιν. Ήταν η καλύτερη εικόνα.

Το πεζοδρόμιο έξω που το κτήριο που εν το εργαστήριο μου τζαι μέρος της θέας που το παράθυρο (είμαι πρώτον όροφο τζαι έχω γραφείο δίπλα στο παράθυρο). 

Νομίζω εν τούτο που εννοούμε άμα λαλούμε ειρωνικά "έκαμες τα σhιόνι" , δηλαδή έκαμες τα άσπρα παγάκια, με πυλά τζαι λία κατουρήματα σσhύλλων!!

Υ.Γ. Να ζήσει το αυτοκινητούδιν μου, να εν καλά πάντα με υγεία. Εχτές όταν επάρκαρα σπίτι, ήταν στα 9999.1 μίλια τζαι σήμερα έκλεισε αισίως τα 10,000!!!!!