Περί μαγειρικής

Την μαγειρική την λατρεύω! Αρέσκει μου πάρα πολλά να κάμνο και φαγιά αλλα και γλυτζιστικά. Κάμνω απο πίτσες-φρομ-σκρατς μέχρι φασόλια γιαχνί. Απο καπ-κείκς μέχρι πουρέκκια του χαλλουμιού και της αναρής. Από γεμιστά μέχρι τσιζκέικ. Οκέι κανέι νομίζω γιου κετ δε πικτσερ. Αν δεν έκαμνα την δουλειά που κάμνω, θα ήθελα να ασχολούμουν με την μαγειρική. Όι σεφ τζαι έτσι, αλλα να ειχα ενα κατάστημα που να πουλα όλα τα πράγματα που θα έκαμνα. Κάθε μέρα θα έκαμνα και διαφορετικά πράματα και καθε λίγο θα έφτιαχνα και κάτι καινούριο. Ίσως μετά από πολλά χρόνια όταν αφυπηρετήσω να το κάμω.

Την πρώτη φορά που θα κάμω κάτι, ακολουθώ πιστά την συνταγή. Μετά την παραλλάσω και την φέρνω στα μέτρα μου. Τα παραπάνω πράματα ομως που ξέρω, τα κάνω χωρίς συνταγή. Ας πουμε πουρεκκια, ενιξέρω να σου πω συνταγή αλλά πάντα πετυχένο τα. Μου έδειξε η γιαγιά μου πως γίνουνται και οταν ερώτουν για ποσότητες, ελάλεν μου «η σωστές μαείρενες συγκόφκουν με το μάτι». Οι φίλες μου εκνευρίζονται, θέλουν ας πούμε συνταγες ελιόπιττας τζαι λαλώ τους, συνταγές εν έχω, ελάτε να σας δείξω! Με περιφάνια έχω να πώ ότι μια Αμερικάνα φίλη μου κάμνει με μεγάλη επιτυχία ελιοπιττα και φατζίν μουτζέντραν!

Όταν ήμουν μαθήτρια, η γιαγιά μου εκαμνε πουρέκκια, δάκτυλα, κούπες, κτλ με την κουμέρα και γειτόνισσα της κατα παραγγελεία για παρτυ. Η γειτόνισσα σιγα σιγά εμεγάλωσε και επαρέτησεν τα. Η γιαγιά εσυνέχισε να κάμνει ραβίολες του χαλλουμιού. Σιγα σιγα μεγάλωσε και η γιαγιά. Μια μέρα λαλεί μου, αντι να τα παρετίσω, εν έρκεσε να με βοηθάς θκύο απογεύματα την εβδομάδαν και να μοιράζουμε τα κέρδη; Εγώ άλλο που δεν ήθελα! Να κάμνω ζυμαρι και να το ανοίγω με τζείνη την μηχάνη με το χερούλι!  Εβάλλαμε και το ράδιο, η γιαγιά ήξερε όλα τα σουξέ της εποχής! Και ενώ οι συμμαθητές μου του ιδιωτικού, επιαίναν Ιταλίες για σόππινγκ σπρι, εγώ έφκαλα μέχρι 70 λίρες τον μήνα (λέιτ 90'ς)  απο την «επιχείρηση»  γιαγιά. Μετα ήρτα για σπουδές και αρρώστησε και η γιαγιά. Από αυτή την γιαγιά έμαθα να κάμνω διάφορες ζύμες, πουρέκκια, δάκτυλα.  Από την άλλη μου την γιαγιά την Πρασινάδα που ήταν και θα είναι πάντα απο τα πιο ξεχωριστά ατομα στην ζωή μου, έμαθα να κάνω άλλα φαγία, πατάτες «τουρλού» τηγανιτες με πιπερις, κρεμμύδι, ντοματα, χαλλούμι και αυγά και το αγαπημένο μου, ντοματες με αυγά και χαλλούμι!

Ιδού και ντοκουμέντα.