Μια Πέμπτη σαν όλες τις άλλες

Αυριο για μένα, σημερα για που εισαστε σε χρυσοπράσινο τάιμ ζόουν, εν Μεγάλη Πέμπτη. Για εμας δακάτω εν μια εβδομάδα σαν ολες της άλλες οπου την Κυριακη θα συναχτούμε μερικοι φιλοι να φαμε. Δαμε εν εσhει αργιες για κανένα Πάσχα.

Το πιο προσφατο Πασχα που εζησα στην Κυπρο ηταν το 2001. Το μονο πράμα που το Πάσχα που πεθυμω ειναι την κατασκευη των φλαούνων. Επιαινα τις προηγούμενες νυχτες στην θεία μου τζαι ετοιμάζαμε τα τυρκά, τα προζύμια κτλ κτλ τζαι Μεγάλη Πέμπτη εξυπνουσαμεν που το χαραμα του φου τζαι ως τες 7 ειχαμε πιει τον καφέ τζαι εξεκινουσαμεν!

Φώτο που το ιντερνετ. Θενξ ιντερνετ!

Τοτε ειμασταν 6 ατομα,  2 μαμαδες τζαι 4 κορες! Η καθε μια εισhεν κάθε χρονο το ιδιο ποστο! Η θεια μου καθε φορα που μιλουμε το Πάσχα λαλει μου "Αχ Πρασιναδακι μου τζαι λειπεις τζαι καμνω εγω το ποστο σου τζαι φαινεται ο τοπος σου!" Το ποστο μου ηταν το ανοιγμα του φύλλου στην μηχανή. Εμένα που με θωρεις θκιεβάζεις το ανοιγμα του φυλλου με την μηχανή ηταν η ειδικότητα μου. Οταν ημουν μαθητρια 2-3 φορες την εβδομάδα για 3-4 χρονια, επιαινα στην γιαγια μου την Ξιππασμένη τζαι εκάμναμεν ραβιολες. Πολλές ραβιολες! Η γιαγια μου επουλουσεν τες 1-2 τοπους τζαι σε φιλες/συγγενεις τζαι εμοιραζαμεν τα κερδη. Για να μεν κουραζεται η γιαγια, τες δυσκολες δουλειες οπως το να ανοιω φυλλο τζαι να κοφκω τες ραβιολες εκαμνα τα εγω.  Ετσι το ανοιγμα φυλλου ηταν η ειδικότητα μου, κατι το οποίο μεχρι σημερα απολαμβάνω πάααααρα πολλά!

Οταν ετελειώναν οι φλαουνες τζαι έλειφκε το τυρι, το λεφτ-οβερ ζυμάρι εκαμναμεν το χαλλουμοπιττες. Επέρναμεν τα δημιουργήματα μας σε ενα φουρνο στην γειτονια που εκανονιζε η θεια να μας τες ψησουν. Οταν ερκουνταν βραστες, εγω προσωπικα εδοκιμαζα τες. Δεν πιστευκω σε νηστειες τζαι σε ετσι θεματα. Εγκρατεια τζαι πειθαρχία θα μου πεις εν η νηστεια. Τζαι εγω θα σου πω καμνω τζαι τα θκυο αμαν καμνω διαιτα, αρα το ιδιο πραμα ενι, αφησ'με να φαω φλαουνα!

Οταν ήμουν πιο μικρή, με την γιαγιά μου την Πρασινάδα, εβαφαμεν αυγα με τον παραδοσιακο τροπο. Τα κιτρινα με τα κρεμμυδόφυλλα, τα πρασινα με πρασινάδα σπανάχι, τζαι κοκκινα με πατζάρκα. Θυμουμαι 2-3 χρονιες, τοτε πριν γεμωσει η γειτονια μας πολυκατοικίες, επιαίναμε στο χωραφι απεναντι με την Ξιππασμένη τζαι εμαζευκαμε μαργαριτες. Επιαναμε μετα λεπτά κλατσο, τζαι εκοφκαμεν το σε κομμάθκια. Εβαλαμε ενα αυγο μεσα τζαι 2 μαργαριτες τζαι εδεναμεν τα για να μεινουν κολλημενες οι μαργαριτες πάνω στα αυγά. Εβαλαμεν τα μεσα στις σπιτικές μας βαφες τζαι οταν ετελειωναν εφκαιναν το χρωματιστά με λουλουδένια σχήματα που αφηναν πανω τους οι μαργαρίτες.


Φετος με την κολλητή δαμέ, το γνωστό Βουι, εν επρολάβαμε τελικα να οργανωθουμε για φλαουνες. Εμπειράζει, ποσα να προλάβουμε, ηταν τζαι πολυάσχολες τουτες οι μέρες.  Τζαι συν τοις αλλοις εν τζαι η διαιτα. Την Κυριακη θα συναχτουμε παρεα Ελλήνων και μη για να φαμε για να γιορτασουμε το Πασχα τζαι φετος οικοδεσποινα ειμαι εγω. Το μενου θα έσhει καμποσα Πασχαλινα. Να'ν καλα οι 3 κορούδες που θα με βοηθήσουν. Το Βουι θα καμει τζαι τα τέλεια της τσουρέκια με γέμιση νουτέλα (στα οποία δεν θα ενδωσω ομως)! Μια αλλη φιλη θα καμει τα αυγά τζαι εγω αναμεσα σε αλλα το αρνί! Μεν με φανταστείς οπως την Βίκη Σταυροπουλου δαμέ. Απλα θα το καμω ενα επαναστατικό ψητο!

 Κατα τα αλλα αυριο (σημερα) ειναι μια Πέμπτη σαν ολες τις άλλες.



Υ.Γ. Μάδερ ελπιζω να μεν ξιχάσετε την  φλαούνα μου με τα 7 σταφυδάκια ανα μπουκιά! Θα την φάω το μια νυχτα το καλοκαίρι που θα ερτω μαζι με ενα φραπέ εξω στην βεράντα.