Νέο μπλογκοπαιχνιδοποσκόλιο - οι συμμετοχές

8 συμμετοχές στο μπλογκοπαιχνιδοποσκόλιο!!! Ψηφιζουμε  δίπλα για την αγαπημένη μας συμμετοχή η οποία θα κερδίσει ενα δωρο απο το εξωτικο και μαγευτικό Σικάγο!!
Οταν κλείσει η ψηφοφορία σε μια εβδομάδα, θα σας πω ποιός εγραψε την καθε ιστορία. Ευχαριστώ ολους τους συμμετέχοντες για τις τέλειες ιστορίες τζαι τους ψηφοφόρους!!!! Οι ιστορίες παρουσιαζουνται με την σειρά αφιξης στο ίνμποξ μου.

 Για τους κανονισμούς σι χίαρ.


1. Η σίκλα του Θουκή


Ου πολλά καλή η ιδέα σου, για αερολογίες

Όι να βουρώ σαν την πελλή, ν΄αντινάσσω πατανίες.

Ευτυχώς που 'σαι τζ'εσύ κόρη Πρασίναδα

Μες το πισσούρι της Μπλογκόσφαιρας είσαι η λιακάδα

Επήαμε που λες, με τον Θουκή στην Πέγεια

πέρκι συναντήσουμεν, την Fuxia την Αίγια

Επιάαμεν τ'ακάμωτα, τους λόγγους τζαι τ'αμπέλια

Τζ΄επιάστησαν οι μύες μέσα πον΄τα σιέλια

Επήαμε ποτζί ποδά τζαι λλίο τζίθθεμέρου

μα ούλλες οι προσπάθειες επήασιν του φτέρου

Με αίγια είδα μάνα μου, μηδέ μίαν κατσέλλα

ο κώλος μου επιάστηκε, στη γέριμη τη σέλλα. 

Έπιαν με το λάωμα μ'ετσι ποστισούρα

τζ'ενεκατώννουμουν σγιαν γυρισμένη τσούρα

φακκώ του τζ΄εγιώνι μιαν πας στην τζιεφαλή του

τζ'όπως μου ιστορήσασιν εζάωσεν το δειν του.

Ο καημένος ο Θουκής, εκλώτσησε τη σίκλα

εν θα ξαναβάλω, στο στόμα μου την πίκλα

Θα πάω εις το μνήμα του, για να το ξιχορτίσω

να  σύρω ΄λλιο λίπασμα, τζαι να το κοπρίσω

2.  Τα Μερσινόκοκκα

-Ου! Μα έσχει "Αίγια Φούξια" πόψε?!?
-Ναι, αλλά... έσχει τζαι μάππα...
-Εσhέξιξι με τουν την μάππα! Εν αήνεις ματσh να πέσει χαμαί! Το Δασάκι της Άχνας να παίζει με τη Δόξα
Κακοτοπιάς... Κατωκοπιάς... - ντα που στ'ανάθεμαν το λαλούν - εν να κάτσεις να το δεις...

 -Άεις με ρε κουμπάρε να δω τζι εγιώ μιαν μάππαν με την ησυχία μου. Εν η ΑΕΚ που παίζει...

~ "Εμπρός της ΑΕΚ παλικάαααρια, σουτάρετε και σπάαααστε τα δοκάααααρια...."...

-Γίνεται να' σχει η ομάδα σου έτσι ύμνο τζαι να συνεχίζεις να την υποστηρίζεις? τς τς τς ...Επλερώσετε τες καθαρίστριες φέτος? Καλάν για τους παίκτες εν ρωτώ καν! Σίουρα εν απιέρωτοι από 5ετίας... Τζαι γιατί συνεχιζεις να θέλεις να βλέπεις την ΑΕΚ να παίζει, εν εκατάλαβα. Ο μέσος όρος ηλικίας των παικτών της, εν συνήθως 40! Σέρνουνται... Πάλαι εν να χάσετε τζι εν να λαλείς έφταιεν ο χορτοτάπητας, ο αέρας, η μάππα που ήταν ξηφούσκωτη τζαι κυρίως η διαιτησία... που μιάν ζωή αδικεί σας...

