Το μέτρο

Ενας που τους λόγους που αποφάσισα πως το 2012 θα ειναι η χρονιά των αλλαγών, εν το γεγονός οτι μια φωνή μέσα μου μου εψυθίρισεν "Πρας εχάσες το μέτρο".



Στην αρχή λαλώ "α ναι! Εχασα ενα μέτρο...εν θυμουμαι που το έβαλα". Βαλλω σας μια φώτο ετσι ωστε αν το δείτε πουποτε να μου πείτε..


Μετά η φωνή ειπεν μου "Κόρη χάνεις...εν το άλλο το μέτρο που εννοώ...τζεινο που εν το άριστο που ελαλουσαν οι αρχαίοι πρόγονοι..."



Η φωνή είσhεν δίκαιο..... εχασα το μέτρο. Εν όπως λαλουν στα αγγλικα "ολ γουόρκ εντ νόου πλέι μέικς Πράς έι ντάλ γκέρλ".

Τζαι επειδή η παραδοχή τζαι η συνηδειτοποίηση μιας κατάστασης εν το ήμιση του παντός, νοιωθω οτι σιγά σιγά τα πράματα θα πάρουν το δρόμο τους...

Σκεφτόμενη εχτες το πρωί τουτα ουλλα περι μέτρου τζαι μετρήματος, επια δουλεια. Πρωί-πρωί είχαμε ένα μιτινγκ με κάτι συνεργάτες που μου σπάζουν τα νευρα...υφος χιλίων καρδιναλίων έκαστος. Με 2000 καρδινάλιους στην αιθουσα τζαι με αλλο 1000 στην οθονη που κονφερενς κολ, η ατμόσφαιρα ηταν λιο αποπνιχτική. Τωρα ο ένας φαίρνει τζαι την νέα του φοιτήτρια....ενω ηταν μια χαρα κοπέλα στην αρχή, τωρα έφτασεν τους περιπου 384 καρδινάλιους...οι καρδινάλιοι τελικά πολλαπλασιάζουνται πιο γλυορα τζαι που τα βακτηρίδια του εργαστηρίου.

Εσυνειδητοποίηση ποσο καλος τζαι προσγειωμένος εν ο Άρχων. Με βιογραφικό τζαι θέση πολλά ανωτερο των υπολοίπων, αλλα ουτε μισός καρδινάλιος.

Συνηθως σε τουτα τα μίτινγκ δυσπυρκώ πάρα πολλα! Το υφακι τους τζαι ειδικα οταν μου απευθύνουν τον λόγο ενευρίαζεν με...ηθελα να τους δώκω θκυό Κυπριακές αξινόστραφες του κάθε ενος. Εχτες όμως εν με εκοφτε...Η φωνή μεσα μου ελαλεν μου "Πρας αφησ'τους τζαμέ..τζεινοι εν να εν πάντα δαμέ...να κάμνουν το ίδιο...εσυ ομως τωρα πλέον επέλεξες να αλλάξεις την ζωή σου...απλά κάμε υπομονη ωσπου να έρτει τζείνη η ώρα."

Ο ένας εν ενας ποστ-ντοκ 41-42 χρονων. Νομίζει οτι εν ο τέλειος τζαι έσhει κόμπλεξ γιατι για ποστ-ντοκ εν σχετικά μεγάλος σε ηλικια. Θωρεί παντου ανταγωνιστές τζαι η μόνη του έννοια εν να εν ο καλύτερος που ουλλους. Εσhει 5 φανέλες, 2 παντελόνια, 1 τρικο τζαι 1 σακάκι. Στα 2.5 χρονια που τον θωρω συχνα, τουτα ειδα... Ο αλλος εν ενας καθηγητης που οταν ηταν φοιτητής εκαμε μια σημαντική σχετικά ανακάλυψη...ο ιδιος παραδέχεται οτι ήταν κατα λάθος που την έκαμε, αλλα η υπεροψία εμεινεν του....Ενω που τεχνολογικής αποψης, (κομπιουτερ, iPad, iPhone, γιου νέιμ ιτ) έσhει τα πιο καινούρια, τα πιο καινουρια του ρουχα εν 10 χρονων. Αν το δεις μες τον δρόμο θα τον πάρεις για άστεγο.

Τζαι τζαμέ εκατάλαβα ο,τι τζαι τζείνοι εχάσαν κάποιο μέτρο.

Γι'αυτό αποφάσισα, οτι φέτος θα επανέλθει το μέτρο...Θα κοιτάξω παραπάνω την Πρασινάδα, τζαι πιο λιο την Δρ. Πρασινάδα...Νοιωθω ικανοποιημένη με οσα εκαμα στην ζωή μου την επαγγελματικη...εζησα πράματα που ηθελα...τωρα εν καιρός να ζησω άλλα...Η ζυγαριά δουλειάς τζαι ζωής εν πρέπει να γύρνει μονο στην μιά πλευρα.

Κοιτάζουμε μπροστά με αισιοδοξία...θετικές σκέψεις τζαι όλα θα παν καλα....Ξερουμε τι θέλουμε τζαι προσπαθούμε οσο μπορουμε να το καταφέρουμε.

Ααααα!! τζαι να μεν ξιχάνουμε το μέτρο!! Τουτος ο τυπας που το ετυλίχτηκε πρέπει να εν το είδωλο μας...(αλλά με πιο μιτσιάν μούττιν!)

Υ.Γ. Τουτη την εβδομάδα εκόλησεν μου ενας στίχος τουτου του υπέροχου τραγουδιου..."η ζωή μου σε τάξη, κι η καρδιά σ'αταξια"....