Το σύνδρομο της "καλής κοπέλας" - παρτ 2

Αχ ντήαρ αναγνώστη!!! Θυμάσαι πριν καιρό που σου εγραφα οτι πάσχω απο το συνδρομο της καλής κοπέλας;;; Αν όι εν πειράζει...εν τζαι εχασες τζαι τίποτε, απλά ήταν για να σε βάλλω στο καταλληλο mood. Αν πάλε επιμένεις, κλικ χίαρ.

Που λες αγαπημένε αναγνωστη, πριν λίες μέρες καθως επερπάτουν προς το διαμέρισμα μου, εδωκα πάνω στον πρώην μιας πρώην φίλης μου. Χαρες τζαι πανυγύρια το παιδι γιατι είσhεν τζαι 3 χρόνια να βρεθούμεν. Λαλει μου δεν θα το πιστέψεις, προχτες ειδεν η μάμα μου κάτι για την Κύπρο (να δουμε ποιό ρεζιλίκι μας εθώρεν) τζαι λαλει "τι να κανει αυτο το κορίτσι η Πρασινάδα", τζαι ειπα της οτι εχω πολύ καιρό να σε δω αλλα θα σου γράψω κανένα μηνυμα να δω τι κάμνεις. Λαλω του "Αααα!! Μανα μου ρε την μάμα σου, να της δώκεις πολλά χαιρετίσματα!" Λαλει μου "θα της τα δώκω τζαι θα χαρεί πολλά....ξέρεις εσένα εσυμπαθούσεν σε πάρα πολλα....εν την άλλη που εν έθελεν γιατι εν την εσυμπαθούσε, θα επροτιμαν να ηταν διαφορετικά τα γούστα μου!!" "Εεεεε" λαλω του "τί να καμουμε...εχω το τουτο να με συμπαθούν οι μανάδες!"


Αααχ.....τζαι για τα δυό μου ματια τα γαλάζια, που'ναι ολο χάρη κι όλο νάζια (καμία σχέση έτο λαλουμε τζαι καμια πελλάρα να περάσει η ώρα), σφάζονται μανάδες! Αν εζούσα σε εποχή που επαντρευκουνταν με προξένια, θα με επαζαρεύκαν οι Πρασινογονείς για καμια ντουζίνα αγελάδες, 2 γαϊδουράκια, 2-3 σκάλες στες τοτε ερημίες του Στροβόλου, μιαν αιγια φούξια με ασπρες βούλλες, ενα γουμάν με ορνιθες στον οποίο η Κουίν Κότα θα εγένναν το χρυσό αυγό, απο το οποίο θα εκκολάπτετουν το γλυκό πουλί της νιότης τζαι με απαραίτητη, αδιαπραγμάτευτη προϋπόθεση ο γιος να εν μοναχοπαίδι που θα κληρονομήσει ουλλα τα υπόλοιπα!

Τέλοσπάντων, εμιλήσαμεν με το παιδί για λίο τζαι σε καποια φάση λαλεί μου "εεεε εν μου είπες, εσhεις κανένα άντρα στην ζωή σου;" "Όι" λαλω του...."είμαι μόνη σαν το λεμόνι........αλλά καλού κακού, μεν της το πεις της μάμας σου!!!!!!!!!"