Μπακ του σκουλ!

Τον τελευταίο καιρό ομολογώ οτι είχα τάσεις φυγής. Ίσως στους 10 μήνες του επαναπατρισμού να εν ενα φυσιολογικό συναίσθημα....Δεν θα σας κρύψω οτι η ιδέα του να παραιτήσω την δουλειά τζαι να ξαναφύω επερασεν που το μυαλό μου. Όμως ηρτεν μου κάτι καλό στην σωστή στιγμή.....

Σε λιγότερο που 10 μέρες, ξαναμπαίνω σε αίθουσα διδασκαλίας! Τούτη τη φορά ομως που την άλλη πλευρα. Ενα ολόδικό μου μάθημα! Εγω υπευθυνη να καλύψω την ύλη, εγω να κάμνω τα διαγωνίσματα τζαι κυρίως δική μου ευθύνη να διδάξω πέντε πράματα. Συντομα λοιπόν θα εμφανίζομαι σε γνωστό ιδιωτικό πανεπιστήμιο, σε μια ελπίζω πετυχημένη παράσταση.

Είχα στείλει την αίτηση μου χωρίς να περιμένω κάτι αλλά ετσι στα ξαφνικά εκαλέσαν με σε ιντερβιου τζαι σε χρόνο ρεκορ η θέση εγινε δική μου. Χωρίς γνωριμίες, χωρίς τίποτε. Απλα έστειλα το βιογραφικό μου. Faith in humanity (perhaps) restored!

 Ετσι τουτο το μάθημα νομίζω θα μου κάμει καλό!!

Υπάρχει βέβαια ενα μικρό προβληματακι! Το μάθημα που μου εδώσαν ειναι ενα μάθημα που εγω σαν φοιτήτρια το εκαμα αρχές του 2005! Που τότε δεν ασχολήθηκα με τουτου του είδους βιοχημεία....αρα θα πέσει θκιέβασμα....πααααααααρα πολύ θκιέβασμα! Δεν με λαλείς τζαι "μεγάλη" αλλά επεράσαν αρκετά χρονια που τότε που εθκιεβαζα για μαθηματα τζαι εκαμνα διαγωνίσματα. Ομολογώ οτι ήμουν που τζείνες τις σπαστικές με τες σημειώσεις με πολύχρωμες πέννες τζαι χρωματιστά μολύφκια.

Αυριο θα πάω να γοράσω χρωματιστές πέννες τζαι μολύφκια!