Λάιφ ιν Σάιπρους (1)

Είμαι στην Κύπρο εδώ και 3+ εβδομάδες τζαι εκλεισα ήδη 2 εβδομάδες στην νέα δουλεια. Θέλω πάρα μα πάρα πολλά να γράψω αναλυτικά τα οσα ζω αλλά κατι με εμποδίζει.

Στην Αμερική η ζωή μου επεριστρέφετουν γυρω απο την δουλειά μου. Το μπλογκ μου ηταν γεμάτο απο ιστορίες της δουλειάς τζαι εν κάτι που μου άρεσκεν πολλά. Τουτο εσυνέβαινε τελείως αυθόρμητα τζαι αβίαστα, ίσως γιατι ενοιωθα πάντα προστατευμένη. Οχι μόνο δεν ήξερε κανένας στην δουλειά για την ύπαρξη του μπλογκ, αλλα εν υπήρχε ποτέ τσανς να το ανακαλυψει κάποιος...... ως τζαι τα αγγλικά γράφω τα με ελληνικούς χαρακτήρες! Τζαι αγγλικά ομως να εγραφα το μπλογκ, υπάρχουν τόσοι επιστήμονες, τοσα λαπς κτλ κτλ που οι πιθανότητες να με ανακαλύψουν ήταν λίες. Τζαι να με ανακαλύπταν ομως, εν νομιζω να τους ενοιαζε τζαι πολλά.

Στην Κύπρο ομως εν πολλά διαφορετικά τα πράματα, όχι γιατί εν μικρός ο τόπος αλλά γιατί τουτος ο μικρός τόπος εν γεμάτος κουτσομπολιό. Κάποιος που θκιεβάζει το μπλογκ μου τζαι ξέρει οτι ήβρα δουλειά στο κλάδο μου στην Κύπρο, ξέρει ότι οι τόποι που θα εμπορούσα να δουλεύκω εν μετρημένοι στα 2-3 δάκτυλα. Εν δουλευκω σε ενα γραφείο για να υπάρχουν χιλιάδες για να μεν ξεχωρίζω. Ντοντ γκετ μι ρόνγκ, αυτό που με απασχολεί δεν είναι η ανωνυμία μου. Το μπλογκ δεν γραφει το ονομα μου ή οτιδηποτε αλλο προσωπικό στοιχείο για τον απλό λογο οτι εν ωραία να υπάρχει εστω μια μικρή μαγεια που τούτη την "κάπως" ανωνυμία. Απλά οι αναγνωστες του μπλογκ δεν παυουν να με εκπλήσσουν τζαι θέλω χρόνο να εβρω τις ισοροποίες δαμέ στο χρυσοπράσινο.

Την πρώτη μέρα στην δουλεια, ειπεν μου ενας συνάδελφος αναμεσα στα αλλα περι επαναπατρισμού, πως πρέπει να προσέχω γιατι "η ανωνυμία εν πράμα ακατόρθωτο στην Κύπρο". Προς στιγμή επαθα ενα κάτι, όχι γιατί ειπεν μου κάτι που εν ήξερα αλλα γιατί επερασεν που το μυαλό μου η σκέψη του "λες να θκιεβάζει το μπλογκ μου;;;".

Τον ενθουσιασμό μου για το μπλογκ εν τον εχασα....αγαπώ τουτη την πράσινη γωνιά της μπλογκόσφαιρας τζαι την επικοινωνία με οσους το επισκέφτουνται. Θελω πολλά να μοιραστώ ιστορίες της δουλειάς μαζί σας, αλλα θελω να είμαι τζαι προσεχτική. Ειμαι τζαι εγω που σαν ατομο θέλω λιο χρονο να προσαρμοστώ σε νέες καταστάσεις....Η δουλειά ήταν εν μεγάλο κομμάτι της ζωής μου τζαι ελπίζω να γινει τζαι δαμέ το ίδιο τζαι να εχω πράματα να σας λαλώ....