-Χαχαχχαχαχα
-Εν ψέμματα που λαλώ?
-... κκουχχου κκουχχου...
-... Πολλά ωραίο τα μερσινόκοκκα! Θέλεις?
-Τσου.
-μιαμ... μμμ... πλατς πλατς... εν ωραία πλατς πλατς..., αλλά... πλατς πλατς... άμαν φάω κάμποθα... μαθθεύκω!
-...
-Επαλάβωθεθ τέλεια, ρε μάναμου... Ακούειθ με που θου μιλώ?
-...Α? Ίντα που είπες? εν άκουσα...

-Πππεεε... Είπα ότι, ο Τόνι Θαβέφθκι εφκήκεν που την ΑΕΚ τζαι μπήκεν θτο γηροκομείοοοοο...
-Χαχχαχα Ναι! ΑΑΑχχαχαχχαχα... τα παραλές...



3. My story

Όταν ήμουν μιτσιά, έφηβη δηλαδή, με iq -34523454235 δηλαδή, με posters του Michael Jackson στο δωμάτιο μου δηλαδή τζιαι βυζί στητό δηλαδή, είχα τα με έναν ανεπρόκοπο νεανία που τον ελέαν Ξενή. Που το όνομα τζιαι μόνο καταλάβεις την ποιότητα της σχέσης μας. Τζείνος οδηγούσε ένα παλιό mazda τζιαι έκαμνε κάθε μέρα την διαδρομή Τριβίλλουρα - έσσω μου - Τριβίλλουρα σαν τον Schumacher τζιαι εγώ έβαλλα τζέλλυ πάνω στα μαλλιά μου τζιαι ενόμιζα ήμουν trendy. Τα απογεύματα ακούαμεν τζιαι οι δύο τον Τάκη Σταυρινίδη στο ράδιο τζιαι αφιερώναμε τραγούδια πάθους ο ένας στον άλλο όπως το "πότε θα κάνει ξαστεριά" τζιαι το "δύο πόρτες έχει η ζωή άνοιξα μιαν και εμπήκα". 
Η σχέση μας ήταν σαν το sex and the city. Δηλαδή το σεξ ήταν ανύπαρκτο τζιαι το city ενηξέρω που κολλά αλλά έπρεπε να βάλω το όνομα ενος σήριαλ είπεν η Πρασινάδα. Τωρά που το σκέφτουμαι ο Ξενής εν έμοιαζεν καθόλου του mr. Big.
Μιαν καλήν ημέρα ο ανεπρόκοπος εφάτσιησεν το mazda μέσα στα τριβιλλουροκάκκαφα. Βασικά εβόλισεν. Μέσα στο mazda εβόλησεν τζιαι μια ξανθή που την ελαλούσαν Κυριακούλα. Αυτόπτες μάρτυρες ανέφεραν πως το βυζί της Κυριακούλας ήταν πιο στητό που το δικό μου αλλά πιστέφκω πως εν που ζηλέφκουν τζιαι είπαν έτσι αισχρό ψέμα. Που τότε εν εξανακουσα Τάκη Σταυρινίδη.

4.  Μεσάνυχτα στον κόσμο μου

Μετά που είδα το Midnight in Paris άρχισα να ψάχνω εισιτήρια για Παρίσι σιγοτραγουδώντας Il Me Parle Tout Bas Je Vois La Vie En Rose αλλά εκείνη την ώρα τηλεφώνησε η φίλη μου η Θεοπίστη για να μου ανακοινώσει ότι βρήκε τον άντρα της ζωής της και θα τον παντρευτεί και ο γάμος θα γίνει τη μέρα που εγώ σκόπευα να καθίσω στα σκαλιά που καθόταν ο πρωταγωνιστής περιμένοντας τον Hemingway έτσι κατέληξα ντυμένη φιόγκος σε γάμο αλλά ξαφνικά εκεί που καθόμουν και βαριόμουν το ρολόι χτύπησε μεσάνυχτα και εμφανίστηκε μπροστά μου το Πνεύμα των Περασμένων Γάμων και μου ζήτησε να το ακολουθήσω κι εγώ άλλο που δεν ήθελα φτάνει να γλύτωνα από το τσιφτετέλι με τις κουμπάρες έτσι βρέθηκα να πετάω πάνω από το Παρίσι αλλά ήταν το Παρίσι του Μεσαίωνα έτσι του γκρίνιαξα λίγο του Πνεύματος και αυτό το πίκρικο νευρίασε και με πέταξε κάτω την ώρα που περνούσαμε πάνω από την Ιταλία της Αναγέννησης και προσγειώθηκα στην αυλή ενός μουσάτου παππού που εκείνη την ώρα κλώτσαγε λαδομπογιές επειδή τον έστησε το μοντέλο του και ο οποίος ενθουσιάστηκε μόλις με είδε και μου ζήτησε να πετάξω έξω λίγο βυζί και να χαμογελάσω αινιγματικά.

