Σάββατο 12 Οκτωβρίου 2013

11 μήνες μετα

Πέρσι ετσι τζαιρόν ειχα ενα φοβερό κόμπο στο στομάσhιην μου. Ενοιωθα μια μεγάλη αγωνία γιατι μπορεί η Κυπρος να εν ο τόπος μου αλλα αμαν εζησες ούλλη την ενήλικη σου ζωή εχτος, ακόμα τζαι ο τόπος σου εν πλέον κάτι αγνωστο. Η αποφαση της επιστροφής ηταν κυρίως αποφαση ζωής. Αν εμεινισκα ακομα λίο, νομίζω εν θα ερκουμουν ποτέ. Θα εβαλα τα δυνατά μου να ακολουθησω μια ακαδημαϊκή καριέρα τζαι θα εσυνέχιζα να ειμαι ενας τουρίστας στην ζωή των δικών μου. 

Εψες εσκέφτουμουν οτι αν τωρά ακομα εζούσα στο Σικάγο, τωρά θα ημουν  Κύπρο για 3 εφτομάδες, να παντρέψω την ikoumera τζαι να φύω να γυρίσω στον εργαστηριακό μου μικρόκοσμο. Εν θα ήμουν παρών οταν εδοκιμάζε το νυφικό τζαι θα ελάλεν "τουτο θέλω" τζαι να ειμαι η πρώτη που το είδε. Εν θα ήμουν δαμέ να ποσhαιρετώ την μπέιμπι σις για σπουδές. Εν θα ήμουν δαμέ να καθούμαστε με την μάμα μου τις νυχτες τζαι να μπλέκουμε τζαι να μιλούμε. Εν θα ημουν δαμέ για να μοιράζεται η αδερφή μου η Ξιπ τα ονειρα τζαι τις αγωνίες της. Εν θα ειχα τον παπά μου να με ρωτα "τί θα φάμε πόψε". Εν θα ειχα ενα τετράποδο να με ξυπνά κάθε πρωί τζαι να τον πέρνω περίπατο.

Για πρώτη φορά μετα απο 11 χρόνια νοιώθω οτι ειμαι παρών. Τζαι τούτο εν πολλά σημαντικό πράμα για μένα.

Η αποφαση ηταν τζαι ενας μεγάλος συμβιβασμός στο θέμα δουλειας. Εγω θέλω την δουλεια να με εμπνέει, θελω να νοιωθω χρήσιμο μέλος της κοινωνίας τζαι σε τουτα τα δυο η δουλειά μου υστερεί. Αλλά προσπαθώ. Η νέα εμπειρία με την διδασκαλία αλλαξεν λιο τα πραματα. Νοιωθω πιο χρήσιμη κατα μια αποψη.  Προσπαθώ οσο μπορώ σε πολλά αλλα εν δυσκολο. Εσhει μέρες που πεισμώνω τζαι έσhει μέρες που εχω τάσεις φυγής. 

Στο τέλος ομως καθένας μας ζυγίζει τα πράματα  στην δική του προσωπική ζυγαριά. Κάμνει ενα απολογισμό τζαι παίρνει τις αποφάσεις του.

Έντεκα μηνες μετά (που ούτε εκαταλαβα πως επεράσαν)  θεωρώ οτι επηρα την σωστή αποφαση. Ναι υπάρχουν μέρες που έχω τις αμφιβολίες μου, που θωρω φωτογραφίες του Σικάγου ή που θωρώ τις νέες δημοσιευσεις του Άρχοντα ή οποιοδήποτε πετυχημένου Άρχοντα στην Αμερική τζαι σκέφτουμαι το "what if" τζαι που νοσταλγώ τζεινη την ενέργεια τζαι την αγάπη για την δουλεια, αλλα η ζυγαριά μου λαλεί οτι επήρα την σωστή αποφαση. Τζαι εχω της εμπιστοσύνη τουτης της ζυγαριάς, γιατι πολλές φορες ειπεν μου τζαι πράματα που εν ηθελα να ακούσω.

16 σχόλια:

  1. Ζηλεύκω σε για τη ζυγαριά ακριβείας που διαθέτεις.Η δική μου εν πάντα χαλασμένη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ειμαι σιουρη οτι σάζεται τζαι η δική σου. Ουτε εμένα εν αλάνθαστη...απλα σε γενικές γραμμες εν καλή.

