Λάιφ ιν Σάιπρους (22)

Στην γειτονιά μας, εχουμε μια κυρία που κάθε απογευμα φκαινει λιο να περπατήσει για να καμει λιγη ασκηση. Η κυριούλα εχει ενα είδος άνοιας εδω και αρκετα χρονια με αποτελεσμα μερικες φορες με αναγνωρίζει ενω αλλες φορες νομιζει οτι ειμαι μια απο τις αδερφες μου (ναι με συγχίζει και με 19χρονο κοριτσοπουλο). Θυμουμαι χρόνια μετα τον θάνατο της γιαγιάς μου της Πρασινάδας, τουτη η κυριούλα ερώταν με τι κάμνει. Προχτες σαν έπαιρνα το μωρό μου περίπατο, ειδεν με η εν λόγο κυρία.

-Γεια σου Πρας μου! (ωπας! Ειμαστε στα καλα μας! Με αναγνωρίζει!)
-Γεια σου κυρία Χρυστάλλα! Τι κάμνεις;;
-Καλα μανα μου εσυ;;
-Καλα και εγω.
-Η μάμα σου;
-Τζαι η μάμα μου καλα.
-Μα πε μου Πρας μου είσαι χαρτωμένη;;
-Όι κυρία Χρυστάλλα μου
-(με στεναχωρεμένο ύφος) Εμπειραζει μάνα μου.......εν να ερτει τζαι εσένα η σειρα σου.
-(χαμογελακι και μου υπένθυμιζω οτι η κυριουλα εχει άνοια )
- Μα πε μου Πρας μου, η αδερφη σου η Ξιπ (ωπ! Θυμαται τζαι τουτης το ονομα σωστα!) εν χαρτωμένη;;
-Όι κυρία Χρυστάλλα. Ουτε η Ξιπ εν χαρτωμένη (Αλλά θα βράζει στα καζάνια της κολάσεως γιατι εχει σχέση με ενα άντραν τζαι δεν ειναι χαρτωμένη).
-Εμπειραζει μάνα μου. Σιγά σιγα εν να ερτει τζαι τζεινης η σειρα της.
-(χαμογελακι και μου ξαναυπένθυμιζω οτι η κυριουλα εχει άνοια τζαι άννοια ξι-άννοια πάλε φόνος θεωρείται)
-Εμεις εχουμε πολύ προβλημα με την Ευαθία μας......
-(Ενιξερω ποιά εν η Ευανθία αλλα δεν ρωτω τζαι προσπαθω να πεισω το τετράποδο μωρο μου είτε να συνεχισουμε τον περιπατο μπας τζαι γλυτωσω είτε να την κάμει κανένα ΓΚΡΡΡΡΡΡ να την φοϊτσάσει μπας τζαι γλυτώσω).
-Εν 25 χρονων Πρας μου! Ναι! Μάλιστα 25 χρονων!! Τζαι λαλει μας εν μιτσιά για να χαρτωθεί ακομα τζαι εν δεχεται! Ε τί να καμει τζαι η μάνα της, καμνει υπομονη.....
-Εεεε την σημερον ημέρα 25 χρονων εν μιτσια ακομα κυρια Χρυστάλλα μου, μεν ανησυχεις.... εν να ερτει τζαι τζεινης η σειρα της (Here is a taste of your own medicine κυρία Χρυσταλλα μου.......αν φυσικα θυμασαι τι μου είπες πριν 1 λεπτο).
-Μητσιά εν ένι αλλα τι να καμουμε. Εν τζαι μπορεις να τους πεις τιποτε την σημερον ημέρα. Αλλαξεν ο κοσμος.
-Εεε ναι αλλαξεν o κόσμος (αλλα και ο αιώνας)...ατε κυρία Χρυστάλλα μου.....παμε να συνεχίσουμε το περιπατο μας (Για να μεν με ρωτησεις πόσο χρονο είμαι......αλλα τζαι να με ρωτήσεις, θα σου πω 19 τζαι οτι είμαι η μπέιμπι σις).
-Γεια σου Πρας μου τζαι χαιρετισματα στην μάμα σου.
-Ευχαριστω. Γεια σας!

Ηθικό διδαγμα: Mπορεί την Κυπραία μάνα/γιαγιά μια άνοια, ενα Άλτσχάιμερ να την κάμουν να ξεχασει το ονομα των παιθκιών της, αλλα την ανάγκη να σε χαρτωσουν δεν την ξεχάνουν ποτε! Γιατι τα ονόματα πολλοί εξίχασαν, το πάντρεμα ουδεις!