Πέμπτη 18 Αυγούστου 2011

4 - 3 = 1

Εν πολλά περίεργο πράμα την μιαν ημέραν σαν οδηγάς να κλαίεις που τα γέλια με την μάμα σου τζαι τες 2 αδερφές σου τζαι την άλλην ημέραν να οδηγας σπίτι που το αεροδρόμιο τζαι να κλαίεις γιατι επιες να τες πάρεις για να παν πίσω στο χρυσοπράσινο φύλλο.

10 χρόνια τζαι ακόμα να μάθω. Ενιμπορω τους αποχαιρετισμους. Σκέφτουμαι πράματα που θέλω να πω αλλα εν λαλω τίποτε τζαι απλά φυρνουμαι του κλαμάτου.

Το μέχρι πριν λίες γεματο πράματα διαμέρισμα μου φαίνετε οφκαιρο.Εφυαν οι 8 βαλίτσες (ναι 8!). Το βιβλίο της μάμας ενεν πλέον στην θέση του, τα πεταξούμενα ποτζει ποδα κολιε τζαι σκουλαρίτζια των κορούδων εβαλιτσοθήκαν τζαι εφύαν.Η μάμα έκαμεν τζαι το σπίτι γυαλίν. Εσhει τόσες μέρες έν με άφηκε να κάμω τίποτε. Επροστεθήκαν τζαι νέες φώτο πάνω στο ψυγείο με αναμνήσεις.

 Η μάμα εν άσσος στο πακεταρισμα. Πριν λία χρόνια εγόρασα που τζείνο το πραματούι που ζυγίζει βαλίτσες. Τουτο το ζυγιστήρι εν το αγαπημένο γκάτζεντ της Πρασινομήτωρ. Τζαι δώστου να ζυγίζεις βαλίτσες. Ήταν ουλλές το τέλειο βάρος! Επήραν τζαι κάτι βιβλία που εν εμπορούσε να πάρει η Ξιπ τζαι επήραν τζαι το πτυχίο μου που το διδακτορικό που εκορνίζαρα για την Πρασινομήτωρ για να διακοσμεί το χωλ μας στην Κύπρο μαζι με το άλλο μου τζαι το δικό της  Ξιπ που η μάμα με καμάρι έσhει τα να εν "πρώτο τοίχο πίστα" στο σπίτι μας.

Όπως είπεν τζαι η Ξιπ, που τον Γενάρη που τους είδα επεράσαν σχεδόν 8 μήνες. Τωρα ουτε 4 έν θα είναι τζαι θα πάω Κύπρο. Για να είμαστε τζαι ουλλοι μαζί με τους 2 άντρες της οικογενείας. Τον Πρασινοφάδερ τζαι τον άλλο, που μπορει να εν τετράποδος αλλα χι ις παρτ οφ δε φάμιλι.

Εν μακριά η Αμερική τα γέριμα. Εν μπορείς να πεις ουφφου επεθύμησα τους τζαι να κόψεις ένα εισητήριο να πεταχτεις.  Τζαι νευριάζω τωρα που αμαν πουν οι γονιοι μου τα νέα μου περι δουλειάς, η απάντηση που τον συνομιλητή τους εν "πρεπει να το δεχτείτε, η Πρας εν θα έρτει ποτε Κύπρο" γιατι πληγώνει τους τουτο το πράμα. Ενιξέρω αν θα τα καταφέρω να έρτω ποτε Κύπρο τζαι να ζήσω τζαμέ την ζωή που θέλω. Ελπίζω όμως να καταφέρω να πάω έστω τζαι λίο πιο κοντά για να πιαίνουμε τζαι να ερκούμαστε συχνά. Θα το προσπαθήσω όσο μπορώ.

Απο αυριο αγαπημένοι μου, πίσω στην δουλειά. Σπουδαίο πράμα τελικά να πιανεις άδεια μόλις μάθεις καλά νεα που την δουλειά, γιατί εν ένας λόγος να ξυπνησεις το πρωι μετα την άδεια τζαι μετα που έμεινες μόνη σου, τζαι να πάεις.  Απο άυριο επιστρέφουμε στες μαγειρικές, σε νέες συνταγές, τζαι σε κανένα καφέ με το Βουίν. Απο αυριο επανερχόμαστε στα Μπιγκ Λαπ Θίορις τζαι στες συνηθισμένες μου τσόφτες για να ευθυμήσουμε γιατι οι πρώτες μέρες επαναφοράς εν λίο δύκολες.

Καληνύχτα σε εμένα που πάω να πέσω τζαι καλημέρα σε σας τζει κάτω. Τζαι αν καμια φορα βαρκέστε τζαι σικκιρτάτε που είσαστε Κύπρο, να θυμάστε ότι πάντα υπάρχουν άτομα που την πεθυμούν.