      Διαγραφή
  2. Γεια σου Πρασινάδα! Ας ελπίσουμε να δουλεύκουν τζι άλλες ζυγαριές σαν τη δική σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πρας τωρα εισαι καλα και αυτο μετρα. Αν στο μελλον κατι αλλαξει δεν σημαινει οτι δεν πηρες τη σωστη αποφαση. Προχωρεις με τα δεδομενα που εχεις καθε φορα και προσαρμοζεσαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συμφωνω μαζι σου. Τις αποφάσεις τις πέρνω παντα με τα δεδομένα της καθε στιγμής.

      Διαγραφή
  4. Θα θελα και εγώ την ζυγαριά σου να με βοηθα να παιρνω τις σωστές αποφάσεις. Αλλά όπως λαλει και η Samaritissa η δική μου εν χαλασμένη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σαζουνται μια χαρα! Οπως ειπα τζαι της Σαμ ουτε η δική μου αλάνθαστη αλλα την δουλειά της κάμνει την. Δανείζω σας την αν θέλετε! :)

      Διαγραφή
  5. distixws etsi eni. Poso se katalabainw...

    Εγω θέλω την δουλεια να με εμπνέει, θελω να νοιωθω χρήσιμο μέλος της κοινωνίας τζαι σε τουτα τα δυο η δουλειά μου υστερεί.

    Fantasou akoma oti i douleia sou panw se touta ta 2 pou eipes en pou tes pio empneustikes kai kamnei kapion na niwthei xrisimos, as to poume...

    Fantasou tes upoloipes alles douleies pws einai... distixws... ti krima re gamoto...

    Pantws oi science people panta en lio euesthitoi... exoun ena awareness gia ta pramata... tze sinithws einai kai aftoi pou einai kaloi ston tomea tous. Exei kai pou den tous koftei... i isws kseroun kai krifkounte... alla pisteukw oti mporei eksw na krifkounte tou kosmou alla mesa tous kseroun polla kala ti niwthoun. Opoios en ekame metanastis...en mporei na katalabei...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συμφωνω μαζί σου. Συνηθως οσοι μου λαλουν γιατι ηρτες πίσω, εν κατα 98% τζείνοι που εν εφύαν ποτε τζαι εν εξω που τον χορό τζαι ξέρουν πολλά τραούθκια.

      Η δουλεια μου ενιξερω αν εν που τις πιο "εμπνευστικές" αλλα για μένα εν ισως η καλύτερη επιλογη. Δυστυχως ομως εν σημαινει οτι τουτο ισχυει τζαι στην Κύπρο. Το προσπαθω παντως....τζαι αντιμετωπίζω το καθε τι οταν ερτει η ώρα του να αντιμετωπιστεί.

      Σε ευχαριστώ για το κομμεντ τζαι την κατανόηση. Σου ευχομαι τζαι σενα ο,τι καλο :-)

      Διαγραφή
    2. nai sorry...en gia tin kupro pou emilousa otan anafertika stin douleia...den to anafera eksexasa to! :)

      Διαγραφή
    3. Εν οκ! Εκαταλαβα τι εννοουσες! :)

      Διαγραφή
  6. συμφωνω με την Μανα. αμα νιωθεις καλα, εν εσιει τιποτε αλλο σημασια. εσκεφτηκες να ησουν σε φαση που ησουν σιουρη οτι εκαμες λαθος;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Wow time really does pass us by. Ούτε που θυμούμαι πως επέρασε ο καιρός. Τα ποστ του επαναπατρισμού. Τζιαι τζουπ επέρασε ήδη ένας χρόνος (σχεδόν). Το συμβιβασμό με τη δουλειά καταλάβω σε. Μερικές μέρες είναι καλές, άλλες είναι ανυπόφορες. Αλλά, εν τζίνα που νιώθεις που σε κρατούν δαμέ. Η μικρές απολαύσεις της ζωής, που μπορεί να μεν εν καμιά μεγάλη ακαδημαϊκή ζωή, αλλά εν τζίνες οι μικρές στιγμές που κάμνουν την ζωή ανεκτίμιτη.

    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ουτε εγω το πιστευκω οτι επερασεν σχεδον 1 χρονος! Αλλα εν οπως το λαλεις! Με τα καλα, τα κακά τζαι τις μικρές απολαύσεις της ζωής! :-)

      Διαγραφή