5. Ένας Ξενόκριτος φέρνει την Άνοιξη;

Μια φορά άκουσα μια ιστορία για ένα παιδί που κάθε πρωι εξεκίναν να
μετρά που το μηδέν. Κάθε του μέρα ήταν μια μέρα καινούρια και έτσι,
όσο μακριά και αν είχε φτάσει στο μέτρημα την προηγούμενη, άρχιζε
πάντα που το μηδέν. Γιατί εμέτραν ρωτάς; Επειδή στον κόσμο που
εμεγάλωσε εμάθαν τον πως ούλλα μετριούνται, ακόμα και οι ανάσες που
παίρνουμε, έτσι εμέτραν, εμέτραν χαρές και λύπες και ύστερα έγραφεν
τες την νύχτα στο μπλογκ του. Ελέαν τον Ξενόκριτο, οι γονείς του
βλέπεις εν εσκεφτήκαν πως το μωρό τους θα περάσει και δώδεκα χρόνια
στην δημόσια εκπαίδευση όταν του εδώσαν το όνομα. Ο Ξενόκριτος όμως
που ήταν έτη φωτός μπροστά (μπορεί και να τον είχαν απαγάγει οι
εξωγήινοι κατά τη διάρκεια της παιδικής του ηλικίας) έκαμνε πάντα
χιούμορ με το όνομα του και δεν είχε κολλήματα. Έτσι ονόμασε και το
μπλόγκ του Ξενοκριτόμπουρδογραφολογίες, μια λέξη την οποίαν εθεώραν
ιδιαίτερα ευρηματική  και μάλλον ήταν και ο μόνος φυσικά. Κάποτε, επίε
διακοπές στο Σικάγο, τζιαμέ ερωτεύτηκε παράφορα ένα αγόρι ψηλό.
Αγάπησεν τον πολλά βαθιά, όμως το κόλλημα με το μέτρημα έμεινεν του,
τούτη τη φορά εμέτραν πόσες φορές την ημέρα επαναλάμβανε μέσα του
‘please don’t let me be misunderstood’.

6. H Ιστορία ενός Θρύλου

Μια φορα και εναν καιρο σε μια βραχονησιδα στη Μεσογειο ηταν ενας ιπποτης που τον ελεαν Αποελ τζιε την ειδε diva, για αυτο απαιτουσεν ουλλοι να τον λαλουν Θρυλο. Καποιοι υπακουσαν αλλα καποιοι αντιδρασαν επειδη ταχα εν εκαμε κατι για να του αξιζει. Ο Θρυλος επεισμωσε τζιε εβαλεν πλωρη για χωρες μακρινες για να γινει ξακουστος τζιε να δικαιουτε τον τιτλο του Θρυλου. Εμπηκε σε ξενες αυτοκρατοριες τζιε αλωσεν τες, ενικησεν δρακους τζιαι κενταυρους σε μαχες σε Γαλλια, πορτογαλλια, ρωσσια τζιε το ονομα του ακουστηκε σε ουλλον τον κοσμο. Οταν ερωτουσαν τον Θρυλο ποθεν ηταν κτλ ετραγουδαν τους το "χρυσοπρασινο φυλλο ριγμενο στο πελαγος" για να τους δωκει μιαν ιδεα. Εφτασε να ειναι αναμεσα στους 8 πιο σπουδαιους πολεμιστες της ηπειρου τζιε ουλλοι εμιλουσαν για λλοου του. Ο Θρυλος τουντην στιγμη που μιλουμε καρτερα την ιδια την "βασιλισσα" της ισπανιας για αντιπαλο.
Πισω στο νησι του ομως εν πολλα διαφορετικος. Η αληθκια ειναι οτι αλλο να πολεμας εναν δρακο που φτυνει φωθκιες σε σταδια-παλατια τζιε αλλο να πολεμας χωρικους με σε χωραφκια. Καποιοι ομως κακολοουν τζιε αποκαλουν τουντο φαινομενο "stranger than fiction". Ο θρυλος ομως αδιαφορει για τα εγχωρια γιατι ταξιδευει για Μπερναμπέου!!!

