Don't cry for me Argentina!

Εχει πάνω που μια εβδομάδα να δημοσιευσω ποστ. Ήλπιζα οτι οταν θα ερκετουν η στιγμή να αραιώσω τα ποστ μου, ο λόγος θα ήταν γιατί ερωτεύτηκα ενα τεκνό τζαι οτι τα αυθορμητα συναισθηματα του έρωτα και του πάθους θα μας οδηγούσαν σε μια μίνι αποδραση στη λατινική Αμερική τζαι εγω θα σας εγραφα:

Ειμαι καλά οβερ.
Πίνω χυμό ανανά σε μια παραλία της Αργεντινής οβερ.
Δίπλα μου πίνει χυμό μάνγκο ενα τεκνό οβερ.
Το τεκνό νομίζω θα γίνει ο πατέρας τον παιδιών μου οβερ.

Στο τελος του ποστ θα εβαλα για τραγούδι σαν τουτο γιατί καθε ρομάντζο που σέβεται τον εαυτό του πρεπει να περιέχει μια θάλασσα, κανένα ηλιοβασίλεμα τζαι λίγο τυρί*.

Στο ποστ σίουρα θα εκαμνεν κομμεντ η Αχάπαρη "Τα τραπέζια ελπίζω να γίνουν στο Τρίκκη τζαι ελπίζω να με καλέσεις", ενω ο φίλτατος ΙΤας Ινβίκτους  εγραφεν "Φωναξετε της Πρασινομήτωρ να ερτει να την ζώσει!" τζαι θα εσυνέχιζεν με αυτοσχέδιο τσατιστώ!


Επειδή ομως ζω στην πραγματικότητα τζαι όχι στο τελευταίο επεισόδιο σειράς του Παπακαλιάτη, δεν ερωτευτηκα, ουτε αποφάσισα να γίνω μάνα διαπράττοντας μοιχεία, κατα τον αρχιεπίσοπο, με δότη σπέρματος. Η πίκρη αλήθκεια ειναι οτι μετα τους iκουμερικούς γάμους, με την διοργάνωση του συνεδρίου στην δουλειά, τζαι με το γεγονός οτι παριστάνω την "κυρία δασκάλα" νοιωθω μια μικρή κουραση! Τζαι ερκουμαι σπιτι φίλτατε αναγνωστη τζαι πάω γυρώ με το τετραποδο μωρό της οικογένειας. Τζαι οσο τζαι να κλειδαμπαρώσω τις πορτες, οι μαθητες του φάδερ ακουνται...τωρα αυτη την στιγμή που σου μιλώ μια μαθήτρια μαθαίνει το "τζειντο μιτση το τρίμματον!"



*Ελευθερη δική μου μετάφραση της αγγλικής εκφρασης "cheesy".