10 σχόλια:

  1. Σαν το χρυσοπράσινον ρεπανόφυλλον εν έshει, μεν ακούεις πελλάρες :Ρ

    Άτε, πίσω στην καθημερινότητα μας τζι εκόψαν πίσω τα Μπιγκ Λαπ Θίορις! Ή Λαπ εντ δε Σίτυ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εψές επήεννα Λεμεσό (πάλαι) τζιαι ήταν την ώρα που έππεφτεν ο ήλιος, ήταν μεν σκοτεινά, αλλά ο ουρανός έπιαννεν τζείνο το λιλά χρώμα με κάμποσες αποχρώσεις. Που δίπλα μου έρεξεν μια ηλίθια με σβησμένα φώτα, επαίζαμεν της πουρούες κ.λπ., αλλά χαπάριν. Τζιαι ήταν μια που τες στιγμές που συνειδητοποιώ ότι τόσην ομορφκιάν τζιαι ηλιθιότηταν μαζεμένες, εν νομίζω να βρίσκεις αλλού. Τζιαι τούτος εν ένας που τους λόγους που εν αλλάσσω την Κύπρον.

    Πέρα από το πρήξιμον, 4 μηνούθκια είναι, υπομονούαν :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πρας μου άι αμ σόου σόρρι που εφύαν οι κορούδες σου.Όμως επεράσετε όμορφα και ώσπου να τους ξαναδείς ενα 'χεις τζίνες τις αναμνήσεις.
    Να μετακομίσεις Ευρώπη ρε Πρας που ενα μπορεις να πετάσσεσαι και για ένα γουίκεντ στο χρυσοπράσινο φύλλο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. μάνα μου ρε Πράς I know the feeling..εγώ εν έπαιρνα ποττέ κανέναν στο αεροδρόμιο γιατί εν μου αρέσκουν τα goodbyes..

    είδες τελικά η δουλειά it gives you a sense of purpose..

    υπομονή..Life will go back to normal soon.

    Αναμένουμε ιστορίες που το λαπ και νεότερα απο τον ΠαΣχιΦα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μάνα μου σε ρεεεεεεε...

    Που την άλλη ζεις το αμερικαν ντριμ.. Ατζιαπιν σου να έρτεις δαμε να κάμνεις ερευνα για τες πρωτεϊνες του χαλλουμιού?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @Ινβ
    Φυλλο απο τον τόπο σου τζαι ας εν τζαι ρεπανόφυλλον.....
    Ναι ήρτα λαπ αρα μπακ του ριάλιτι.

    @Twisted
    Εσhεις δίκαιο για το συμπέρασμα! Παει το κλισε σαν την Κύπρο εν έσhει..

    @Μαριλού
    Οι κορούδες επεισαν με να πάω καπου που εν προορισμός της Ράιαν έαρ! ΛΟΛ!

    @Ρανια
    Εγω παλε στέκουμαι τζαμέ ωσπου να παν τέλεια μέσα....

    Η δουλεια εν δε ονλι ριζον άι αμ χίαρ

    Που τον ΠαΣχιΦα εγω πάλε εν αναμένω νεότερα. :Ρ

    @Καϊσι
    Ποτέ εν το εσκέφτηκα έτσι...ότι ζω το αμέρικαν ντριμ....χμ.... Οι πρωτεϊνες του χαλλουμιου πρέπει να έχουν ένα ενδιαφέρον. Λαλείς να γράψω κανένα προπόζαλ;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. καλημέρα σε σένα που είσαι στη δουλειά :-) τα χριστούγεννα είναι κοντά, μόλις βγάλουν τα σχολικά που τες βιτρίνες εννά εμφανιστούν τα αηβασιλούθκια :-)

    από την άλλη έχει δίκιο το kaisi με το "αμερικάνικο όνειρο", είμαι σίγουρη ότι αν έρθεις Ευρώπη (και ειδικά Κύπρο) θα σου λείπει η Αμερική :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Όπου να'σαι έννα κατεβείς. Μεν το σκέφτεσαι. Αλλά Κύπρο κάποια φάση πρέπει να'ρτεις. Εν κρίμα να ξενιτεύκουνται άτομα για δουλειά. Κάποτε έννα στρώσουν τα πράματα επαγγελματικά τζαι δαμέσα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @Ουφ
    Ναι εσhεις δίκαιο....οπου τζαι να'σαι ενα αρκέψουν τζαι τα χριστουγεννιάτικα τραγουδια στο ράδιο....
    Εννοείται θα μου λείπει η Αμερική. Εν τζαι έχω παράπονο που τζείνην, απλά εν μακρια που το κέντρο του κόσμου.

    @Ροσα
    :)

    @Ντεφ
    Αν εβρω την κατάλληλη δουλεια, εννοείται θα κατεβω να δοκιμάσω την τύχη μου....

    ΑπάντησηΔιαγραφή