7. Ζαβαρακατρανέμια!


- Μίλα μου Θεόκλειτε, τί σε βασανίζει; Είσαι από το πρωΐ κλεισμένος στο δωμάτιο κι ακους το Ζαβαρακατρανέμια ξανά και ξανά...έλεος πια!

- Τίποτα δεν έχω ρε Ερμιόνη, μη με πρήζεις σε παρακαλώ

- Ε πώς τίποτα; Αφού σε βλέπω!

- Μη με πιέζεις ρε γαμώτο...δεν...δε θέλω να ξέρεις πως για σένα είμαι σκόνη είμαι χώμα...

- Εγώ να δείς πόσο λιώμα γίνομαι για σένα...αφού είσαι το ταίρι μου...

- Το ξέρω ρε μωρό μου, κι εγώ σ’ αγαπάω. Είσαι η Ιθάκη μου

- Άντε, σήκω να πάμε για κανένα καφέ και μουχλιάσαμε όλη μέρα κλεισμένοι σπίτι

- Να το ακούσω άλλη μία φορά και μετά;

- Θεόκλειτε!!!

- Καλά καλά μη φωνάζεις, έρχομαι...

8. Ο 'Ασσος στο Μανίκι


 “Αποσυμπίεση. Αυτό χρειάζεται, κυρία Ντοντό μου. Σπαθάτος Άσσος δίπλα από Φάντη Μπαστούνι. Φως φανάρι.”

“Και ο μουσάτος;”

Η Μαντάμ Θεώνη στρέφει το βλέμμα πανικόβλητη στα ανοιχτά φύλλα.

“Ποίος μουσάτος; Τον Ρήγα Πίκα λες;”

“Αυτός (ξαφνικά η φωνή χοντραίνει) που θέλει να σε…. $^%#%!!”. Πέφτει απότομα η γραμμή, και δύο τρία “μπιπ” αιωρούνται στο στούντιο.

“Α να χαθείς, παλιομ#$%^#!!!”,  χαμογελάει με κόπο μπροστά στην κάμερα. “Επόμενη γραμμούλα!”

Δεν προλαβαίνει να τελειώσει την φράση της και μπουκάρει στο στούντιο ένας πιστολέρο.

“Παναγιά μου..! Πιστόλι!”

“Είμαι ο…”

“Φειδίας.” Λέει αυτή με σιγουριά.

“Ναι, ο Φειδίας απ΄τους Δελφούς. Πως το ξέρατε;”

”Ήρθες σε Μάγισσα, σε Χαρτορίχτρα.. Να κατεβάσουμε το πιστόλι σιγά σιγά;”

Καμία αντίδραση.

“Τι θες να μάθεις λοιπόν;”

“Τι έχεις να μου πεις;”

“Αααα…! Για να σου πω κύριε Φειδία μου…!”

“Ήξεις αφήξεις ου την τράπουλα ρίξεις” την διακόπτει και τραβά τη σκανδάλη.

Η Θεώνη ξαπλώνεται στο πάτωμα.

“Ωραία” σκέφτεται. “Το αλεξίσφαιρο έκανε την δουλειά του. Θα πεισθούν πως μέχρι και την δολοφονία μου προέβλεψα! Επιτέλους, θα κάνω guest στις Μάγισσες της Σμύρνης.”

Η Λόλα, η καμεραγούμαν γελάει πονηρά. Το αλεξίσφαιρο που έδωσε στην Θεώνη ήταν απλά ένα παιδικό σωσίβιο. Ισιώνει τον γιακά της και ετοιμάζεται, για πρώτη φορά, να βγει μπροστά στην κάμερα.


Υ.Γ. Οι συγγραφείς των ιστοριων 3 & 7 δεν εστειλαν τιτλο ετσι εβαλα εγω ένα.